به گزارش ایسنا، «حسین خواجه‌بیدختی» افزود: در این سایت موزه اشیاء قدیمی کشف شده از منطقه به نمایش گذاشته می‌شود.

وی گفت: کار راه‌اندازی این مجموعه پس از انجام مطالعات، ایجاد سایت موزه در مجموعه تپه حصار، آغاز شد.

خواجه‌بیدختی با اشاره به شناسایی هفت لایه دوره تاریخی تپه حصار در کاوش‌های انجام شده، افزود: این مجموعه تاریخی و فرهنگی در سال 1355 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید و در بین ۲۱۵ تپه تاریخی و باستانی استان، منحصر به فرد است.

مدیرکل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان با بیان اینکه تپه حصار واقع در حاشیه جنوبی شهر دامغان برای نخستین بار توسط اریخ اشمیت از دانشگاه پنسیلوانیا در سال 1312 مورد کاوش قرار گرفت ادامه داد: در این کاوش‌ها روشن شد که این محوطه باستانی دارای سه دوره اصلی فرهنگی از اواخر نوسنگی تا پایان عصر مفرغ است.

وی گفت: از زمان کاوش های اشمیت در تپه حصار این محوطه به عنوان یکی از محوطه‌های مبنا برای شناسایی فرهنگ های همزمان در فلات مرکزی ایران مورد استناد باستان شناسان است.

در سال 1355 هیاتی از باستان شناسان دانشگاه پنسیلوانیا، تورین ایتالیا و مرکز باستان شناسی ایران کاوش‌هایی در تپه حصار انجام دادند، هدف از این کاوش‌ها بازنگری مواد به دست آمده و دوره بندی فرهنگی توسط اشمیت بود. بر اثر این کاوشها روشن شد که تپه حصار در هزاره‌های چهارم و سوم قبل از میلاد یکی از مراکز مهم تولیدی برای ساخت انواع اقلام صادراتی نظیر اشیای سنگی و فلزی در فلات ایران بوده است.

درسال 1373 تپه حصار برای سومین بار مورد کاوش قرار گرفت. در آن سال قرار بود خط دوم راه آهن تهران- مشهد که در زمان پهلوی اول در دل تپه حصار ایجاد شده بود ساخته شود این کاوش‌ها به سرپرستی احسان یغمایی، نتایجی قابل توجه در برداشت از جمله کشف شماری گل نبشته به خط میخی بابلی قدیم که هنوز خوانده نشده است. این گل نبشته‌ها که قدمت آنها به حدود 2200- 2000 ق. م بر می‌گردد، شاهد بسیار خوبی بر وجود مبادلات فرهنگی بین تمدن‌های بین النهرین و فلات ایران است که جزئیات آن هنوز بر ما روشن نیست.

 بر اساس یافته‌های به دست آمده، تاریخ قدیمی‌ترین لایه‌های تپه حصار به اواسط هزاره پنجم قبل از میلاد باز می گردد. استقرار در تپه حصار ظاهرا" تا حدود1700 قبل از میلاد به طور پیوسته ادامه داشته است و پس از آن هیچگاه مورد سکونت قرار نگرفت. با وجود این در دوره ساسانی ساختمانی بزرگ دارای گچبری‌های زیبا در فاصله حدود 200 متری تپه حصار ساخته شد. در گمانه زنی های سال 1385، به منظور تعیین محدوده واقعی این محوطه، با کشف گورستانی از عصر آهن (1500 تا 550 پیش از میلاد) در غرب تپه حصار مشخص شد که این محوطه، بر خلاف آنچه تصور می شد، پس از عصر مفرغ نیز مورد سکونتِ اقوامی بوده است.