به گزارش ایسنا، روزنامه واشنگتن پست در سرمقاله خود نوشته است: یک صلح توافق شده در افغانستان چیز زیادی برای انتظار داشتن است. اما اگر بخواهیم بنا به چیزی که از قطر گزارش شد قضاوت کنیم دولت افغانستان حق این را دارد که نگران شود، درست همانطور که آمریکایی‌ها نگران هستند؛ آمریکایی‌هایی که دوست ندارند تمام مأموریت‌های با قیمت گزاف انجام شده بین خودشان و افغانستان را به راحتی دور بیندازند. بنا به گزارش زلمای خلیلزاد، فرستاده ویژه آمریکا برای صلح افغانستان این گفت و گوها متمرکز بر دو مسئله بود: اول مانع شدن در برابر "القاعده" و دیگر گروه‌های تروریستی برای استفاده از افغانستان به عنوان یک پایگاه برای حملات و دوم زمانبندی خروج نیروی‌های آمریکا از افغانستان.

خلیلزاد در توئیتی نوشت که یک توافق نیاز به دو المان دیگر نیز دارد: "گفت‌وگوهای فرا افغان و یک آتش بس جامع". اما او گفت که گفت‌وگوها با حضور دولت افغانستان و طالبان تنها در صورتی آغاز می‌شود که "پیش‌نویس توافق" بر سر خروج نیروها و پایان یافتن تروریسم نهایی شود. این بدین معنی است که آمریکا خود را حتی پیش از شروع روند صلح افغانستان متعهد به یک جدول زمانی برای خروج می‌کند و اینگونه هیچ ارتباطی بین خروج آمریکا و توافق نهایی وجود نخواهد داشت.

اگر این اتفاق بیفتد و نفوذ آمریکا کم شود می‌تواند همچنین باعث نابودی دولت افغانستان و میلیون‌ها افغان شود که زیر سایه این کشور زندگی می‌کردند. اگرچه این اتفاق می‌تواند باعث شود که عملیات‌ها در بعضی مناطق تحت کنترل کمتر و آرام‌تر شود اما طالبان هنوز هیچ اعلامی مبنی بر آماده بودن برای پذیرفتن یک سیستم دیپلماتیک سیاسی، اشتراک قدرت با دولت غنی یا احترام به حقوق بشر ارائه نکرده است. در عوض رهبران طالبان در آخرین بیانه‌های عمومی، خود را فاتحان جنگ معرفی کرده و گفته‌اند که در پی جمع‌آوری غنایم خود هستند.

استراتژی مذاکره زلمای خلیلزاد کاملاً مناسب اولویت‌های دونالد ترامپ است که خواستار خروج هر چه سریع‌تر نیروهای آمریکایی از افغانستان است و علاقه چندانی به منافع مردم این کشور ندارد. اما در نبود یک توافق صلح این ایده که طالبان برای جلوگیری از تروریسم مورد اعتماد به نظر می‌رسد، کمی ساده‌لوحانه است.

"مایکل مورل" نایب رئیس سابق سیا و "مایک ویکرز" معاون سابق وزارت دفاع آمریکا در سرمقاله واشنگتن پست نتیجه‌گیری کردند که "محتمل‌ترین نتیجه خروج آمریکا از افغانستان این است که طالبان کنترل منطقه را به عهده خواهد گرفت و این بدین معنی است که افغانستان پناهگاه امنی برای القاعده خواهد شد که حملات خود را علیه آمریکا آغاز خواهد کرد".

تلاش‌های زلمای خلیلزاد باید ادامه یابد اما آمریکا باید طالبان را وادار به پذیرفتن یک جدول زمانی برای خروج کند و همچنین باید واضح باشد که آخرین نیروها از کشور خارج نمی‌شوند مگر اینکه یک توافق صلح در افغانستان حاصل شود و این فقط به معنی آتش بس نیست بلکه گفت‌وگوها را نیز در بر می‌گیرد و در همان حال دولت اشرف غنی نیز باید کاملاً از آنها آگاه باشد.

انتهای پیام