به گزارش ایسنا، موضوع سال جاری میلادی (۲۰۱۹) برای روز جهانی کاهش اثرات بلایای طبیعی بر اساس چارچوب سِندای برای کاهش خطرات بلایای طبیعی بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۳۰ میلادی انتخاب شده و بر "کاهش قابل توجه آسیب‌های بلایای طبیعی به زیرساخت‌های مهم و اختلال در خدمات از طریق افزایش تاب‌آوری تا سال ۲۰۳۰ میلادی" تمرکز دارد.
هر ساله بلایای ناشی از خطرات طبیعی میلیون‌ها انسان را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهند. یونسکو از طریق فعالیت‌های خود در زمینه‌های آموزش، علوم اجتماعی و طبیعی، فرهنگ و ارتباطات و اطلاعات از کشورهای عضو در اجرای چارچوب سِندای برای کاهش خطر بلایای طبیعی حمایت می‌کند. این چارچوب به تایید سازمان ملل متحد رسیده و با برنامه توسعه پایدار و توافقنامه پاریس در مورد تغییرات اقلیمی هماهنگ است.
بسیاری از میراث‌ها و مخازن فرهنگی در میان زیرساخت‌های مهم تحت تأثیر حوادث در سراسر جهان وجود دارند. این دارایی‌های میراث علاوه بر داشتن ارزش نمادینِ خاص، کالاها و خدمات مهمی را ارائه می‌دهند که اختلال در آن پس از فاجعه، تأثیر قابل توجهی در تاب‌آوری جوامع آن‌ها دارد. بنابراین یونسکو برای حمایت از کشورهای عضو خود در تهیه و پاسخ به شرایط اضطراری مربوط به حوادث تلاش می‌کند.
برای مثال در سال ۲۰۱۸ میلادی یونسکو به درخواست دولت توگو و پس از فرو ریختن سازه‌های سیک در فصل بارانی یک ماموریت اضطراری را به کوتاماکو، سرزمین باتاماریباها در این کشور آغاز کرد. این مأموریت جلسات کاری را با مسئولان در سطوح مختلف، اعضای جامعه و خدمات فنی برگزار کرد.
در نتیجه این ماموریت، بازدید میدانی از سایت کوتاماکو امکان ارزیابی وضعیت را فراهم کرد. این مأموریت توسط صندوق اضطراری میراث، تامین بودجه شده و بر لزوم ارائه پشتیبانی مالی برای کارهای نوسازی در این سایت تأکید کرد.
یونسکو هم‌چنین در تلاش است تا در سایت میراث جهانی "مناره و بازمانده‌های باستان‌شناسی جام" در افغانستان خطرات ناشی از سیلاب را به لطف بودجه ۱.۹ میلیون دلاری که اتحادیه بین‌المللی برای حفاظت از میراث در مناطق درگیری (ALIPH) در ژوئن سال جاری میلادی اختصاص داد، کاهش دهد.
این پروژه با هدف تهیه یک برنامه دقیق برای حفاظت از مناره جام و هم‌چنین اجرای اقدامات فوری برای حمایت از پایداری این اثر تاریخی و فعالیت‌های ظرفیت سازی افغانستان اجرایی شده است.
برنامه حفاظت از مناره بر بهبود حفاظت، پایداری سازه و نظارت کلی بر سایت متمرکز خواهد شد. یکی از جنبه‌های این پروژه ایجاد یک محیط پایدار برای آموزش و اشتغال متخصصان محلی است. کارشناسان یونسکو برای تقویت ظرفیت‌های محلی با تیمی از متخصصان افغان از وزارتخانه‌ها و دانشگاه‌ها همکاری نزدیکی خواهند داشت.
بنا بر گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی یونسکو، "مناره و بازمانده‌های باستان‌شناسی جام" نخستین مکانی در افغانستان بود که در فهرست میراث جهانی یونسکو و در فهرست میراث جهانیِ در خطر در سال ۲۰۰۲ میلادی به ثبت رسید.
انتهای پیام
نظرات