رضا جعفری در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به دلایل مطرح نشدن حوادثی همچون آزارهای جنسی و پنهان کردن آنها اظهار کرد: از جمله دلایلی که افراد در مورد این مسئله صحبت نمی‌کنند، این است که می‌ترسد اگر این موضوع گفته شود، شخص متجاوز میزان خشونت خود را افزایش دهد. همچنین ممکن است آنها فکر کنند که مورد تهدید واقع خواهند شد.

پنهان کاری کودک‌آزاری توسط خانواده‌ها از ترس آبروریزی 

جعفری با بیان اینکه گاهی نیز کودکان این مسئله را به خانواده‌شان اطلاع می‌دهند  اما خانواده‌شان از ترس آبروریزی این موضوع را مطرح نمی‌کنند، اظهار کرد: گاهی نیز خانواده‌ها به اشتباه فکر می‌کنند اگر این موضوع را پیگیری کنند میزان آسیب پذیری فرزندشان بیشتر می‌شود.

رئیس اورژانس اجتماعی کشور  با بیان اینکه در مورد کودکان کوچکتر نیز ممکن است آنها از اساس متوجه اتفاقی که برایشان افتاده است نباشند، تصریح کرد: کودکان کوچکتر از زبان گفتاری کاملی برای مطرح کردن این موضوعات برخوردار نیستند و همین موانع است که باعث می‌شود فرد هتاک و متجاوز هیچ وقت در دام پلیس و سیستم قضایی نیفتد.

جعفری با اشاره به اینکه باید این فرهنگ اشاعه شود که خانواده‌ها این موضوع را کتمان نکنند، تاکید کرد: سکوت خانواده‌ها باعث می‌شود این پدیده تسری پیدا کند و دامن تعداد بیشتری از کودکان را بگیرد.یکی از مشکلاتی که در بحث آزارهای جنسی وجود دارد این است که معمولا این اتفاق از سوی یکی از آشنایان کودک مثل اعضای خانواده، اقوام دورتر و یا در محیط‌هایی مانند مدرسه می‌افتد و به هر حال کودک با این افراد آشنایی دارد.

«مراقبت از خود» باید به شکلی سازمان یافته به کودکان آموزش داده شود 

وی با بیان اینکه آموزش و پرورش و سایر نهادهای مرتبط باید «مراقبت از خود» را به کودکان به شکل سازمان یافته آموزش دهند اظهار کرد: این به آن معناست که کودکان باید بدانند هیچ کس حق دست زدن و یا نگاه کردن به اندام‌های خصوصی آنها را ندارد. بنابراین اولین گام مربوط به آموزش خود کودکان است تا آنها این آگاهی را داشته باشند که به هیچ کس جز پدر و مادرشان اجازه ندهند که به آنها نزدیک شود.

کدام کودکان بیشتر در معرض کودک‌آزاری قرار دارند؟ 

رئیس اورژانس اجتماعی کشور ضمن هشدار درباره غربالگری و شناسایی کودکانی که بیشتر در معرض آسیب قرار دارند، گفت: بعضی از کودکان مانند کودکان والدین معتاد، خانواده‌های آشفته، فرزندان طلاق، والدین دارای بیماری‌های مزمن روانی، کودکان عقب مانده ذهنی و ... در معرض آسیب‌های بیشتری هستند. به ویژه کودکان معلول متوجه این مسئله نیستند که چه اتفاقی در موردشان در حال وقوع است و به همین دلیل باید نسبت به آنها توجه بیشتری نشان داد.

آزارهایی که در معابر شهری رخ می‌دهد اما به گوش کسی نمی‌رسد

جعفری با انتقاد از اینکه وضعیت برخی از معابر شهری از لحاظ تامین امنیت شهروندان دچار مشکل است، افزود: در معابر شهری مناطق بی دفاعی وجود دارد که به دلیل وجود فضاهای تاریک، ساختمان‌های متروکه، محل تجمع افراد خاطی شده است. برخی از این مکان‌ها نظیر زیر پل‌ها، محیط‌های ناامنی هستند که در صورت تجاوز به یک کودک صدای آنها به جایی نخواهد رسید.

حبس ۶ ماهه برای کسانی که کودک‌آزاری را پنهان می‌کنند

وی با اشاره به عوامل بازدارنده برای وقوع مجدد اینگونه حوادث تاکید کرد: نهادها باید گزارش‌های کاملی در این زمینه ارائه کنند. همچنین افرادی که نسبت به این موضوعات آگاهی پیدا می‌کنند، باید این دست موارد را به نهادهای قضایی اطلاع دهند. بر اساس قانون حمایت از حقوق کودکان نیز هر جا افراد متوجه شوند آسیبی به کودکان وارد می‌شود موظف هستند این موارد را گزارش دهند و در صورتیکه از گزارش این دست اتفاقات امتناع کنند برایشان تا شش ماه حبس پیش بینی شده است. بنابراین این افراد باید به محض اطلاع، این موارد را به نیروی انتظامی، اوژانس اجتماعی و یا پلیس گزارش دهند.

رئیس اورژانس اجتماعی با تاکید بر اینکه در صورتی که ارائه این گزارشات به موقع انجام نشود ممکن است این آسیب از یک کودک به چندین کودک سرایت کند، اظهار کرد: این یک وظیفه اخلاقی و اجتماعی است. در مورد بحث اطلاع رسانی نیز اینکه شاهدین و یا افراد قربانی این موضوع را مطرح می‌کنند اتفاق مبارک و میمونی است.

جعفری با تاکید بر اینکه سیستم قضایی باید با جدیت وارد عمل شده و مقتدرانه با این اشخاص خاطی برخورد کند تصریح کرد: در صورت نبود برخورد قاطعانه با این دست متجاوزان میزان خشونت در جامعه افزایش یافته و فرد خاطی در فضای امن قرار می‌گیرند، این در حالیست که باید فضای جامعه را برای انجام این تخلفات تنگ کرد.

تدوین آموزش‌های «مراقبت از خود» به زبان کودکانه در دستور کار اورژانس اجتماعی 

وی با اشاره به اینکه آموزش به کودکان باید از همان زمان کودکی و با رعایت حریم‌ها به کودکان ارائه شود تصریح کرد: کودکان باید روش‌های حفاظت از خود را بشناسند. در عین حال آموزش مربیان و والدین نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. یکی از برنامه‌های اورژانس اجتماعی این است که در صدد تدوین کتابچه‌های آموزشی برای کودکان و با زبان خودشان هستیم.

انتهای پیام