به گزارش ایسنا، این حلقه، حاشیه‌های بیرونی یک موج شوک تولید شده را به عنوان ماده‌ای که در انفجار ستاره‌ای به سمت گاز بین ستاره‌ای می‌ریزد، نشان می‌دهد.

اندازه حلقه نشان می‌دهد که ما باقی مانده ابرنواختر را حدود ۱۰ هزار سال پس از "انفجار پیشرو ستاره‌ای"(progenitor star exploded) مشاهده می‌کنیم.

ابرنواختر

پرجرم‌ترین ستاره‌های عالم، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر(Supernova) به پایان می‌برند. ابرنواختر زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره در حال مرگ شروع به خاموش شدن می‌کند، آن گاه به‌طور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید می‌کند و در پس خود یک هسته کوچک نوترونی به جای می‌گذارد.

نوترون سنگین‌ترین ذره در فضا است. مقداری نوترون به اندازه یک سر سوزن می‌تواند هزاران تن جرم داشته باشد. ابرنواخترها نادر هستند به طوریکه در کهکشان خودمان به طور میانگین در هر قرن یک یا دو ابرنواختر رخ می‌دهد که برخی از آن‌ها نیز در پس غبار کهکشان پنهان می‌شوند.

انتهای پیام