به‌ گزارش ‌ایسنا، اتفاقات یک هفته‌ اخیر کشتی که با بیانیه رسول خادم آغاز شد، چالش‌های غیرقابل پیش‌بینی را برای ورزش و مدیران ورزش کشور رقم زده است اما این موضوع از چند جهت مورد توجه است که شاید در بلوای ایجاد شده کمتر مورد توجه بوده است.

پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 با شعارهای انقلابی و منحصر به فردی در دنیای بین‌الملل شناخته و به جهانیان معرفی شد. یکی از  اساسی‌ترین شعارهای انقلاب ایران، استکبار ستیزی و مقابله مستقیم با صهیونیسم جهانی و سیاست های استعماری این رژیم در خاورمیانه و سرزمین‌های اشغالی بوده است.

اولویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران نیز در طی چهار دهه اخیر مقابله با سیاست‌های رژیم کودک‌کش اسرائیل بوده است. این سیاست‌ها در تمام بخش‌های کلان و اجرایی حکومت سرلوحه مدیران جمهوری اسلامی ایران بوده، اما این که پس از  گذشت چهار دهه، موضوعی با تکیه بر تغییر یا احتمال تغییر در یکی از این سیاست های کلان آن هم در یک فضای رسانه‌ای مطرح شود، نکته‌ای است که به نظر می‌رسد تدبیر چندانی در طرح آن وجود نداشته است.

ترسیم سیاست‌های کلان نظام مجرا و کانال‌های مشخص خود را دارد. این که برخی از مدیران میانی و اجرایی در مقاطعی این سیاست‌ها را به چالش بکشند نه تنها پسندیده نبوده بلکه در شان و جایگاه مدیران پرسشگر نیز نیست.

سیاست عدم مقابله با نمایندگان رژیم صهیونیستی در این سالها در بیش از 200 رویداد ورزشی یکی از چالش‌های ورزشکاران ایرانی بوده ولی همواره این سیاست در همه رشته‌ها مدیریت و اعمال شده است. فارغ از این نباید فراموش کرد که بحث عدم مقابله با ورزشکاران رژیم صهیونیستی تنها مربوط به یک رشته و یک فدراسیون خاص نبوده و نیست که امروز بلوای تغییر این سیاست کلان نظام، در رشته کشتی‌ مطرح و جریان سازی شده است.

بهتر بود جامعه کشتی و در راس آن رییس مستعفی این فدراسیون، اگر دغدغه‌ رفع مشکل در حوزه عدم مقابله با نمایندگان ورزشی رژیم صهیونیستی داشت، با طرح و پیگیری محرمانه این موضوع با نهادهای کلان سیاستگذار در نظام، به دنبال رفع مشکل از طریق رایزنی و مفاهمه پیش می‌رفت، نه این که با طرح و ایجاد چالش در فضای مجازی و رسانه‌ها، یک سیاست اصیل، کلان و انقلابی جمهوری اسلامی ایران را اینگونه به چالش بکشد.

در نیت خیر و حسن رفتار رسول خادم به جهت سابقه‌ی مدیریت عالی و موفق در درون نظام و دغدغه‌های آرمان‌خواهی او در رشد و ترقی کشتی و دلسوزی‌های پدرانه‌اش در این حوزه هیچ شک و تردیدی نیست اما باید این مهم را نیز پذیرفت که راه تغییر یک سیاست کلان نظام و انقلاب، راهی نیست که او در پیش گرفته است. 

فدراسیون کشتی‌ و اهمیت این رشته ورزشی نیز بر کسی پوشیده نیست. کشتی‌ در طی چهار دهه اخیر یکی از رشته‌های مدال آور و افتخار آفرین برای کشور بوده است. بر این اساس و با توجه به در پیش رو بودن بازی‌های آسیایی جاکارتا و تاثیر حضور کشتی‌ در این رقابت‌ها، بهتر است که مجموعه فدراسیون کشتی و رسول خادم با مدنظر قرار دادن منافع ملی و سیاست‌های کلان کشور شرایطی را ایجاد کنند که این رشته ورزشی به دور از حاشیه‌های خود ساخته و در چارچوب‌های سیاسی کلی نظام در رقابت‌های آسیایی و جهانی همچون گذشته حضور فعالی داشته باشد. اگر هم در این مسیر اشکال اجرایی وجود داشت با تدبیر، مشورت و همسویی با مدیران ارشد و با تکیه بر حفظ شان و اقتدار نظام برای آن مشکل چاره‌اندیشی معقولی انجام گیرد.

قطعا ادامه مسیر یک هفته گذشته هیچ دستاوردی برای کشتی و در سطح کلان‌تر برای نظام اسلامی به همراه نخواهد داشت. بر این اساس امید است با تدبیر مدیران فدراسیون کشتی‌ و تاکید بر حل مشکلات به صورت خرد جمعی و حفظ سیاست‌های کلی نظام شرایطی فراهم شود که در آن علاوه بر حفظ اقتدار نظام اسلامی کشتی ایران نیز تا جای ممکن با حضور در صحنه‌های بین‌المللی همچون گذشته برای نظام اسلامی افتخار آفرینی کند.

انتهای پیام