دکتر شریف مطوف در گفتوگو با ایسنا، در مورد اینکه اولویتهای مدیران جدید شهر تهران در زمینه ایمنی و بحران چه باید باشد اظهار کرد: از نظر من که معلم هستم، اولین اولویتی که به چشم میخورد، آموزش است. آموزش مهمترین عنصر است که در تمام سطوح مدیریت بحران به آن نیاز داریم و اتفاقا در این زمینه به شدت عقب هستیم.
وی افزود: در بسیاری از سمینارها و جلسههایی که در مورد حادثه پلاسکو برگزار شد، بحث ما تاکید بر این مسئله بود که اگر "آموزش" به خوبی صورت میگرفت باعث کنترل رفتارهای عموم مردم و حتی خود مدیران میشد. اگر پیش از حادثه "آموزش" درست و به موقع صورت میگرفت، مسئله پیشگیری هم جدیتر تلقی میشد.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: آموزش باعث ایجاد آگاهی، دانش و جدیت میشود و به دنبال آن روشهای بهتری هم برای مواجهه با اتفاقات گزینش میشود. بنابراین آموزش یکی از مسائل اصلی است که اگر مدیران شهری بخواهند برای مدیریت تهران کاری کنند باید آن را در نظر بگیرند و برای آموزش به صورت جدی و در تمام سطوح وقت زیادی بگذارند. با آموزش میتوان جدیت و حساسیت را بالا برد.
کمیتههای تخصصی و دوره طلایی شهر
مطوف در پاسخ به این سئوال که شهرداری جدید و شورای شهر در زمینه آموزش شهروندان چه وظایفی دارند و چه کارهایی باید انجام دهند؟ عنوان کرد: از سال 84 فعالیتهایی در شورای شهر و شهرداری آغاز شد که اوج آن هم در سال 88 بود و از این دوره میتوان به عنوان دوره طلایی نام برد. در این مدت در مرکز مطالعات شهرداری تهران تعداد زیادی از اساتید و نیروهای متخصص در کمیتههایی دور هم جمع شدند و از نظرات آنها استفاده شد. ولی متاسفانه این کار پس از آن دنبال نشد. این دوره بسیار خوب بود و کارهای شهرداری به سمتی میرفت که به صورت علمی و با استفاده از نیروهای متخصص کشور انجام میشد.
به گفته وی ، نکته جالب این بود که تمام افرادی که طی این مدت دعوت به کار شده بودند، بسیار علاقهمند به این همکاری بودند زیرا بحث مدیریت بحران برای آنها اهمیت داشت. بنابراین با توجه به این تجربهای که وجود دارد، باید این نیروهای متخصص سازماندهی شوند و از همفکریهای آنها درسهایی استخراج شود و آییننامهها هم بر اساس نظرات این افراد تدوین شود.
این کارشناس ایمنی و مدیریت بحران با انتقاد از کمتوجهی به بخشهای علمی در موارد بحران گفت: بعد از پلاسکو وقتی از دانشجویانم میخواهم در این زمینه اطلاعات جمعآوری کنند، میبینم به نوعی یک عقبگرد وجود دارد و اطلاعات به راحتی ارائه نمیشود. با اینکه مسئولان مدیریت بحران از دوستان ما هستند میگویند این اطلاعات محرمانه است و به شما نمیدهیم. این کار درست نیست و حذف کردن اطلاعات مسیر دانش را کند میکند.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی عنوان کرد: اگر این مسیرها باز شود و ما را متهم نکنند که تنها حرفهای نظری و ایدهآل میزنیم؛ راهکار این است که مانند دوره 84 تا 88 دوباره شورای شهر و سازمان مدیریت بحران باید فراخوان بدهند و کمیتههای بحران را ایجاد کنند تا در این کمیتهها تولید دانش انجام شود. خروجی این کمیتهها هم میتواند تبدیل به آئیننامه، جزوه و سرفصلی برای دورههای آموزشی شود.
سازمان مدیریت بحران عقبگرد داشته است
مطوف در ادامه در پاسخ به این سئوال که سازمانهای متولی ایمنی و بحران شهر تهران، چه اقداماتی باید انجام دهند، گفت: نزدیک به 64 نهاد دولتی و غیر دولتی به نوعی در مدیریت تهران دخالت دارند و تاثیرگذارند و باید این نهادهایی که در زمینه ایمنی و بحران مسئولیت دارند، حول محور سازمان پیشگیری و مدیریت بحران جمع شوند. ولی در این بخش هم باید این موضوع پذیرفته شود که دانشجویان و دانشگاهیها میتوانند نظرات تاثیرگذاری بدهند. ولی مدیریت بحرانی که در چند سال اخیر دیدم در این زمینه عقبگرد داشته است و حتی خیلی اوقات پروژههای پژوهشی هم به افراد متخصص داده نمیشود.
وی گفت: اگر شفافیتی ایجاد شود و از متخصصان دعوت کنند، حتما در این زمینه اقبال خوبی صورت خواهد گرفت. ضمن اینکه این کار هزینه پایینی هم خواهد داشت. زیرا اساتید به صورت پارهوقت قرار است همکاری کنند و حقوقشان هم از دانشگاه تامین میشود. این کار یک سازماندهی جدی نیاز دارد و تشکیل این کمیتهها از اهمیت بالایی برخوردار است؛ البته در این زمینه هر دو طرف باید باور داشته باشند که این کار میتواند به خوبی انجام شود.
مطوف در پاسخ به این سئوال که آیا فکر میکند اعضای شورای شهر و شهردار جدید اراده جدی برای توجه به موضوع آموزش دارند یا خیر؟ اظهار کرد: مسئله آموزش تک بعدی نیست. از یک طرف باید مطالبات از سوی خود مردم افزایش پیدا کند و به سمت مسئولان بیاید و هر چقدر این آموزش بالا برود مطالبات مردم هم معیّن و تخصصیتر میشود و از طرف دیگر هم شورا باید به این سمت برود که به مطالبات مردم اهمیت دهد. یعنی با برگزاری جلسات کمیتهها و انتشار نتایج آن از طریق رسانهها باید به تولید علم به صورت وسیع و گسترده بپردازد و با این کار به افزایش آگاهی مردم کمک کنند.
چارهای جز اجرای مدیریت یکپارچه شهری نداریم
وی همچنین در مورد مدیریت یکپارچه شهری و گامهای موثر در دوره جدید مدیریت شهری اظهار کرد: مدیریت یکپارچه امکانپذیر است ولی باید به درستی آن را تعریف کرد. مدیریت یکپارچه به معنی مدیریت واحد نیست که شهرداری خودش تمام تصمیمها را بگیرد؛ بلکه نزدیک به 64 دستگاه در مدیریت تهران حضور دارند ولی با هم هماهنگ نیستند. باید اینها را کنار هم جمع کرد تا هماهنگ عمل کنند. برای این کار هم چارهای غیر از مدیریت یکپارچه نداریم. در واقع این دستگاهها باید به هم کمک کنند تا حرکتی رو به جلو انجام شود و اگربا هم در تضاد باشند حرکتی رخ نمیدهد.
میتوان کاستیها را جبران کرد
مطوف افزود: البته نا امید نیستم و فکر میکنم که میتوان کاستیها را جبران کرد. ولی ابتدا باید بین تمام نهادها اعتماد ایجاد شود. مسئولان و اعضای شورای شهر باید به متخصصان و متخصصان هم به مسئولان اعتماد کنند تا مانند گذشته کمیتههایی تخصصی که اشاره کردم ایجاد شوند؛ البته خوشبختانه از جهت افراد با دانش کاستی نداریم و در دانشگاهها ثروتهای بسیار بزرگی وجود دارد که متاسفانه از آنها استفاده نمیشود.
انتهای پیام
نظرات