به گزارش ایسنا، روزنامه ایران نوشت: «کنسرت شهرام و حافظ ناظری در قوچان بنا به‌ دلایلی لغو شد که این دلایل اساساً مهم نیستند. عشق کنسرت به لغو شدن آن است؛ اگر نه همه دنیا کنسرت برگزار می‌شود و کسی لذت واقعی آن را نمی‌برد. لذت واقعی زمانی به دست می‌آید که شما بلیت بخرید و به سالن کنسرت بروید اما در آنجا پلمب شده باشد. شهرام ناظری هم به دلیل خستگی و فشار زیاد در بیمارستان بستری شد و این نشان می‌دهد که لغو کنسرت به کمک ایشان آمده است. اگر با این حال و خستگی و فشار روی صحنه می‌رفتند، می‌دانید ممکن بود چه فاجعه‌ای رخ بدهد؟ اما با لغو این کنسرت ایشان مجبور شدند که به فکر سلامتی خود باشند. در این میان یکی از مسئولان مربوطه اعلام کرده: «دلیل لغو این کنسرت، عدم امکانات کافی سالن برگزاری کنسرت بود که در‌ شأن هنرمند بزرگ ایران نبود.»ببینید ما در کشورمان چیزی که بعد از نفت و گاز و آدم کارشناس زیاد داریم، آدم شوخ‌طبع و با نمک است. بر این اساس یعنی ما اول مجوز کنسرت می‌دهیم، بعد سالن آن را انتخاب می‌کنیم، بعد از خواننده دعوت به عمل می‌آوریم، بلیت می‌فروشیم و نیم‌ساعت مانده به آغاز کنسرت و در حالی که مردم توی صف هستند، یادمان می‌افتد که سالن فوق کیفیت لازم را نداشته و در‌ شأن هنرمند ما نیست و آن را پلمب می‌کنیم. باور کنید اگر ملا نصرالدین هم مسئول برگزاری این کنسرت بود، چنین پاسخی به لغو آن نمی‌داد.

البته نباید از این موضوع غافل شویم که استادان تنها به خواننده‌های سنتی چنین لطفی ندارند و خواننده‌های صنعتی هم از لغو کنسرت مصون نیستند. به همین دلیل (و در واقع به هیچ دلیلی!) کنسرت یکی از خوانندگان پاپ کشورمان در یکی دیگر از شهرهای کشور در شرایطی لغو شد که خود خواننده از لغو کنسرت بی‌خبر بود و وقتی به سالن رسید هر چقدر زنگ زد، کسی در را به روی او باز نکرد و در نهایت اسپری زد و روی دیوار نوشت: «آمدیم، نبودید، رفتیم!» در نتیجه شما مو می‌بینید و عزیزان پیچش مو، شما کنسرت می‌بینید و استادان سلامتی هنرمندان را!»

انتهای پیام