به گزارش ایسنا و به نقل از ام.آی.تی نیوز، همیشه حباب‌هایی روی سطح آب وجود دارند و در دریاچه‌ها، رودها و استخرهای شنا به چشم می‌خورند.

پژوهش جدید دانشگاه "ام.آی.تی"(MIT) نشان می‌دهد که چگونه حباب‌های حاوی باکتری می‌توانند عملکرد یک نارنجک میکروبی را داشته باشند و هنگام انفجار، ریزساختارهایی مانند پاتوژن‌ را بیرون از آب و به هوا پرتاب کنند.

پژوهشگران دریافتند که باکتری می‌تواند بر دوام یک حباب اثر بگذارد. حبابی که با باکتری پوشیده شده و روی آب شناور است می‌تواند 10 برابر بیشتر از یک حباب معمولی دوام داشته باشد و به جای چند ثانیه، چند دقیقه باقی بماند.

در طول این مدت، قسمت بالای حباب، نازک می‌شود. هرچه حباب، نازک‌تر باشد، تعداد قطراتی که می‌تواند هنگام انفجار به هوا پرتاب ‌کند، بیشتر است. پژوهشگران تخمین می‌زنند که هر حباب می‌تواند هزاران ریزساختار را با خود حمل و صدها قطره را منتشر کند.

"لیدیا بوروایبا"(Lydia Bourouiba)، استادیار مهندسی محیط زیست دانشگاه ام.آی.تی گفت: ما دریافتیم که باکتری‌ها می‌توانند اتصالات را طوری مدیریت کنند که پراکندگی آنها به هوا بیشتر شود.

وی افزود: ما پیش از افزودن ساختارهایی مانند باکتری و بررسی تاثیر آنها، ابتدا باید فیزیک حباب‌های خالص را درک می‌کردیم.

پژوهشگران، ابتدا به صورت تصادفی تاثیر باکتری را مشاهده کردند و پس از به کار بردن آن در آزمایش‌های متوالی، نتیجه‌ای گرفتند که انتظارش را نداشتند.

"استفان پولین"(Stephane Poulain)، از پژوهشگران این پروژه گفت: حباب‌های که با این روش به وجود آمدند، دوام بیشتری دارند و روش تکامل آنها در مقایسه با حباب‌های معمولی، عجیب است.

با نازک شدن حباب، قطرات کوچک‌تر و بیشتری، با سرعت بالا به هوا پرتاب می‌شوند. پژوهشگران دریافتند که حباب پوشیده شده با باکتری، قطرات بیشتری ایجاد می‌کند که 10 برابر کوچک‌تر و سریع‌تر از قطرات حباب‌های معمولی هستند.

این پژوهش، در مجله "Physical Review Letters" به چاپ رسید.

انتهای پیام