دکتر احمد عامری در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: در درمان سرطان چند شیوه مانند درمانهای جراحی، و غیر جراحی که شامل رادیوتراپی و دارویی است نقش مهمی در بهبود طول عمر بیماران دارند. اما این که کدام درمان، چه زمانی استفاده شود تصمیم بسیار مهمی است که بایستی بموقع اتخاذ شود. براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی 50 درصد سرطان‌های قابل علاج با جراحی بهبود می یابد و 45 درصد دیگر با رادیوتراپی کنترل می‌شود. شیمی درمانی هم 10 درصد تاثیر دارد که عمدتا مربوط به سرطانهای خون می‌باشد.

وی افزود: این درحالیست که در ایران 1500 میلیارد تومان برای شیمی درمانی صرف می شود ولی هزینه ای برای رادیوتراپی نمی شود درصورتی که درمان بسیار موثرتری می باشد.

عامری در ادامه تصریح کرد: داروهای سرطان یک بعد تجاری دارند و به علت هزینه ای که برای آنها صرف می شود، تبلیغات زیادی نیز برای فروش آنها صورت می گیرد. یک داروی بسیار گرانقیمت ممکن است یک ماه طول عمر بیمار را زیاد کند و گاهی چندده میلیون تومان هزینه داشته باشد. ممکن است سازمان غذا و دارو آمریکا این دارو را تایید کرده باشدو به همین اعتبار، پزشک نیز می تواند آن را تجویز کند.

وی با تاکید بر اینکه وقتی این چنین دارویی به کشور وارد شد باید تجویز صحیح و به اندازه ای داشته باشد، ادامه داد: دولت تعهد کرده است پول داروی بیمار را پرداخت کند. اگر منابع نامحدود داریم که بحثی نداریم ولی اگر پول ما محدودیت دارد بایستی مشخص کنیم تا کجا و برای چه می خواهیم هزینه کنیم.

تعرفه رادیوتراپی درست نمی‌شود و تجهیزات آن نیز به روز نمی شود چون سرمایه گذاری روی آن سنگین است در صورتی که در طولانی مدت این نوع از درمان بسیار به نفع مردم خواهد بود. ممکن است راه اندازی یک مرکز رادیوتراپی میلیاردها تومان هزینه داشته باشد اما اگر حساب کنیم که چه تعداد بیمار با این شیوه درمان شود و اثر بخشی آن چقدر است متوجه می شویم که در برابر هزینه دارو، پول هنگفتی نیست. اگر پیگیری سیاست های اقتصاد مقاومتی مد نظر است حداقل در درمان سرطان راه آن همین هزینه کردن در رادیوتراپی و گذاشتن محدودیت در تجویز دارو می باشد.

دبیر انجمن کلینیکال آنکولوژِی ایران تاکید کرد: دولت باید راهنمای بالینی مشخصی برای این داروها بگذارد؛ چرا که وقتی قرار است داروی 20 میلیون تومانی، با هزینه کمتری به بیمار داده شود پزشک هم بیشتر تجویز می کند. در ایران دو گروه رادیوتراپیست ها و هماتولوژیست ها برای درمان سرطان دارو تجویز می کنند. عوامل متعددی نیز بیمار را بین پزشکان هماتولوژی و رادیوتراپی و مطبهای مختلف سرگردان می کند و و او را در یک چرخه معیوب قرار می دهند.

عامری با بیان اینکه اگر تجهیزات رادیوتراپی کم نباشد بسیاری از این موارد قابل حل است و میتوان درست تصمیم گرفت، بیان کرد: نمی شود دارو تجویز و بعد بیمار را به امان خدا رها کرد. امیدواریم وزارت بهداشت این مساله را حل کند چون همه دنیا به این نتیجه رسیده اند که درمان غیرجراحی سرطان باید به صورت جامع انجام شود، اینکه نیمی از درمان توسط یک گروه از پزشکان و نیمی دیگر به دست متخصصان دیگر انجام شود به نفع مردم نیست.

وی تصریح کرد: در کشورهایی که سطح خدمات بهداشت بالاست درمان غیر جراحی سرطان فقط توسط یک تخصص ارائه می شود و خدمات هم در دسترس همه قرار دارد. اما در کشور ما بیمار بین مطب متخصصان مختلف می چرخد که اتفاق بسیار بدی است. بنابراین اینکه چندگروه درمان کنند به ضرر بیمار است و در نهایت او سردرگم می شود و تکلیف خود را نمی داند.

دبیر انجمن کلینیکال آنکولوژِی ایران همچنین به عوارض بالای شیمی درمانی اشاره کرد و گفت: شیمی درمانی عارضه دارد و هربار انجام آن می تواند یک عارضه جدید ایجاد کند. راحت ترین کار در درمان سرطان شیمی درمانی است اما عوارض آن ممکن است در دراز مدت بروز کند. کسی هم نمی داند به علت تجویز داروی شیمی درمانی اضافه است که حد مجاز آن رعایت نشده است.
انتهای پیام