به گزارش ایسنا، ازسال ۱۹۹۰ تاکنون آلودگی هوا چهارمین عامل خطر برای سلامتی و منجر به مرگ درسراسر جهان است. بر اساس گزارش بانک جهانی خطراتی که آلودگی هوا بر سلامت می‌تواند داشته باشد، در کشورهای در حال توسعه بیشترین میزان است.
در سال۲۰۱۳ حدود ۹۳ درصد از میزان مرگ و میرها و بیماری‌های غیر کشنده ناشی از آلودگی هوا در کشورهای در حال توسعه رخ داد، در حالی‌که ۹۰ درصد از جمعیت کشورها در معرض تراز بالایی از آلاینده‌های خطرناک قرار داشتند.
محاسبه استانداردهای آلایندگی بر اساس دستورالعمل‌های جهانی
با توجه به عدم تدوین استاندارهای ملی و کارآمد برای کشور ایران، درحال حاضر برای محاسبه استاندارد کوتاه مدت آلاینده‌ها از راهنمای محاسبه تعیین و اعلام شاخص کیفیت هوا ارائه شده توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در سال ۱۳۹۰ و برای محاسبه استاندارد طولانی مدت آلاینده‌ها از استاندارد مصوب شورای عالی حفاظت محیط زیست در سال ۱۳۹۰ استفاده می‌شود که این استانداردها برگرفته از استانداردهای تدوین شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا EPA و سازمان بهداشت جهانی است.
بر اساس سیاهه کیفیت هوای تهران، شاخص کیفیت هوا، شاخصی جهت اطلاع رسانی و پیش‌بینی روزانه کیفیت هوا است. این شاخص شهروندان را از کیفیت هوا آگاه و میزان ارتباط آن با سطوح سلامت را ارائه می‌کند. به عبارت دیگر میزان تاثیر هوای آلوده بر سلامت انسان را نشان می‌دهد و درک آن را برای شهروندان آسان‌تر می‌سازد.
شاخص کیفیت هوا برای شش آلاینده اصلی هوا شامل منواکسید کربن، ازن، دی اکسید گوگرد، دی اکسید نیتورژن، ذرات معلق با قطر کمتر از ۱۰ میکرون و ذرات معلق با قطر کمتر از ۲.۵ میکرون محاسبه می‌شود.
انتهای پیام
نظرات