به گزارش ایسنا، روماریو یکی از بزرگترین فوتبالیست‌های تاریخ برزیل است که توانست در سال ۱۹۹۴ نقش موثری در قهرمانی برزیل در رقابت‌های جام جهانی داشته باشد. او در ۲۹ ژانویه سال ۱۹۶۶ در ریودوژانیرو به دنیا آمد. او فعالیت حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۸۵ در باشگاه واسکودوگاما آغاز کرد و با این تیم دو بار قهرمان لیگ منطقه ریودو ژانیرو شد.
روماریو در تیم‌های زیادی بازی کرد ولی حضور او در فوتبال اروپا در دو تیم بیش از بقیه چشم‌ها را به خود خیره می‌کند. ابتدا حضور در آیندهوون هلند را تجربه کرد؛ جایی که توانست به عنوان یکی از اسطوره‌های باشگاه شناخته شود و در ادامه به بارسلونا رفت. نمایش او مهر تاییدی بر ارزش‌های این بازیکن بود. یوهان کرایف (اسطوره بارسلونا و تیم ملی فوتبال هلند) او را نابغه محوطه جریمه می‌دانست.
حضور در تیم ملی
روماریو توانست همراه تیم المپیک برزیل در بازی‌های المپیک ۸۸ به عنوان نقره دست یابد. این اولین حضور روماریوی جوان در تیم ملی برزیل بود. او دو سال بعد در سال ۱۹۸۹ توانست همراه تیم ملی برزیل به عنوان قهرمانی کوپا آمه‌ریکا دست یابد. او در جام جهانی ۹۰ نیز در تیم ملی برزیل حضور داشت ولی همانطور که خود او بعدها در کتاب زندگینامه خود عنوان کرد، این تلخ‌ترین حضور او در تیم ملی برزیل بود که علاوه بر نتیجه نگرفتن زردها، درگیری او با چند بازیکن تیم ملی برزیل باعث شد او حضور موفقی در این دوره نداشته باشد.
چهار سال بعد، تقدیر روماریو را بار دیگر به اوج رساند. مهاجم سخت‌کوشی که یاد گرفته بود در ناامیدی و تنهایی باید پاسخ خودش را بگیرد. او توانست همراه برزیل قهرمانی در جام جهانی را جشن بگیرد و بر قله فوتبال اروپا قرار بگیرد. او خوش شانس بود که نسل طلایی برزیل در کنار او نیز قرار داشتند. آنها در سال ۱۹۹۷ توانستند قهرمانی در کوپا را نیز تجربه کنند.
در ادامه اوضاع برای او خوب پیش نرفت. روماریو خیلی تلاش کرد تا بتواند در جام جهانی ۹۸ بازی کند ولی با ماریو زاگالو (سرمربی وقت برزیل) به مشکل خورده بود. هرچند خیلی‌ها در برزیل او را شایسته حضور در تیم ملی برزیل می‌دانستند اما در کمال ناباوری، به تیم ملی برزیل دعوت نشد و برزیل در فینال برابر فرانسه میزبان با سه گل شکست خورد و از رسیدن به عنوان قهرمانی بازماند.
روماریو بعد از این دوره خیلی تلاش کرد هر طور شده است بتواند به رکورد ۱۰۰۰ گل پله برسد. او البته مدتی هم در فوتبال ساحلی فعالیت کرد و حتی قهرمانی جهان را نیز تجربه کرد.
عناوین و موفقیت‌ها
تیم ملی:
مدال نقره المپیک: ۱۹۸۸، قهرمانی جهان: ۱۹۹۴، قهرمانی در کوپا آمه‌ریکا: ۱۹۸۹، ۱۹۹۷، قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها: ۱۹۹۷ و مقام سوم جام جهانی فوتبال ساحلی: ۲۰۰۵
باشگاهی:
قهرمانی در جام حذفی هلند: ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، قهرمانی در لیگ باشگاهی هلند: ۱۹۸۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۲، قهرمانی در لیگ باشگاهی اسپانیا: ۱۹۹۴، قهرمانی در جام مرکوسور: ۱۹۹۹، ۲۰۰۰ و قهرمانی در لیگ باشگاهی برزیل: ۲۰۰۰
عناوین و افتخارات شخصی
مرد سال فوتبال جهان: ۱۹۹۴، بهترین بازیکن جام جهانی: ۱۹۹۴، بهترین بازیکن آمریکای جنوبی حاضر در اسپانیا: ۱۹۹۴، آقای گل مسابقات منطقه ریو دوژانیرو: ۱۹۸۶، ۱۹۸۷، ۱۹۹۶، ۱۹۹۷، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، آقای گل المپیک: ۱۹۸۸، آقای گل لیگ هلند: ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۱، آقای گل جام حذفی هلند: ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، آقای گل لیگ قهرمانان اروپا: ۱۹۹۰، ۱۹۹۳، آقای گل لیگ اسپانیا: ۱۹۹۴ و آقای گل جام کنفدراسیون‌ها: ۱۹۹۷
روماریو در دوران فوتبالش با خیلی‌ها اختلاف نظر داشت. او با ادموندو، هم‌تیمی خود در تیم ملی برزیل به مشکل خورد و وقتی رستوران خود را افتتاح کرد، در کنار سرویس بهداشتی عکسی از ادموندو گذاشته بود که در حال درآوردن جوراب‌های خود است.
روماریو بعد از پایان دوران فوتبال، راه سیاست را در پیش گرفت و به مجلس برزیل رسید. او فعالیت های سیاسی زیادی در کشورش انجام داده و ترجیح داده است فعالیت فوتبالی نداشته باشد. او اخیرا به منتقد جدی فدراسیون فوتبال برزیل تبدیل شده است و انتقادهای زیادی از فساد در فوتبال این کشور به زبان آورده است و بارها خواستار این شده است تا تغییراتی در تیم ملی برزیل صورت بگیرد.
انتهای پیام
نظرات