به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، صفهای طولانی از مردم ونزوئلا در دو پل بینالمللی در نزدیکی شهر کوکوتا ایستاده و منتظر چک شدن مدارکشان توسط مقامات کلمبیایی بودند. برخی از این افراد کودکان خود را به روی شانههایشان گذاشته بودند. نیروهای گارد مرزی ونزوئلا نیز در یونیفورمهای سبز رنگ به کنترل این جمعیت کمک میکردند.
در ماه فوریه همزمان با اینکه اپوزیسیون ونزوئلا تلاش میکرد تا محمولههای مواد غذایی و دارو را وارد کشور کند، دولت سوسیالیست ونزوئلا دستور بسته شدن مرزها با کشورهای آروبا، بونیر، کوراسائو، برزیل و کلمبیا را صادر کرد.
بخش اعظم این کمکها توسط آمریکا، یکی از متحدان کلیدی خوآن گوآیدو، رهبر اپوزیسیون ونزوئلا تامین شده بود؛ گوآیدویی که در ماه ژانویه خود را به عنوان رئیس جمهور بهحق این کشور آمریکا جنوبی معرفی کرده بود اما نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری ونزوئلا این کمکها را به عنوان تعدی به استقلال و حاکمیت ونزوئلا رد کرد و مانع ورود آنها شد.
در ماه مه، دولت کاراکاس مرزها با آروبا و برزیل را مجددا باز کرد اما پل بینالمللی سیمون بولیوار و پل بینالمللی فرانسیسکو د پائولا سانتاندر با کلمبیا تا روز شنبه همچنان بسته بودند.
با بازگشایی این مرز، سیلی از مردم فرصت برای ورود به کلمبیا و تضمین اقلامی را که در ونزوئلا غیرقابل دسترس هستند را غنیمت شمردند.
براساس برآوردهای صندوق بینالمللی پول، ونزوئلا که زمانی یک کشور نفتخیز ثروتمند بود در حال حاضر با کمبود شدید کالاهای اساسی و تورم بسیار بالا که انتظار میرود امسال از ۱۰ میلیون درصد نیز بگذرد، مواجه است. این بحران با تحریمهای آمریکا بر صادرات نفت ونزوئلا وخیمتر شده و روزانه ۵۰۰۰ تن را مجبور به خروج از این کشور کرده است.
آژانس پناهجویان سازمان ملل روز جمعه اعلام کرد که تاکنون چهار میلیون ونزوئلایی یعنی چیزی برابر با ۱۵ درصد از کل جمعیت این کشور، ونزوئلا را ترک کردهاند.
انتهای پیام
نظرات