به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس،‌ هزاران تن از زنان، کودکان و برخی از مردان در سکوت رنج می‌برند و با اختلالات روانی دست و پنجه نرم می‌کنند. برخی از آنان اکنون ایدز دارند و برخی دیگر هم ناتوان شدند.

گزارش عفو بین‌الملل براساس مصاحبه با ۱۶۸ قربانی خشونت جنسی در سودان جنوبی و کمپ پناهجویان مستقر در "اوگاندا" تنظیم شده است. برخی از این خشونت‌ها نه حین درگیری‌ها بلکه میان میلیون‌ها تن از مردمی رخ می‌دهد که از درگیری‌ها پناه گرفته‌اند.

باتیستا، پسری ۱۳ ساله است که می‌گوید دسامبر گذشته از سوی یک مرد ۴۵ ساله در حوالی کمپ تحت کنترل سازمان ملل متحد مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است. این نوجوان تا ماه مه قادر به صحبت کردن نبود و نمی‌توانست از حمایت روانی اجتماعی برخوردار شود. اطرافیانش می‌گویند او هرگز احساسات و نیازهایش را بیان نمی‌کند اما نیازمند دریافت کمک است.

سازمان ملل متحد سال گذشته گزارش داد، خشونت‌های جنسی در سودان جنوبی ۶۰ درصد افزایش نشان می‌دهد و ۷۰ درصد زنان در کمپ‌های سازمان ملل در جوبا، پایتخت سودان جنوبی از زمان آغاز جنگ داخلی در دسامبر ۲۰۱۳ مورد تجاوز قرار گرفتند.

موتونی وانیکی، مدیر منطقه‌ای عفو بین‌الملل برای شرق آفریقا می‌گوید: این خشونت جنسی پیش‌بینی شده بود. زنان مورد تجاوز گروهی قرار می‌گیرند، با میله آزار و اذیت جنسی می‌شوند و با چاقو هدف نقص عضو قرار می‌گیرند. قربانیان با عواقب ناخوشایند و تغییردهنده روبرو و بسیاری از آنها از خانواده‌هایشان طرد می‌شوند.   

در این گزارش جدید با ۱۶ قربانی مرد مصاحبه شده است که می‌گویند عقیم شده و یا بیضه‌هایشان با سوزن سوراخ شده است.

فرهنگ شرم

وانیکی می‌گوید: به نظر می‌رسد برخی از حملات برای ترور، قربانی کردن و خجالت زده کردن قربانیان و در برخی موارد برای متوقف کردن قدرت باروری مردان از گروه‌های سیاسی رقیب طراحی شده است.

کمیسیون سازمان ملل در امور حقوق بشر سودان جنوبی و سایرین می‌گویند، دولت و نیروهای اپوزیسیون از تجاوز به عنوان سلاح جنگی استفاده می‌کنند. این استراتژی بدتر هم شده است که علت آن فرهنگ شرم‌ این کشور است.

علاءالدین بورجا، هماهنگ‌کننده گروه بهداشت روانی و اجتماعی سازمان بین‌المللی مهاجرت می‌گوید: اگر بازمانده‌ای بدون درمان و کمک رها شود، این مرد یا زن ممکن است که دچار مشکلات روانی حادتری شود. به این قربانیان اجازه داده نمی‌شود به صورت علنی درباره تجاوز صحبت کنند و این بدان معناست که تجاوزها ادامه پیدا می‌کند و برای آن مجازاتی وجود ندارد.

انتهای پیام