علیرضا روحی در گفت‌وگو با ایسنا، دلایل اکراه و امتناع و هراس کودکان از رفتن به مدرسه را برشمرد و اظهار کرد: ریشه بیشتر هراس از مدرسه در کودک همان ترس از ترک خانه است بنابراین اگر کودک را وادار به مدرسه رفتن کنیم، اضطراب او به هراس مبدل می‌شود، در واقع مدرسه نماینده دنیای خارج و نوعی واقعیت است که با تجربه واقعیت کودک در خانه متفاوت است. 

وی افزود: ترس از مدرسه معمولا زمانی شکل می‌گیرد که فرد موقعیت مشابه آن را در گذشته تجربه نکرده باشد؛ به عنوان مثال اگر کودک در منزل یکی از آشنایان بوده و آنها احساس مسئولیتی نسبت به بی‌قراری وی نشان نداده‌ باشند این موضوع می‌تواند مقدمه ناگواری برای ساعاتی تنها ماندن او در مدرسه باشد.

روحی با بیان اینکه گاهی اوقات ترس از مدرسه، از اطاعت محض از معلم یا دیگران و مقررات خارج از خانه، مقایسه شدن با کودکان ناآشنا و تجربه ترس از شکست ناشی می‌شود، خاطرنشان کرد: تقلید یا الگو نیز می‌تواند منشأ ترس از مدرسه در بعضی از کودکان باشد؛ به طور مثال یکی از والدین خاطره‌ای تلخ درباره دوران کودکی و مدرسه خود در حضور کودک تعریف می‌کند در این حالت کودک فکر می‌کند این اتفاق برای او نیز خواهد افتاد.

وی تک‌فرزندی و رابطه نزدیک کودک با والدین و اضطراب جدایی کودک از والدین را از دیگر موارد هراس از مدرسه دانست و یادآور شد: گاهی کودک مهارت‌های لازم را برای شروع ارتباط با همسالان خود نیاموخته است بنابراین ایجاد ارتباط برایش سخت می‌شود و بر ترس او از مدرسه دامن می‌زند.

این روانشناس با بیان اینکه گاهی والدین یا اقوام کودک اطلاعات غلطی از مدرسه به او می‌دهند، اضافه کرد: درمان کودک مدرسه هراس بسیار بااهمیت است و والدین نباید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند چرا که مدرسه نرفتن تأثیرات بدی بر کودک و خانواده می‌گذارد.

وی با بیان اینکه والدین باید از شیوه‌ها و وسایل مختلف برای غلبه بر ترس کودکان از مدرسه استفاده کنند، تصریح کرد: تهیه تعدادی از وسایل مدرسه کودک، عبور دادن کودک از جلوی مدرسه، آموزش مهارت‌های شروع ارتباط با همسالان و خاطره و قصه‌گویی از جذابیت‌های مدرسه برای کودک به وسیله والدین می‌تواند بر کاهش ترس کودک تأثیرگذار باشد.

روحی با اشاره به اینکه سعی کنیم توجه به مدرسه را منوط به پاداش نکنیم، گفت: باید این را پذیرفت که ورود به هر موقعیت جدید در حالت عادی برای همه افراد میزانی از استرس را دربردارد.