بشر تاکنون نتوانسته مساله تبعیض جنسیتی در پرداخت و دستمزد کارگران را حل کند، امروز از همه جهان، زنان در برابر کار یکسان با مردان، از دستمزد کمتری برخوردارند آنانی که در تمام تاریخ، بار گران ماموریت ابدی خود را برای انجام امور خانه‌داری، نگهداری فرزندان و بیماران و سالمندان را بر دوش دارند، به مشاغل پست اجتماع گمارده می‌شوند، زمانی که در سطوح بالای تحصیلی و اجتماعی قرار دارند و توانمندی و استعداد آنان موجب شده در رده شغل‌های بالای اجتماع، مشغول کار شوند، همواره با سقف شیشه‌ای که مانع رشد و ترقی و تحصیل مراتب بالاتر مواجهند، زنان در همه جهان در فضای اشتغال خود دچار خشونت‌های روانی، کلامی و جنسی هستند و صرف زن بودن، آنان را به آماج تبعیض‌های مشقت‌بار تبدیل کرده است.

در این میان زنانی که در خانه‌ها به کارگری مشغولند، بیش از دیگران دستخوش مشکلاتند، کار سنگین خانگی که میزان، زمان و دستمزد آن نابرابر است، این زنان را به فرسایش جسمانی زودرس و بیماری‌های استخوانی و عضلانی مبتلا می‌کند، آنان در ارتفاعات خطرناک آپارتمان‌ها شیشه پاک می‌کنند، در سرمای زمستان حیاط و ویلا می‌شویند، به هر رفتار ناامن و پرخطری تن در می‌دهند و در عین همه این‌ها محمل آماده خشونتند و در فضای بسته خانه‌ها از تعرض، تحقیر و توهین در امان نیستند، زنان کارگر خانگی که با سرعت بیشتری از سایر زنان کارگر از پای در می‌آیند، هیچ تامین اجتماعی ندارند و چشم هیچ مسئولی نگران آنان نیست، قوانین کار بر آنان حاکم نیست، قراردادها، زمان اشتغال و میزان دستمزد آنان از هیچ قاعده‌ای پیروی نمی‌کند. این زنان که مسئولیت تامین معیشت فرزندان و خانواده خود را برعهده دارند، پس از مدتی بلااستفاده و بیمار از چرخه کار حذف شده، محروم از هر حق قانونی و شهروندی، به مشقت و گرسنگی مبتلا می‌شوند.

امروز زمان آن است که به ضرورت جدی و اجتناب‌ناپذیر نظام‌مند کردن کار خانه کارگران خانگی و حاکمیت قانون کار بر ‌آن و ایجاد تامین اجتماعی، پرداخته شود و در دستور کار مسئولین قرار گیرد، ستم بر ‌این زنان بذر بالنده رشد یابنده‌ای است که فرزندان آنان، تمام خانواده و سپس جامعه را به انواع آسیب‌ها مبتلا می‌کند.

یادداشت از: مرضیه محبی، فعال حقوق زنان در خراسان

انتهای پیام