عزیر عابسی استادیار دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در گفت‌وگو با ایسنا با انتقاد از دولت در تائید انتقال آب خزر به سمنان با یادآوری مخالفت رئیس جمهوری آمریکا نسبت به گزارشات گرمایش جهانی زمین ابراز عقیده کرد: همان طور که هیچ دولتی از متخصصین خود تبعیت نکرده و به هشدارهای آنان توجه نمی‌کند، به نظر می‌رسد این دولت نیز به هشدارهای متخصصین خود اعتنای کافی ندارد. 

دلایل انتقال آب توجیه ندارد! 

عابسی در ادامه با توجیه‏ ناپذیر خواندن دلایل انتقال آب از سوی نمایندگان سمنان، و با ابراز این عقیده که هدف آنان تنها به کرسی نشاندن تصمیم خود است، افزود: دلایلی چون مصرف آب شرب، کشاورزی و صنعت تنها بهانه‌ای برای انتقال آب به هر نحو ممکن بوده و این افراد بدنبال کشاندن جمعیت بیشتر به سمنان و توسعه فیزیکی و ساختاری این استان هستند چرا که مدعی‌اند سمنان بهترین گزینه جایگزین برای پایتخت شدن پس از تهران است. 

دبیر کارگروه تخصصی پسماند و محیط زیست اتاق فکر توسعه و تعالی مازندران خطاب به مسئولینی که در سمنان داعیه انتقال آب دارند، گفت: این مسئولین  پاسخ دهند چرا تاکنون در خصوص عدم احیاء و بکارگیری تصفیه خانه‌ها، عدم اجرای طرح‌های آبخیزداری، اصلاح الگوی کشت و راهکارهای تغذیه آب‌های زیرزمینی، آماری به وزارت نیرو ارائه نکرده‌اند؟

راه حل‌های تامین آب استان سمنان 

عابسی پافشاری برای توسعه یک منطقه کویری را نقد و خاطرنشان کرد: اگر نیاز به توسعه ضروری بوده شما می‌توانید بر روی ظرفیت استان‌هایی چون سیستان و بلوچستان، خوزستان، هرمزگان و بوشهر سرمایه‌گذاری کرده و این مناطق را گسترش دهید، چرا که هزینه‌های تامین منابع برای آنها توجیه‌پذیر است. 

توسعه محدود و غیر آب‌بر 

وی با اشاره به طرح آمایش سرزمین در مورد سمنان گفت: بر اساس این طرح توسعه سمنان محدود و غیر آب بَر بوده و پایش‌های وزارت نیرو در آمایش سرزمین، سمنان را فاقد ساختار لازم برای توسعه بیشتر معرفی کرده است، بنابراین نباید اجازه داد در این مناطق صنایع آب‏‌بر افزایش یافته و احداث شود. 

عابسی با ذکر مثالی در تشریح این مطلب اظهار کرد: همان طوری که شهر ساری به دلیل وسعت محدود و فاصله کوتاه بین کوه و دشت، توانایی و ظرفیت جمعیت بیش از 5 میلیون نفر را ندارد بنابراین هر سرزمینی با توجه به مقتضیات مکانی و اقلیمی خود دارای ظرفیت محدودی است. 

محدویت در کشاورزی 

عضو هیئت علمی دانشگاه نوشیروانی بابل با بیان این‌که سمنان می‌تواند با محدود کردن کشاورزی و استفاده از الگوی کشت خاص و غیرآبی مشکلات آب بخش کشاورزی را مرتفع کند، افزود: استفاده از کشت‌هایی که به خشکی مقاوم بوده و نیاز آبی چندانی نداشته باشند می‌تواند کشاورزی سمنان را از بحران نجات داده و پایدار کند. 

وی به کشت محصول طالبی و گرمک که از کشت‌های آب بر در سمنان هستند اشاره و تاکید کرد: چرا باید در مناطقی که با چالش‌های آب روبرو هستند محصولاتی تولید شود که نیاز آبی بالا داشته و چرا نباید در این مناطق کشاورزی هدفمند اجرایی شود. 

مهار تمام آب‌های سطحی 

عابسی در ادامه از مهار آب‌های سطحی با استفاده از تمامی امکانات سخن به میان آورد و با ذکر مثالی در عدم بکارگیری از ظرفیت آب باران گفت: استان خوزستان و بوشهر با مشکل آب مواجهند اما بارها شاهد بودیم که با کم‌ترین بارشی در این مناطق، روان آب و سیلاب براه افتاده و حجم وسیعی از آبی که می‌تواند براحتی مورد بهره‌برداری قرار گیرد از دست می‌رود. 

وی با بیان این‌که ساختن سد تنها راه مهار آب‌های سطحی نیست، خاطرنشان کرد: آبخیزداری، احداث سدهای گابیونی، مهار آب باران و سایر تکنیک‌هایی که سبب ذخیره منابع آبیِ رو زمینی شود از جمله راهکارهای مهار آب است. 

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی طرح مهار آب باران به وسیله سقف منازل یا ( Rain harvest ) را بهترین راهکار برای تامین آب از طریق نزولات جوی عنوان کرد و افزود: از این طرق می‌توان آب مورد نیاز برای شستشو و کشاورزی را براحتی تهیه کر،د زیرا این شیوه الگوی موفقی است که در دنیا اجرا شده است. 

عابسی جمع‌آوری آب باران از طریق سقف منازل و هدایت آن از شیروانی‌ها به داخل منبع‌های ذخیره را روش استحصال باران معرفی و تاکید کرد: این روش هم اکنون در هامبورگ آلمان، زوریخ سوئیس و دیگر مناطق جهان در حال اجراست که نمونه این طرح در روزگاران دور در ایران کاربرد داشته و از آب ذخیره شده حتی برای نوشیدنی‌های گرم نیز استفاده می‌شد. 

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی با ابراز این عقیده که نظرات بدون مطالعه و رأی مهندسین، متخصصین و کارشناسان نمی‌تواند اوضاع را بهتر کند در پایان ضمن یادآوری سرگذشت دریاچه ارومیه گفت: از آنجا که این حادثه بعدها در ادبیات تاریخی منطقه مطرح می‌شود بنابراین دخالت تمامی کارشناسان و ورود اصحاب رسانه به این مسئله ضروری است تا ضمن قانع کردن اذهان و مسئولین دست اندر کار، جای پشیمانی و ندامت در آینده وجود نداشته باشد. 

انتهای پیام