به گزارش ایسنا، عظیم قیچی‌ساز که بامداد فردا عازم نپال خواهد شد، اظهار کرد: امیدوارم که بدون حادثه، آخرین قله بالای ۸ هزار متری را صعود کنم و به جمع ۱۴ کوهنورد باشگاه ۸ هزاری‌ها بپیوندم. اگر سال گذشته آن اتفاق‌ها نمی‌افتاد و هم‌زمان با اورست، لوتسه را نیز صعود می‌کردم، می‌توانستم رکورد زیر ۷ سال را در ۸ هزاری‌ها کسب کنم. رکوردی که پیش از این با هفت سال و چند ماه در اختیار کوهنورد لهستانی و بعد از آن نیز با با هفت سال و ۲ ماه در اختیار کوهنورد کره‌ای قرار گرفت و من می توانستم سال گذشته این رکورد را به نام خود ثبت کنم.

او در مورد خطراتی که ممکن است در این صعودها ایجاد شود، توضیح داد: خطای انسانی و ریسک و هم‌چنین خطرات طبیعی مثل زلزله و بهمن  در قلل با ارتفاع بالا وجود دارد. ۵۰ سال بود که در منطقه نپال زلزله نیامده بود. من در حد توانم از احساساتم عقب‌نشینی می‌کنم چون می‌دانم که اولین خطا در قلل مرتفع، می‌تواند آخرین خطای کوهنورد باشد.  همیشه امنیت و ایمنی برای من مهم‌تر است و می‌دانم که صعود با هر شرایطی خوب نیست.

وی در مورد هزینه‌ صعود به قله‌های مرتفع گفت: برای لوتسه ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار و برای اورست بین ۳۰ تا ۶۰ هزار دلار هزینه خواهد شد. البته به کوهنورد هم بستگی دارد. هزینه شرپا، اکسیژن و مجوز حضور در منطقه هزینه‌های جداگانه‌ و زیادی را برای کوهنورد به همراه دارد.

قیچی‌ساز در پاسخ به این سوال که نهادهای دولتی از این کوهنورد حمایت می‌کنند یا خیر؟ گفت: من فکر می‌کنم وزارت ورزش از صعودهای من اطلاع ندارد. می‌توانید از مسوول ورزش کشور بپرسید که آیا اطلاع دارد یا خیر؟ و یا چقدر توانسته است کوهنورد را حمایت کند؟ چقدر در این صعودها و کسب افتخارات، سهم داشته است؟

کوهنورد پرافتخار ایرانی با اشاره به این که همراه سایر ورزشکاران تجلیل شده است، اضافه کرد: تجلیل از قهرمانان با پاداش صعود متفاوت است. کوهنوردی که ۲۰۰ میلیون هزینه می‌کند و قله‌ای را فتح می‌کند، ۱۰ سکه چقدر می‌تواند جبران این هزینه را بکند؟ تا الان که خبری نبوده است. همیشه فشار بر روی ورزشکار است.

او درباره حمایت فدراسیون نیز گفت: فدراسیون در قالب مجوز شورای برون مرزی چه برای من و چه برای سایر ورزشکاران تلاش‌های خوبی انجام داده است تا در قالب تیم ملی به این کوه‌ها صعود کنیم.

قیچی‌ساز گفت: این که بدون اکسیژن و بدون شرپا قلل ۸ هزاری را صعود کنیم، موضوع را پررنگ‌تر می‌کند. تاکنون ۲۲۰ نفر اورست را صعود کرده‌اند که تنها من یک نفر بدون اکسیژن موفق به صعود شده‌ام.

وی خاطرنشان کرد: هدف من این است که در سطح ملی و در شان ملت افتخاری کسب شود. عظیم قیچی‌ساز سال‌ها بعد فراموش می‌شود اما نام ایران در بین ۱۵ نفری که در باشگاه ۸ هزاری‌ها حضور داشته‌اند، باقی خواهد ماند.

قیچی‌ساز در مورد اهدافش بعد از پیوستن به باشگاه ۸ هزاری‌ها گفت: بعد از این صعودها می‌خواهم صعود به قله‌های قاره‌های جهان مثل آفریقا و اروپا را تجربه کنم.

او در پاسخ به این سوال که درآمد شما در مقایسه با فوتبالیست‌ها چگونه است؟ گفت: من یک کارمند شهرداری‌ام و حقوق کارمندی دارم. با خودروی ملی (بی‌آرتی) به اینجا آمده‌ام. ما کوهنوردان از کوه و پیشکسوتانی که در  راه صعودها می‌بینیم، یاد می‌گیریم که ساده زندگی کنیم.

این کوهنورد ایرانی خطرناک‌ترین قللی که به آن صعود کرده است را K۲ و آناپورنا دانست و گفت: قله‌ها در سطح بین‌المللی رده‌بندی شده‌اند. درست است که هرچه ارتفاع بالاتر برود کار سخت‌تر می‌شود اما قله آناپورنا با ارتفاع ۸  هزار و ۱۰۰ متر از خطرناک‌ترین قلل است و آمار تلفات آن بیش‌تر است. هم‌چنین قله K۲ نیز از این قلل خطرناک است.

او یکی دیگر از رکوردشکنی‌های خود را صعود تنها یک بار به هر قلعه دانست و گفت: در تمامی صعودها رکوردی که توانسته‌ام برای خودم انجام دهم و برایم ارزشمند است این است که بر روی هر کوه توانسته‌ام تنها یک بار صعود کنم و دوبار فعالیت نکنم. همیشه برنامه‌ریزی کرده‌ام تا این اتفاق رخ دهد. کوهنوردان اروپایی‌ها که این موضوع را می‌شنوند می‌گویند شانسی است اما آیا ۱۳ بار، شانس و اتفاق می‌افتد.

او در پایان گفت: هدف اصلی من کسب افتخار پیوستن به ۸ هزاری‌ها بوده است و در این راه خیلی بیراهه نرفته‌ام اما بعد از کسب این عنوان می‌توانم کارهای بزرگ دیگری چون صعود در زمستان یا رفتن به قلل از مسیرهای متفاوت را تجربه کنم.

انتهای پیام