به گزارش ایسنا و به نقل از ژاپن تایمز، این در حالی است که دولت‌ها این تهدید را جدی گرفته و در گردهمایی گروه 20(G-20) در هامبورگ آلمان راههای سریع و پرقدرت برای مبارزه با این پدیده را جستجو کردند .

ساده‌ترین و موثرترین راه در رسیدن به این هدف، تحریک عوامل موثر در بازار بوده و در واقع، جامعه اقتصادی نقش بسزایی را در این فرآیند ایفا می‌کند.

اخیرا 11 بانک بزرگ جهان که مدیریت‌کنندگان بیش از هفت تریلیون دلار دارایی هستند، متعهد شده‌اند تا به مقابله با فعالیت‌های تشدید کننده تغییرات اقلیمی بپردازند.این حرکت بخشی از یک پروژه آزمایشی است که توصیه‌های کارگروه مبارزه با تغییرات اقلیمی برای افشای جزئیات هزینه های صرف شده مرتبط با تغییرات اقلیم را پیاده سازی کرده و به اجلاس (G-20) در هامبورگ گزارش می‌دهد.

وام دهندگان این پروژه 11 شرکت ANZ، (Barclays) بارکلی، برادسکو((Bradesco، سیتی((Citi، ایتائو(Itau)، بانک ملی استرالیا، بانک سلطنتی کانادا، سانتاندر، Standard Chartered، TD Bank Group و UBS هستند که وام های خود را بین تامین کنندگان سوخت‌های فسیلی یا منابع پایدار و همچنین مصرف کنندگان انرژی مانند شرکت‌های حمل و نقل و کشاورزی تقسیم می‌کنند.

این اطلاعات به بانکها و سازمان های تنظیم مقررات(رگولاتوری‌ها) کمک می‌کند تا الگوهای وام‌دهی را شناسایی کرده و منابع مالی را در اختیار آن دسته از کسانی قرار دهند اهمیت بیشتری به محیط زیست می‌دهند.

متاسفانه بسیاری از این بانک‌ها با تأمین مالی سوخت‌های فسیلی موجبات تغییرات اقلیمی را فراهم می‌کنند.

طبق گزارش "بانکداری تغییرات اقلیمی"، گزارش مالی صندوق سوخت فسیلی 2017 که توسط 32 سازمان غیر انتفاعی بین المللی گردآوری شده است ، 37 بانک بین المللی در طول سه سال گذشته 290 میلیارد دلار در زمینه فعالیت‌های مرتبط با سوخت فسیلی توسط 158 شرکت سرمایه گذاری کرده‌اند.

جالب است بدانید که این میزان پیشتر و در سال 2015 با حدود 25 درصد افزایش به 111 میلیارد دلار رسیده بود و در سال 2016 به 87 میلیارد دلار رسیده و دارای کاهش 22 درصدی بوده است.

اما در این یافته‌ها دو مشکل وجود دارد. اول اینکه با وجود کاهش، 12 بانک از 37 بانک، تأمین مالی شرکت‌های سوخت فسیلی را از سال 2015 تا 2016 افزایش دادند و نکته دوم و هشدار دهنده تر اینکه، این مبلغ نشان دهنده سرمایه گذاری‌های قابل توجه در پروژه‌های جدید است که در نهایت تلاش برای مقابله با تغییرات اقلیمی بنابر توافق انجام شده در پاریس که قبل از انجام معاملات امضا شده بود را دچار خلل می‌کند.

بانک‌های آسیایی ADB و دولتها دلایل خاص خود را برای پیوستن به این جنگ صلیبی دارند.

بانک توسعه آسیایی با همکاری موسسه تغییرات اقلیمی پوتسدام با گردآوری گزارشی اعلام کرد که پیش‌بینی می‌شود بارندگی در بسیاری از مناطق آسیا و اقیانوسیه به نصف افزایش یافته و خطرات ناشی از سیل را ایجاد کند که این امر همراه با افزایش سطح دریاها، شهرهای سراسر جهان را تهدید می‌کند.

این گزارش نشان می‌دهد که 13 شهر از 20 شهر در سراسر جهان که بیشترین آسیب را در نتیجه سیل در بین سال‌های 2005 تا 2050 خواهند دید در آسیا قرار دارند که از میان آنها پنج شهر در چین، سه شهر در هند و یکی در ژاپن(ناگویا) قرار دارد.

شرق ژاپن به شدت تحت تأثیر تایفون‌ها(توفان همراه با باران) قرار می‌گیرد، که می‌تواند به کاهش کلی بهره‌وری منجر شده و تولید ناخالص داخلی را 6 تا 13 درصد کاهش دهد.

کارشناسان از تضعیف زنجیره تامین و همچنین بروز بیماری‌های جدید و افزایش شدید دما نگران هستند که می‌تواند دهها هزار نفر از ضعیف‌ترین و آسیب‌پذیرترین اعضای جامعه، از جمله کودکان و سالمندان را از بین ببرد.

همچنین پیش‌بینی می‌شود که تغییرات اقلیم همچنین می‌تواند تاثیرات منفی در تولید برنج داشته باشد و در بعضی از کشورهای آسیای جنوب شرقی میزان آن را تا 50 درصد کاهش دهد.

تغییر اقلیم همچنین سبب از بین رفتن صخره‌های مرجانی و ویرانی ماهیگیری و گردشگری شده و در نتیجه مسیرهای تامین مواد غذایی را تغییر خواهد داد.

بانک توسعه آسیایی از سال 2013 سرمایه گذاری‌های خود را برای پیامدهای تغییرات آب و هوایی بررسی کرده و به طور خاص به بررسی این موضوع پرداخته که آیا پروژه های زیربنایی می‌توانند با این تغییرات مقابله کنند یا خیر.

انتهای پیام