به گزارش ایسنا، در پایان رقابتهای والیبال نوجوانان جهان در سال ۲۰۱۷ که از بیست و هفتم مرداد ماه تا پنجم شهریور ماه به میزبانی شهر منامه در کشور بحرین برگزار شد، تیم ملی ایران موفق شد با کسب هشت پیروزی پیاپی عنوان قهرمانی جهان را از آن خود کند.
قبل و بعد از این قهرمانی نظرات متفاوتی راجع به نوجوانان ایران و همچنین کادرفنی این تیم از سوی کارشناسان والیبال مطرح شد. از همین رو به بررسی عملکرد تیم ملی نوجوانان ایران در ادوار حضورش در قهرمانی جهان و نیز قهرمانی اخیرش با هدایت محمد وکیلی پرداخته شد.
*طلوع نسل جدید در آسمان افتخارات والیبال
رقابت و مسابقات ورزشی در رده سنی نوجوانان همراه با الویت آشنایی بازیکنان و ورزشکاران با فضای مسابقه و کسب تجربه و پشتوانه سازی پیگیری می شود. در این دوره از مسابقات جهانی نوجوانان، تیم ملی ایران با بازیکنانی قهرمان شد که به زعم بسیاری از کارشناسان هر یک از آن ها می توانند به ستاره های بی بدیل والیبال ایران و جهان در آینده ای نزدیک تبدیل شوند. در پایان رقابتهای والیبال قهرمانی نوجوانان جهان ۲۰۱۷ که با قهرمانی تیم ایران به پایان رسید، نفرات برتر این دوره معرفی شدند. امیر حسین اسفندیار موفق شد عنوان امتیاز آورترین بازیکن مسابقات و همچنین عنوان بهترین دریافت کننده را از آن خود کند. امیر حسین توخته هم به عنوان بهترین مدافع وسط رقابتها انتخاب شد. اما جالب آنکه با وجود کسب بیشترین امتیاز در دور مقدماتی نامی از پوریا یلی ، در لیست بهترین های این مسابقات دیده نشد.
* کسب بهترین نتیجه در تاریخ و پنجمین مدال جهانی
تیم ملی والیبال نوجوانان ایران برای اولین بار در سال ۱۹۸۹ و در دبی امارات در قهرمانی جهان حاضر شد و در نخستین حضور نگاهها را به خود جلب کرد و به عنوان قابل توجه چهارمی دست یافت. پس از ۱۲ سال دوری از رقابتهای جهانی تیم نوجوانان ایران در سال ۲۰۰۱ مقتدرانه وارد قاهره مصر شد و توانست در دومین حضورش اولین مدال خود را کسب کند. نوجوانان ایران در آن سال با هدایت مصطفی کارخانه در نیمه نهایی روسیه را بردند، اما در فینال مغلوب برزیل شدند و مدال نقره را از آن خود کردند.
در سال ۲۰۰۳ که رقابتها در سوپانبوری تایلند برگزار شد باز هم در جوانان ایران برسکوی جهانی ایستادند و به مدال برنز دست یافتند.
پس از عدم موفقیت در سال ۲۰۰۵ ، هدایت تیم ملی نوجوانان ایران به یوتسا ستکوویچ سپرده شد. این مربی صرب توانست اولین مدال طلای ایران را کسب کند. رقابتهای ۲۰۰۷ در تیخوانا مکزیک برگزار شد و تیم ایران عجیبترین قهرمانی جهان را کسب کرد. در آن سال ایران در دور گروهی به کوبا باخت و تا نیمه نهایی هم دو شکست را برابر آرژانتین و هند تجربه کرد، اما به یکباره با کسب دو پیروزی برابر فرانسه و برزیل به فینال رفت و در دیداری تمام آسیایی چین را شکست داد و مدال طلا را بر گردن آویخت.
تیم نوجوانان ایران سال ۲۰۰۹ در ایتالیا میتوانست در کسب قهرمانی دبل کند، اما این مدال طلا از دست ایران پرید. ایران تنها با یک باخت برابر آمریکا به فینال راه یافت، اما در برابر صربستان در حالی که دو بر صفر پیش بود با تعویض نفرات اصلی تیم به تصمیم ستکوویچ نتیجه را سه بر دو واگذار کرد و به مدال نقره رسید.
در سال ۲۰۱۳ باز هم رقابتها در مکزیک برگزار شد، اما ایران نتوانست بر روی سکو قرار بگیرد و با شکست در دیدار رده بندی به مقام چهارمی دست یافت.
پس از گذشت ۱۰ سال از نخستین قهرمانی نوجوانان ایران در جهان، نسل طلایی دیگری با هدایت محمد وکیلی راهی بحرین شدند. شهر منامه برای نوجوانان ایران بسیار خوش یمن بود. ایران اولین مدالش را در سال ۲۰۰۱ کسب کرد و آن هم نقرهای ارزشمند بود، اما این بار بلند قامتان ایران با درخشش خیره کننده و بدون شکست راهی فینال شدند و در دیدار پایانی هم روسیه را سه بر یک مغلوب قدرت خود کرده و به مدال طلا دست یافتند. این مدال پنجمین مدال تاریخ ایران در نوجوانان جهان به حساب میآید. با کسب دومین مدال طلای جهانی ایران صربستان را در رنکینگ مدالی پشت سر گذاشت و با دو مدال طلا ، دو مدال نقره و یک مدال برنز پس از برزیل و روسیه در رده سوم قرار گرفت.
عملکرد نوجوانان ایران در طول حضورش در قهرمانی جهان ستودنی است. این عملکرد آن جا درخشانتر جلوه میکند که تاکنون هیچ تیم دیگری از آسیا به کسب مدال طلا نائل نیامده است و تنها کشورهای چین (دو نقره) ، ژاپن (یک نقره و دو برنز) ، هند (یک نقره) و کره جنوبی (دو برنز) موفق به کسب مدال شدهاند.
* ستارههایی در انتظار درخشش
پس از عملکرد نه چندان مطلوب تیم ملی با محمد وکیلی در قهرمانی نوجوانان آسیا عده ای انتقادات را به سوی او و همچنین بازیکنان شروع کرده بودند. در این شرایط وکیلی بسیار با اعتماد به نفس همه تقصیرها را بر گردن گرفت و از نوجوانان جویای نام ایران دفاع کرد. مهمتر این که پس از قهرمانی آسیا توانست شرایطی آرام و بدون حاشیه را برای بازیکنان آیندهدارش ایجاد کند و کاملا مشخص شد که در قهرمانی جهان تمامی نقاط ضعف پوشش داده شده و یکی پس از دیگری ایران حریفان را تار و مار کرد.
نسل طلایی جدیدی که بسیار با اقتدارتر از سال ۲۰۰۷ قهرمان جهان شدند نشان از آن دارند که در سالهای آتی این بازیکنان پستهای مختلفی در تیم ملی بزرگسالان را میتوانند پوشش دهند.
در پایان رقابتهای نوجوانان جهان امیرحسین اسفندیار توانست علاوه بر کسب عنوان بهترین دریافت کننده رقابتها عنوان امتیازآورترین بازیکن جهان را نیز از آن خود کند. امیر حسین توخته هم که میتواند بعدها جای خالی موسوی را در دفاع وسط پر کند به عنوان بهترین مدافع وسط رقابتها معرفی شد. پوریا یلی هم با تغییراتی که مسئولان برگزاری رقابتها در انتخاب نفرات برتر ایجاد کردند، با این که جایی در لیست بهترینها نداشت، اما نشان داد که با اعتماد به نفس وصف نشدنیاش میتواند در دیدار پایانی جهان ۲۹ امتیاز را به تنهایی از دفاع قدرتمند روسیه کسب کند.
* انتقادات نابه جا و مخرب
قبل از رسیدن تیم ملی به فینال قهرمانی جهان عدهای از منتقدان بحثهایی را در مورد صغر سنی برخی از بازیکنان ملیپوش مطرح کردند. این صحبتها تا پیش از بازی فینال فضای والیبال ایران را ملتهب کرد. اگر واقعا افرادی مستنداتی را در مورد صغر سنی و وجود تخلف در اعضای تیم ملی دارند بهتر بود قبل از اعزام تیم ملی مطرح میکردند. این بازیکنان در رده سنی زیر ۱۹ سال قرار دارند و از لحاظ روحی و روانی بسیار آسیب پذیرند.متاسفانه به نظر میرسد بحث درباره این پدیده به بدعتی برای تخریب موفقیت های والیبال ایران بدل شده تا هر از چند گاهی منتقدان فدراسیون آن را دست مایه مصاحبه های خود کنند.
هر چند که عملکرد محمد وکیلی چه از لحاظ تاکتیکی و چه از جهت روحی و روانی قابل ستایش است، اما این انتقادات آن هم در هنگام کسب افتخار آفرینی از مربی ایرانی و بازیکنانش میتوانست باز هم دست ایران را از کسب مدال طلا کوتاه کند.
این بازیکنان که هر کدام از شهرهای مختلف ایران به تیم ملی دعوت شدهاند بعد از المپیک ۲۰۲۰ میتوانند در پیراهن تیم ملی بزرگسالان بدرخشند و دوباره افتخار آفرینی کنند.
* اخلاق مداری در موازات نکات فنی
والیبال ایران در سالهای اخیر کاملا حرفهای شده است و شرایط لیگ برتر نیز هم سال بهتر میشود و به شرایط جهانی کاملا نزدیک شده است. عملکرد نوجوانان هر چند در این قهرمانی جهان ستودنی است و کسب مدال طلا آن هم در رشتهای تیمی ارزشمند است، اما بازیکنان جویای نام در این رده سنی باید روز به روز در فکر بهبود تواناییهای فنی خود باشند.
در سالهای گذشته شاهد برخی بی اخلاقی ها هر چند بسیار کم بین ستاره های تیم ملی بوده ایم. امیدواریم با تدابیری که در ردههای سنی پایین اندیشیده میشود و اخلاق مداری به موازات موارد فنی در نظر گرفته شود.
انتهای پیام
نظرات