می‌گوید رادیوهای قدیمی کیفیت صدای بهتری داشت و گوش دادن به آنها حس بهتری دارد. احتمالا برای خیلی از نوستالژی‌بازها و کسانی که دهه‌های ۴۰ و ۵۰ و ۶۰ را تجربه کرده باشند، این توصیف‌ها قابل قبول است. ظاهر جذاب رادیوهای قدیمی، ناخودآگاه آدم را یاد تصنیف‌های چند دهه گذشته می‌اندازد؛ شاید با کمی هم زیرصدای خش‌دار، اما واقعیت این است که اگر دستی به سر و گوش همان رادیوها کشیده شود، یک عمر کار می‌کنند و به اصطلاح، مرگ ندارند. این ویدئو، گفت‌وگو با یکی از بازمانده‌های نسل تعمیرکاران و رادیوبازهای قدیمی است که هنوز با عشق و حرارت به حرفه‌اش ادامه می‌دهد.