حیدر تورانی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره محتوای سنگین و حجم بالای کتب درسی اظهار کرد: برای بررسی حجم کتب درسی نیازمند بررسی چند مولفه هستیم و نمی‌توان تک بعدی در این باره قضاوت کرد. برای این منظور باید مواردی از جمله نحوه تدریس، سختی و آسانی محتوای ارائه شده، تعداد دانش آموزان در یک کلاس درس، میزان تعطیلی‌ها و ساعات در نظر گرفته شده برای هر درس را مدنظر قرار داد.

وی افزود: پژوهشی برای بررسی دقیق این موضوع در دستور کار قرار دارد. ما راهبردهایی شش گانه‌ای را همسو با سند تحول برای مدیریت و رهبری اثربخش برنامه درسی ملی تدوین کرده‌ایم و در مسیر تحقق آن حرکت می‌کنیم. 

سرپرست سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی با اشاره به اینکه هنوز آنچنان که باید و شاید بر سند تحول بنیادین مسلط نشده‌ایم و این خطری است که احساس می‌کنیم، گفت: باید تولیدات‌مان در راستای سندتحول بنیادین کیفی‌تر شده و ارتقا یابد.

تورانی درباره سرانجام هوشمندسازی مدارس نیز اظهار کرد: هوشمندسازی، ماموریت ما نیست؛ هرچند تاکیدات و نکاتی پیرامون آن وجود دارد. هوشمندسازی دارای سه بخش است؛ نخست اصلاح فرایندها، دوم منابع انسانی و سوم ابزارها که باید دست به دست هم دهند تا مدرسه به یک مدرسه یادگیرنده تبدیل شود. در واقع ابتدا باید یادگیری سازمانی در مدرسه رخ دهد و زمینه ایجاد مدرسه یادگیرنده فراهم شود.

وی ادامه داد: بسیاری مدارس فقط به ابزارهای فناورانه مجهز شده‌اند و اسم خود را هوشمند گذاشته‌اند؛ در حالی که این عمل، هوشمندسازی نیست. تا زمانی که مدرسه‌ای فرایندهایش اصلاح نشود، منابع انسانی بروز نشوند، شوق تغییر بوجود نیاید و معلمان رهبر برنامه درسی نشوند، مدرسه هوشمند نیست. ما نیاز به مدرسه هوشمند نداریم، بلکه به مدارس یادگیرنده نیاز داریم. اصطلاح هوشمندی بد تعریف شده و شیوه فعلی اثربخش نیست.

انتهای پیام