به گزارش ایسنا، نفت نخستین روز معاملات هفته جاری را با کاهش آغاز کرد و تحلیلگران علت این کاهش را به افزایش ارزش دلار آمریکا نسبت دادند اما در حالی که عامل تاثیرگذار لحظه‌ای بر بازارهای نفت روز به روز تغییر می‌کند، پیش‌بینی برای چند سه ماهه آینده همچنان ثابت مانده است و انتظار می‌رود به دلیل اینکه کاهش تولید اوپک با افزایش تولید نقاط دیگر جبران می‌شود، ذخایر نفت همچنان در سطح بالایی بماند.
به گفته تحلیلگران کومرس بانک، به عنوان مثال آمار تقاضای مثبت که آژانس بین‌المللی انرژی هفته گذشته در گزارشی مورد اشاره قرار داد، از سوی بازار نادیده گرفته شد زیرا این آمار تنها اندکی بالاتر از سطح کنونی تولید اوپک بوده است. به عبارت دیگر دیگر کمبود عرضه قابل توجهی در نیمه دوم امسال وجود نخواهد داشت، بنابراین احتمال اندکی وجود دارد که ذخایر نفت کاهش بیشتری پیدا کند و اگر تغییری در سطح ذخایر صورت نگیرد، قیمت‌های نفت نیز تغییر نخواهد داشت.
اما فرضیات زیادی در ارتباط با وضعیت اشباع عرضه بر مبنای بازگشت سریع شیل آمریکا به بازار بعلاوه تولید رو به رشد لیبی و نیجریه است که همه آنها تقریبا کاهش تولید از سوی اوپک را جبران کرده‌اند. طبق گزارش شرکت "جی بی سی انرژی"، فرض بر این است که رشد شمار دکل‌های حفاری در آمریکا به تولید بیشتر منجر خواهد شد و تردیدهایی را نسبت به تلاش‌های اوپک و برخی از تولیدکنندگان خارج از این سازمان برای متعادل کردن مجدد بازار ایجاد می‌کند. انتظار می‌رود بازار در سال ۲۰۱۸ با مازاد عرضه روبرو شود و بالا رفتن سطح ذخایر، مانع رشد قیمت‌ها شود.
با این‌همه رشد تولید حتمی نیست به عنوان مثال لیبی را در نظر بگیریم. این کشور آفریقایی عضو اوپک از توافق کاهش تولید معاف شده و مسیر طولانی را برای احیای تولید از دست رفته پیموده است. این کشور اخیرا بیش از ۱۵۰ هزار بشکه در روز در ماه ژوئیه به تولیدش اضافه کرده و مجموع تولید خود را به بالای یک میلیون بشکه در روز رسانده است اما روند تولید نفت لیبی اگر به رشد بیشتر آن اشاره نشود، ناپایدار مانده است. طی تعطیلات پایان هفته گذشته تولید نفت شراره که بزرگترین میدان نفتی لیبی است، به دلیل اعتراضات کارکنان در پایانه صادراتی زویتینه، به میزان یک سوم کاهش یافت. این امر تولید شراره را از ۳۰۰ هزار بشکه در روز در هفته گذشته به ۲۰۰ هزار بشکه در روز رساند. این اتفاق در حالی روی داد که در یک مورد جداگانه دیگر تولید این میدان در پی ورود افراد مسلح به تاسیسات نفتی به مدت چند ساعت مختل شد. به این ترتیب به نظر می‌رسد لیبی همچنان اختلال در روند تولید را تجربه می‌کند.
در این بین، هفته گذشته صدها معترض به تاسیسات نفتی متعلق به رویال داچ شل در نیجریه هجوم بردند که ممکن است فعالیت پایانه صادراتی بانی شل را مختل کند. مردم بومی منطقه نیجر دلتا از تولید نفت خام در این منطقه سودی نبرده‌اند. نیجریه در نتیجه حمله گروه‌های مسلح و پیمان صلح ضعیف، سال گذشته با اختلالات شدیدی در روند تولید مواجه شد. مشکلات شل در روزهای اخیر نشانه واضحی از بازگشت بی‌ثباتی به این منطقه است. بنابراین نمی‌توان فرض گرفت که لیبی و نیجریه همچنان به تولیدشان اضافه می‌کنند. اما در خصوص نفت شیل آمریکا که به نظر می‌رسد ثابت است و به رشد تولید ادامه می‌دهد، ممکن است شگفتی بیشتری وجود داشته باشد.
در منطقه پرمین، گزارش‌هایی از مشکلات در هفته‌های اخیر منتشر شده که از کاهش روند فعالیت شرکت‌های حفاری شیل و وجود مشکلاتی در چاه‌های کنونی حکایت دارد. نرخ کاهش تسریع شده و برخی از چاه‌ها نسبت گاز به نفت بالاتر از حد انتظاری تولید می‌کند. آمار مایوس کننده شرکت "پایونیر نیچر ریسورسز" از سه ماهه دوم، نگرانی‌هایی را برانگیخته که پرمین ممکن است با این وضعیت نتواند به فعالیت ادامه دهد.
باید دید که کشمکش پایونیر نشان دهنده روند گسترده‌تر در این منطقه است. تحلیلگرانی مانند شرکت "وود مکنزی" نگرانی‌هایی را نسبت به پرمین ابراز کرده و در گزارش جدیدی پیش‌بینی کرده است تولید پرمیان ۳۰۰ هزار بشکه در روز تا پایان سال افزایش پیدا کند. اما حقیقت این است که بیشتر تحلیلگران رشد تولید بسیار قوی از آمریکا را پیش‌بینی می‌کنند - اداره اطلاعات انرژی آمریکا رشد تولید از ۹.۳ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۷ به ۹.۹ میلیون بشکه در روز در سال میلادی آینده را پیش بینی کرده است. این رشد در پیش‌بینی‌های همه از جمله اوپک مورد حمایت قرار گرفته است و با این‌همه این احتمال وجود دارد که رشد تولید شیل ضعیف شود که در چنین صورتی، فرضیات تولید برای ادامه سال جاری و سال ۲۰۱۸ را تغییر خواهد داد
در نهایت ونزوئلا وجود دارد که هیچ کس نمی‌داند چه آینده‌ای در انتظار این کشور است اما به طور مسلم روند تولید نفت این کشور منفی است. تنها پرسشی که وجود دارد این است که تولید نفت این کشور با چه سرعتی کاهش خواهد یافت. اعلام اخیر شرکت‌های بین‌المللی مبنی بر خارج کردن کارکنانشان از ونزوئلا نشانه بدی محسوب می‌شود. شورون، توتال و رپسول همگی شمار کارکنانشان در ونزوئلا را کاهش داده‌اند. با این‌همه معلوم نیست این اقدام چه تاثیری بر تولید نفت خواهد گذاشت. همچنین دولت آمریکا ممکن است با تحریم‌های شدیدتر ونزوئلا را تحت فشار بیشتری قرار دهد. برخی از ناظران بازار می‌گویند اوضاع به قدری بد است که کارکنان شرکتی نفت ونزوئلا ممکن است دیگر بر سر کار حاضر نشوند.
بر اساس گزارش پایگاه خبری اویل پرایس، در کوتاه مدت هیچ ریسک کمبود عرضه برای بازار وجود ندارد. اگر رشد تولید لیبی و نیجریه معکوس شود، تولید شیل آمریکا کمتر از میزان انتظار رشد کند و تولید نفت ونزوئلا با نرخ بالاتری کاهش پیدا کند، در این صورت بازار نفت ممکن است تا پایان سال جاری با عرضه محدودتر روبرو شود.
انتهای پیام
نظرات