یعقوب نجفی جویباری در گفتگو با ایسنا، درباره انتقادها از سطح کیفی رقابتهای کشتی آزاد قهرمانی کشور که بعضا با قهرمانی نفرات پا به سن گذاشته در برخی از اوزان و نبود چهره نوظهور در این رقابتها همراه بود، اظهار کرد: متاسفانه رقابتهای قهرمانی کشور چند سالی است از تب و تاب افتاده و دیگر مثل سابق نیست که همه کشتیگیران در این رقابتها به میدان بروند و نفرات جوان نیز انگیزه خودنمایی داشته باشند. تیمی برگزار شدن این مسابقات نیز طی سالهای گذشته به کیفیت مسابقات لطمه زد و از سوی دیگر نیز استانها تکاپویی برای استعدادیابی و پرورش آنها ندارند.
دارنده ۲ طلای آسیا افزود: معیار انتخاب کشتیگیران از سوی هیاتهای استانی نیز مشخص نیست، اینکه برخی هیاتها بروند و از کشتیگیر پا به سن گذاشته که کشتی را رها کرده با خواهش و التماس بخواهند بیاید تا برای استانشان شاید مدال بگیرد در شان کشتی ایران نیست. کشتیگیرانی هم که میآیند بعضا نفرات برتر استانهایشان نیستند، مثلا از مازندران نفرات چهارم و پنجم در این مسابقات حاضر میشوند که در افت کیفی رقابت ها تاثیرگذار است. تعصب استانی نیز دیگر از بین رفته و مثل سابق نیست که همه برای موفقیت استانشان و اینکه توانایی خود را نشان بدهند از جان مایه بگذارند.
وی با تاکید بر اینکه سرمایه های کشتی در استانهای مختلف کم شده است، گفت: همینکه نفرات پا به سن گذاشته که سالهاست در میادین مختلف کشتی گرفتند، می آیند و نفرات جوان را شکست میدهند نشان دهنده وضعیت بد کشتی ایران است. استعدادیابی و توجه به مربیان سازنده به دست فراموشی سپرده شده تا جاییکه بسیاری از مربیان یا کارشان را رها کردهاند یا آنهایی هم که کار میکنند با بیتوجهیهایی که میبینند انگیزهشان را از دست دادهاند.
نجفی جویباری درباره راهکارهای حل این مشکل گفت: فدراسیون کشتی نباید گلخانهای کار کند. نباید توجه به مربیان سازنده در استانها فراموش شود. کشتیگیران خوب باید در استانهایشان تمرین کنند و مدام در اردوهای تیم ملی در تهران نباشند تا نوجوانان و جوانان شهرشان انگیزه بگیرند. فدراسیون باید دورههای بین المللی برای مربیان سازنده بگذارد، آنها را به رویدادهای بینالمللی اعزام کند، به وضعیت معیشتی آنها توجه کند تا آنها هم به این باور برسند که مورد توجه هستند و کارشان برای فدراسیون اهمیت دارد.
وی درباره بکارگیری روسای غیرورزشی در برخی هیاتهای استانی و عدم آشنایی آنها با این موارد، گفت: اگر روسای هیاتها غیر ورزشی باشند اما بتوانند پول تزریق کنند و از کشتی استانشان حمایت کنند، خیلی خوب است اما اینکه به کشتی آشنایی نداشته باشند و مدام هم دستشان پیش فدراسیون دراز باشد باید کار را به کاردان بسپارند. روسای غیر ورزشی حداقل از دبیران ورزشی که به کشتی مسلط هستند استفاده کنند و خود برای جذب حامی مالی تلاش کنند. زمانی ترکان وزیر و رئیس فدراسیون کشتی بود اما طالقانی در فدراسیون حضور داشت که به امور فنی و کشتی مسلط بود.
مربی کشتی باشگاه نفت خاطرنشان کرد: الان شرایط بگونهای شده که روسای هیاتهای استانی منتظرند فدراسیون به آنها کمک کند. فدراسیون هم که می گوید بودجه نداریم و نمیتواند کمک کند. خود هیاتها باید بروند و پول بیاورند تا کشتی را از این وضعیت خارج کنند. الان هیاتها پول ندارند و مربیانی داریم که همان حقوق ناچیزشان را ۶ ماه است نگرفتهاند. مربی سازنده هم وقتی میبیند حقوق که ندارد، کشتیگیر میسازد و به تیم ملی تحویل میدهد اما خودش با این قوانین اشتباه جایی در تیم ملی ندارد خب انگیزهاش را از دست میدهد. مربیان خوب دیگر کار نمیکنند چرا که چند سال کار کردند اما مربیان دیگر پاداشش را گرفتند و سفرهای خارجی را رفتندو یک نفر از این ها تشکر خشک و خالی هم نکرد.
وی در پایان گفت: در همین تهران مربیان زیادی دیگر انگیزه کار ندارند. یکی مثل رسول دهقاننژاد که شاگردانی مثل حسن رحیمی، امیرحسین مقصودی و... را تحویل کشتی ایران داده با این بیتوجهیها انگیزهای دیگر ندارد. میگوید هر وقت هم که حرف میزنیم اصلا توجهی نمیشود و بجای اینکه خسته نباشید بگویند تازه طلبکار هم هستند. فدراسیون باید توجه جدی به وضعیت مربیان داشته باشد چرا که اگر مربی دست از کار بکشد و باشگاهها تعطیل شوند دیگر باید فاتحه کشتی را خواند.
انتهای پیام
نظرات