هنوز چشم آفتاب به دریاچه ارومیه نخورده است که خودمان را به آن می‌رسانیم. هوا سوز دارد. باد سرد دم صبح، پوست دست و صورتم را خشک کرده. هر چند دقیقه یکبار مجبور می‌شوم دست از عکس و فیلم گرفتن بکشم و دستانم را در جیب بگذارم.

ما خبرنگاران و عکاسان از جاده میانگذر به سمت پایین به کنار دریاچه ارومیه سرازیر می‌شویم. سرما پشتم را می‌لرزاند اما خوشحالم که حال دریاچه به نسبت تابستان بهتر است، طبیعی هم است که بهتر شده باشد چون باران پاییزی جانی تازه به دریاچه بخشیده است. 

روزهای آخر تابستان دریاچه را دیده‌ بودم اما به دلیل بالا بودن دما و تبخیر، تپه‌های ریز و درشت نمکی از دل آن سربیرون آورده بود. تا پایان شهریور ۹۷، تراز دریاچه ۱۲۷۰.۲۱ متر بود، اما الان تراز آن به ۱۲۷۰.۴۴ متر رسیده، وسعت دریاچه هم نسبت به آخر شهریور ۲۸۲ کیلومتر بیشتر شده است. 

دم عمیقی از هوای دریاچه ارومیه می‌گیرم و دست‌خوشی به آسمان می‌گویم که با نزولاتش حال دریاچه را بهتر کرده است. حس قدرشناسی از باران پاییزی زمانی بیشتر می‌شود که بدانیم بارش حوضه آبی دریاچه ارومیه نسبت به سال قبل ۶۰ درصد بیشتر شده است.

دریاچه ارومیه در حال حاضر، یک میلیارد و ۳۶۰ میلیون متر مکعب آب دارد. دریاچه باید حداقل ۱۴ میلیارد متر مکعب آب داشته باشد و تراز آن به ۱۲۷۴ متر برسد تا حیات در رگ‌های این بیمار دوست‌داشتنی به حرکت درآید.

 این روزها تب بیمار ارومیه، تا حدی فروکش‌کرده اما هنوز از بستر بیماری برنخاسته و تا آن موقع راه زیادی باقی است...

ایسنا- زینب رحیمی

انتهای پیام