سعید محمدپور در گفت‌وگو با ایسنا، پس از کسب طلای المپیک لندن پس از شش سال بیان کرد: تاماش آیان، رییس فدراسیون جهانی وزنه برداری مدال من را اهدا کرد البته نماینده کمیته بین‌المللی المپیک هم حضور داشت و به غیر از من  مدال دو نفر دیگر را هم دادند. سرود ایران هم در سالن نواخته شد و این مدال مبارک مردم، خانواده‌ام و البته کوروش باقری کسی که فراموش نمی‌کنم کمکم کرد تا به این مدال برسم، باشد. از آقای صالحی امیری، رییس کمیته ملی المپیک هم تشکر کنم.

محمدپور در مورد حس خود زمانی که مدال طلای المپیک را گرفت، گفت: حسی که آن لحظه داشتم، بیان کردنی نیست. البته شاید اگر در خود المپیک مدال را می‌گرفتم لذتش بیش‌تر بود اما باز هم خدا را شکر که بعد از این همه سال به حقم رسیدم.

او در پاسخ به این پرسش که آیا زمان اهدای مدال، ایلیا ایلین هم در سالن حضور داشت و از مراسم اطلاع داشت؟ تصریح کرد: مطمئنا در جریان بود اما من در سالن او را ندیدم.

قهرمان المپیک لندن در مورد قهرمانی سهراب مرادی  در جهان که درسالن مسابقه نظاره گر آن بود نیز گفت: زمانی که سهراب مدال طلا گرفت لحظه غرورآفرینی بود. سهراب نابغه است. او رقابت دیدنی داشت و واقعا لذت بخش بود که رکورد دنیا را شکست و طلا گرفت. سطح رقابت در دسته ۹۶ کیلوگرم نسبت به وزن‌های دیگر خیلی بالا بود.

او در پاسخ به این پرسش که شاهد حضور دوباره‌اش روی تخته مسابقات و حتی المپیک ۲۰۲۰ خواهیم بود یا خیر؟ تاکید کرد: من همان‌طور مانند قبل تمریناتم را ادامه می‌دهم و روی دستم کار می‌کنم. ان‌شاءالله که بتوانم دوباره برگردم. رسیدن به المپیک ۲۰۲۰ کار سختی است اما دور از دسترس نیست. به هر حال ما دو سهمیه بیش‌تر نداریم و امیدوارم وضعیت دستم خوب شود و دوباره برگردم.
محمدپور در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر این که فکر می‌کند نتیجه تاریخی وزنه‌برداری در المپیک لندن بازهم تکرار شود؟ تصریح کرد: در المپیک ۲۰۲۰ که امکانش نیست چون دو سهمیه داریم. ان‌شاءالله در المپیک‌های بعدی این اتفاق بیفتد. چون جوان‌های مستعد زیادی داریم که باید درست حمایت و هدایت شوند تا وضعیت‌شان بهتر شود.

انتهای پیام