به گزارش ایسنا، محمدصادق احدی در نشست ایران و چالش ۲۰۲۰، سیاست‌های توسعه در مواجه با تغییر اقلیم اظهار کرد: در مقدمه lNDC (سند مشارکت ایران برای کاهش گازهای گلخانه‌ای) گفته شده است که جمهوری اسلامی ایران با وجود اینکه هیچ‌گونه تعهد الزام‌آوری در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تحت کنوانسیون پاریس ندارد. در این برنامه با تاکید بر داوطلبانه بودن اقدامات، برنامه مشارکت ملی خویش را در بخش‌های کلان کاهش انتشار تدوین و به تصویب هیات وزیران می‌رساند.

معاون سابق دفتر طرح ملی تعییرات آب و هوا سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: در برنامه ششم توسعه هشت درصد رشد اقتصادی و در برنامه هفتم و هشتم، شش درصد رشد اقتصادی برای رسیدن به افق ۲۰۳۰ دیده شده است.

احدی با بیان اینکه ما به همه دستگاه‌ها اعلام کردیم که اقداماتی که براساس قانون در برنامه ششم، هفتم و هشتم توسعه برعهده آنها است را در اختیار قرار دهند و بگویند که این سیاست‌ها چقدر هزینه دارد و از چه پروژه‌هایی استفاده می‌کنند.

وی در ادامه تصریح کرد: در نتیجه این اقدام برنامه‌ای طراحی کردیم که براساس آن جهموری اسلامی ایران با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بتواند هشت درصد در برنامه ششم توسعه و ۱۲  درصد در برنامه‌های هفتم و هشتم، توسعه داشته باشد.

احدی با تاکید بر اینکه INDC براساس اسناد مصوب دولت و کشور طراحی شده است، گفت: این برنامه به هیچ عنوان مغایر با برنامه‌های توسعه کشور نیست.

معاون سابق دفتر طرح ملی تعییرات آب و هوا سازمان حفاظت محیط‌زیست افزود: انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشور در سال ۲۰۱۰ حدود ۸۵۰ میلیون تن بود. تعهد چهار درصد به این معنا نیست که ما نسبت به سال ۲۰۱۰ کاهش انتشار داشته باشیم بلکه می‌گوید کشور مسیر توسعه خود را طی کند و فقط نسبت به سال قبل چهار درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد.

احدی در پایان با اشاره به اینکه براساس اقدامات دستگاه‌ها برای توسعه، کشور ما ۱۸/۵ درصد پتانسیل کاهش انتشار دارد، اظهار کرد: در کارگروه ملی تغییرات آب و هوا به این نتیجه رسیدیم که با توجه به پتانسیل‌های کشور و موانعی که در جذب سرمایه و تکنولوژی داریم چهار درصد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را در برنامه داشته باشیم. این کاهش چهار درصدی نیز شامل اقداماتی می‌شود که با برنامه‌های ساده و معمول به دست‌ می‌آید.

انتهای پیام