به گزارش ایسنا، عصرایران نوشت: پیوند کالدرون-پرسپولیس شبیه ازدواجهای دانشجویی است. اگر یک تست درستتر یا اشتباه میزدند میتوانست هزار کیلومتر دورتر از هم در دو دانشگاه متفاوت قبول شوند و هرگز همدیگر را نبینند چه رسد به ازدواج! حالا کالدرون هم با هزار «اگر» دارد به پرسپولیس میپیوندد. هنوز پایش به ایران نرسیده در اینستاگرام برایش دهها صفحه قلابی ساختند و به نظر از همین حالا عدهای سفرهشان را پهن کردهاند!
آنچه هواداران پرسپولیس در یکماه گذشته تجربه کردند شبیه کابوس در بیداری بود. برانکو همه را غافلگیر کرد و حالا عضوی از باشگاه الاهلی است و مدیران پرسپولیس بعد از یک تور مذاکره دست خالی به تهران برگشتند و به یک باره نام کالدرون مطرح شد.
روزگاری که سردار رویانیان مدیرعامل پرسپولیس بود هم نام او به عنوان سرمربی پرسپولیس سر زبانها افتاد اما سرانجام مانوئل ژوزهای روی نیمکت نشست که هیچ کم از طاعون نداشت. نتایج بد، حاشیههای بسیار و بعد شکایت به فیفا و جریمه کمرشکن و … آن روزها البته کالدرون روزگار بهتری داشت ولی حالا مثل مردی به ایران میآید که فقط گذشته پرافتخاری دارد.
واکنش هواداران متفاوت است. آنها که با علی دایی میانه خوبی ندارند خوشحالند که کسی غیر از او سرمربی شده، کسانی که اهل خاطره بازی هستند او را به عنوان یک مدافع سختگیر کنار دیهگو مارادونا به خاطر میآورند. در جامجهانی ۱۹۸۲ و ۱۹۹۰ کالدرون عضوی از تیمملی آرژانتین بود. عضوی از تیمی که در فینال ۱۹۹۰ میان اشکهای مارادونا در اعتراض به پنالتی آلمانها غرق شد.
عدهای عملکرد درخشان او در الهلال عربستان – قهرمانی بدون حتی یک شکست- را مثال میآورند و میگویند برخلاف استراماچونی با فوتبال آسیا آشناست و کسانی هم نتایج بدش در رئال بتیس را بررسی میکنند و اینکه در چند وقت اخیر بیشتر در حال بستن چمدانهایش از این باشگاه به آن باشگاه بوده است.
این مربی ۶۰ ساله را با جدیت و سختگیری میشناسند. اینکه در لحظات حساس عصبانیتش را آشکار میکند، رابطه تنگاتنگی با دستیارانش دارد، در بازیهای بزرگ که زیر فشار قرار میگیرد تمرکزش را از دست میدهد و چندان هم تمایلی به پاسکاری متعدد ندارد. اما تجربه نشان داده است که هیچوقت نمیتوان به این تحلیلها بسنده کرد. در قهرمانی یا ناکامی یک تیم عوامل متعددی تأثیرگذار هستند. فضای فوتبال ایران با عربستان و اسپانیا و آرژانتین متفاوت است. گاهی حاشیهها آنقدر پررنگ هستند که متن درون زمین را عملاً زیر سایه میبرند و...
او در فوتبال آسیا در تیمهای ملی عربستان، بحرین و عمان مربیگری کرده است و وقتی در جام ملتهای ۲۰۱۹ امارات، تیمملی ایران مقابل عمان قرار گرفت، کالدرون گفت: عمان دارای بازیکنان توانمندی است که فوتبال مدرن را به خوبی بازی میکنند. تنها مشکل این تیم به نظرم عدم توانایی لازم در گلزنی و از دست دادن فرصتها است. فکر میکنم این تیم قادر به آزار ایران است. ایران تیم با تجربهای محسوب میشود اما فاقد سرعت و تناسب بدنی است.
ایران آن بازی را ۲-۰ پیروز شد اما عمانیها چندین فرصت گلزنی از جمله یک ضربه پنالتی در دقایق نخست را از دست دادند و در لحظاتی ایران را آزار دهند. نکاتی که نشان میدهد او فوتبال آسیایی را میشناسد اما برای نشستن روی صندلی بزرگ برانکو چنین مواردی کفایت میکند؟ او چطور به فوتبال ایران معرفی شد؟ نکند فردا به محض اولین شکست و بلند شدن فریاد «برانکو برانکو» از روی سکوها عدهای کشف کنند که با زد و بند آمده و باید حیا کند، رها کند!
فوتبال ایران بحر خونفشان است. هنوز لیگ شروع نشده هواداران به شکلی برای هم کُری میخوانند که حتی دستاندرکاران لیگ را به این وسوسه انداخته که تعطیلش کنند - یا دستکم مدعی شوند که اینطور فکر میکنند- اما عقد قرارداد با کالدرون هیچ سودی اگر نداشته باشد از این مزیت برخوردار است که باشگاه پرسپولیس و هوادارانش هم بعد از یک ماه پرآشوب به یک آرامش نسبی میرسند.
اگر این قرارداد نهایی شود هواداران پرسپولیس برای ادامه جاهطلبیهایشان در ایران و دنبال کردن رؤیای آسیایی به تجربه مردی که کنار مارادونا بازی کرده و در کشورهای آرژانتین، فرانسه، سوئیس، عربستان، امارات، بحرین، قطر و عمان بازی و مربیگری کرده امیدوارند.
انتهای پیام
نظرات