‌عادل فیروزی در گفت‌وگو با ایسنا، ‌اظهار کرد: قبلا تنها 10 درصد هزینه کاتتر توسط بیماران دیالیزی پرداخت می‎شد، اما اکنون بیمارستان‌ها می‌گویند که توان تامین هزینه کاتتر دو و نیم میلیون تومانی را ندارند. 

وی افزود: کاتتر یک لوله پلاستیکی است که قیمت آن پس از نوسانات ارزی، افزایش زیادی داشت و از 300 هزار تومان به حدود دو نیم میلیون تومان رسید که تهیه و دسترسی به آن نیز آسان نیست. 

وی خاطرنشان کرد: تعدادی از پزشکان از انجام عمل جراحی تعبیه کاتتر در بیمارستان‌ها و مراکز دولتی امتناع کرده و بیماران دیالیزی را به بیمارستان‌های خصوصی ارجاع می‌دهند که عمل تعبیه کاتتر، هزینه بیمارستان و دستمزد پزشک، هفت میلیون تومان برای بیمار که اکثرا نیز بی بضاعت هستند، آب می‌خورد. 

 فیروزی گفت: حتی در صورت پرداخت هزینه‎ گزاف برای عمل تعبیه کاتتر نیز امکان خرابی آن وجود دارد؛ چرا که اکثر کاتترهای جدید  بی‌کیفیت و با کیفیت‎ها هم گران و هم کمیاب هستند و این نیز سبب تحمیل هزینه گزاف به بیمار و نیاز به عمل دوباره می‎شود. 

 وی ضمن قدردانی از خیرانی که انجمن حمایت از بیماران کلیوی را همراهی می‎کنند، ادامه داد: با توجه به نرخ تورم و وضعیت نامناسب اقتصادی و بالا رفتن هزینه‌ها، این انجمن برای مساعدت بیشتر به 1400 بیمار کلیوی در سطح آذربایجان شرقی به کمک بیشتری از سوی خیران نیاز دارد. 

 وی اظهار کرد: اکثر بیماران کلیوی اجاره نشین بوده و از نظر معیشتی در وضعیت نامناسبی قرار دارند، هزینه ایاب و ذهاب هر بیمار دیالیزی هفته‌ای حدود 200 هزار تومان بوده و این هزینه در بسیاری از موارد از طرف انجمن کلیه پرداخت می‌شود. 

 رئیس انجمن خیریه‌ بیماران کلیوی آذربایجان شرقی، گرانی و تحت پوشش بیمه نبودن داروهای مکمل مورد نیاز بیماران کلیوی را از دیگر مشکلات این بیماران عنوان کرد و افزود: بسیاری از این بیماران پس از دیالیزهای مکرر دچار پوکی استخون شدید می‎شوند و داروهای مکمل برای جبران این نقیصه بسیار گران بوده و تامین آن برای بیماران ممکن نیست. 

 وی با بیان اینکه قوانین بیمه‎ها مانعی برای تایید از کارافتادگی بیماران کلیوی و پیوندی است، گفت: این بیماران همچنان با مشکل عدم تایید از کارافتادگی از سوی دست و پنجه نرم می‌کنند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه دستگاه‌های دیالیز بیمارستان ارتش مستهلک شده‌اند، بیان کرد: بیماران حین دیالیز در این بیمارستان بسیار اذیت می‌شوند و این در حالی است که دستگاه‌هایی تولید شده اند که بیمار پس از دیالیز کم‌تر اذیت می‌بینند.

انتهای پیام