به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، پزشکان تلاش کردند تا ضمن برداشتن تومور از مغز این بیمار، به بخش‌هایی از مغز وی که مربوط به مهارت‌های تخصصی می‌شد آسیبی نرسانند.

شروع مشکلات فابیو به سال 2015 باز می‌گردد، زمانی که این موسیقیدان به تدریس موسیقی می‌پرداخت. در آن زمان فبیو ناگهان توهم، سرگیجه و تهوع را تجربه کرد.

او به بیمارستان منتقل شد که پزشکان در آنجا با انجام سی‌تی اسکن متوجه وجود یک تومور بزرگ در مغز وی شدند.

متاسفانه این تومور دقیقا در قسمتی از مغز فبیو قرار داشت که با توانایی نواختن و پردازش موسیقی در ارتباط بود.

محققان در دانشگاه روچستر دست به توسعه برنامهTranslational Brain Mapping  زدند و در طی این برنامه بیماران می‌بایست قبل از اینکه تحت عمل جراحی قرار بگیرند، یک سری از آزمایشات را انجام داده و از مغز آنها اسکن تهیه می‌شد تا پزشکان دریابند که کدام قسمت‌ها به کدام عملکردها مانند توانایی حرکتی و پردازش زبان مرتبط است.

وب پیلچر، جراح مغز و اعصاب در دانشگاه روچستر که در این پژوهش نیز همکاری داشته است اظهار کرد: حذف تومور از مغز بسته به محلی که در آن قرار داشته می‌تواند پیامدهای قابل توجهی برای بیمار داشته باشد.

وی افزود: هم خود تومور و هم حذف آن می‌توانند به بافت آسیب برسانند و ارتباطات بین بخش‌های مختلف مغز را مختل کنند. بنابراین، قبل از اینکه هر بیمار به اتاق عمل فرستاده شود، می‌بایست در مورد هر یک از بیماران اطلاعات زیادی به دست آورد. ما می‌توانیم بدون آسیب رساندن به بخش‌هایی از مغز که برای زندگی و عملکرد بیمار اهمیت دارد، آن فرد را عمل کنیم.

زمانی که فبیو تحت اسکن اف‌.ام‌.آر.آی قرار گرفت، از او خواسته شد تا به قطعه‌هایی از موسیقی گوش داده و سپس آنها را زمزمه کند. نتیجه نهایی به دست آمدن یک نقشه سه‌بعدی از مغز فابیو بود که محل تومور و منطقه مرتبط با عملکرد موسیقی نیز در آن مشخص شده بود.

جراحان در حین عمل جراحی از نقشه مغز فابیو استفاده کردند تا آنها را هدایت کند.

فابیو در تمام طول جراحی بیدار بود و در زمانی که پزشکان مشغول کار بر روی مغز وی بودند، او در حال زمزمه کردن ملودی‌های مختلف بود.

پزشکان برای آزمایش اینکه اسکن آنها از چه میزان دقت و صحتی برخوردار است، سیگنال‌های ضعیف الکتریکی را به مغز وی ارسال کردند تا به طور موقت بخش‌های کوچکی از آن را مختل کنند.

اگر زمزمه کرن فابیو دچار اختلال می‌شد آنها متوجه می‌شدند که آن بخش از مغز مرتبط با پردازش موسیقی بوده و می بایست از آن اجتناب کنند.

پس از برداشتن تومور پزشکان برای اطمینان از اینکه به مهارت‌های موسیقی فابیو آسیبی نرسیده از وی خواستند تا همانجا در اتاق جراحی یک قطعه موسیقی از پیش تعیین شده را با ساکسیفون بنوازد.

این کار فابیو باعث احساساتی شدن کادر جراحی شد و آنها رضایت خود را از اینکه یک جوان مهارت نواختن موسیقی را مجددا به دست آورده ابراز رضایتمندی کردند.

بعد از عمل جراحی برای فابیو استراحت مطلق تجویز شد و پس از گذشت چند ماه او توانست مجددا کار آموزش موسیقی را آغاز کند.

به گفته پزشکان، برنامه Translational Brain Mapping به بهبود درک ما از اینکه کدامیک از قسمت‌های مغز با پردازش موسیقی در ارتباط است کمک کرد.

این پژوهش در Current Biology منتشر شده است.

انتهای پیام