حمیدرضا ترقی در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با سخنرانی روحانی و ترامپ در مجمع عمومی سازمان ملل اظهار کرد: سخنرانی آقای ترامپ سرشار از قلدری، زورگویی و بی‌منطقی و فاقد هرگونه علامت عقلانیت بود ولی صحبت‌های آقای روحانی هم از منطق حقوقی بالایی برخوردار بود و هم کاملا محترامانه، متین و سنگین بود. در حالی که همه حضار سخنان ترامپ را مسخره کردند  و به او خندیدند، ولی صحبت‌های آقای روحانی همه را متوجه خود کرد و تحت تاثیر قرار داد. 

وی تصریح کرد: مواضع آقای روحانی در رابطه با عملکرد آمریکا کاملا افشاگرایانه بود و توانست از حقوق ملت‌های مظلوم منطقه یمن، سوریه و عراق دفاع کند و نقش آمریکا را در بی‌ثبات‌سازی منطقه کاملا برای افکار عمومی جهان روشن کرد. آقای روحانی پاسخ همه اتهام‌های آقای ترامپ را دادند و توانستند نقش ایران را در مبارزه با تروریسم که برخلاف نظر آمریکا بود، اثبات کند و همچنین  نقش ایران را در صلح منطقه، همراهی با همسایگان و نفوذ در حل و فصل مسائل منطقه‌ای مورد تاکید قرار دادند و در مجموع به نظر می‌رسد سخنان ایشان سخنان اقناع کننده‌ای برای افکار جهان بود. 

وی با بیان این‌که «فضای سازمان ملل با سخنرانی آقای ترامپ و آقای روحانی یک فضای دوقطبی شد»، گفت: در واقع این سخنرانی دو اندیشه، دو تفکر و دو ایدئولوژی را در عرصه بین المللی متبلور کرد و اندیشه سلطه‌گری، زورگویی و اقتدار گرایانه در مقابل اندیشه صلح جویانه و مبتنی بر  قواعد و قوانین بین المللی قرار گرفت و به نظر می‌رسد، این دو نبرد در افکار عمومی جهان نبرد جدی است و باید به این قلدرمابی‌ها و زورگویی‌ها پایان داده شود. 

این عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی با اشاره به این‌که «دعوت آقای روحانی برای آمریکا هر دو طرفش شکست است»، گفت: شرط دعوت ایران از آمریکا بازگشت به برجام است و طبیعتا  اگر آمریکا مجددا برجام را بپذیرد و بخواهد به همان توافق برگردد یعنی شکست آمریکا در عرصه بین المللی و پذیرفتن ایران و قوانین بین‌المللی که با سیاست آقای ترامپ  مغایر است و اگر به راه خود برود، جنگ دیپلماسی تلقی خواهد شد؛ پس اگر آمریکا شروط را بپذیرد یک شکست است و اگر هم نپذیرد باز هم به نوعی شکست خواهد خورد. 

وی در پاسخ به این سوال که آیا سخنرانی آقای روحانی می‌تواند موضع سازمان ملل در مورد ایران را تغییر دهد؟، عنوان کرد: معمول نبوده که در مقابل سخنرانی‌هایی که در مجمع عمومی صورت می‌گیرد سازمان ملل یک موضع خاصی بگیرد ولی اگر لابی‌گری‌های ایران بتواند در سازمان ملل این اجلاس را به یک بیانیه‌ای در رابطه با مخالفت و محرومیت آمریکا در خروج از برجام بیانجامد یکی از موفقیت‌ها و پیروزی‌های ایران می‌تواند تلقی شود. 

انتهای پیام