به گزارش ایسنا، هادی شوشتری در نطق میان دستور امروز (چهارشنبه) مجلس شورای اسلامی گفت: برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده و انتخاب دونالد ترامپ، گزینه حزب جمهوری‌خواه علاوه بر بازتاب وسیع بین‌المللی در سطح داخلی با تحلیل‌های متفاوتی همراه شد و این سوال و فرضیه مطرح شد که سیاست‌های منطقه‌ای دولت جدید چگونه طراحی خواهد شد و آینده برجام چه می‌شود.

دبیر کمیته روابط خارجی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس بیان کرد: برای پاسخ به این پرسش باید به چند کلید واژه در چارچوب سیاست ترسیمی از سوی مقام معظم رهبری از پیروزی ترامپ که "ما نه خوشحالیم و نه ناراحت" اشاره کرد و در اظهارنظرهای سیاسی به خصوص از جایگاه‌های رسمی نباید دچار تعجیل شد؛ چراکه حکمت سیاسی حکم می‌کند حداقل تا چیدمان نهایی کابینه ترامپ با احتیاط درباره او اظهار نظر نموده و میان اظهارات یک فرد به عنوان کاندیدا و فردی که تبدیل به شخصیت حقوقی شده و در ساختار سیاسی تبدیل به کارگزار می‌شود، تفاوت قائل شویم.  هرچند که در تئوری‌های روابط بین الملل کاراکتر و شخصیت کارگزار فاکتوری اساسی است اما نباید فراموش کرد که ایالات متحده آمریکا کشور ساختارها و سیستم‌هاست و فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری در دهلیزهای پیچیده و تو در توی سیستم‌ها انجام می‌گیرد و سیستم، شرایط و منطق واقعی خود را بر مجری و کارگزار تحمیل می کند.

نماینده مردم قوچان در مجلس ادامه داد: همچنین نباید فراموش کرد که در فرآیند مذاکرات و توافق برجام، طرف جمهوری اسلامی ایران تنها ایالات متحده نبوده بلکه کشورهای ۱+۵ بوده‌اند و به تعبیر ادبیات حقوق معاهدات بین‌المللی، مخاطب جمهوری اسلامی بر سر میز مذاکره، طرف نبوده بلکه اطراف بوده‌اند. ضمن اینکه توافق مذکور به تائید ۱۵عضو شورای امنیت سازمان ملل اعم از ۵ عضو دائم و ۱۰ عضو غیر دائم این شورا رسیده و به استناد ماده‌های ۲۴ و ۲۵ منشور سازمان ملل متحد نه تنها برای کشورهای گروه۱+۵ بلکه برای همه دولت های دارنده کرسی نزد سازمان ملل لازم الاجرا و مسئولیت ساز است.

شوشتری ادامه داد: مجمع عمومی سازمان ملل متحد در هفتاد و یکمین اجلاس خود بر اساس گزارش ۱۷ صفحه ای دبیر کل قطعنامه ای در خصوص وضعیت حقوق بشر در ایران صادر کرد. هر چند که قطعنامه مذکور الزام آور نیست اما باید یادآور شوم که  پیش نویس این قطعنامه با طراحی کشور کانادا و همراهی برخی کشورهای منطقه به تصویب رسید.

وی با اشاره به وضعیت حقوق بشر در کشورهای اروپایی، گفت: بلوک غرب در حالی نگران وضعیت حقوق بشر در ایران است که با برخی کشورهای اصلی حامی تروریسم، خشونت و افراط گری بهترین روابط سیاسی و اقتصادی را دارد و چشم و گوش خود را بر وضعیت این کشورها بسته است که این طنز تلخ تاریخی است. بلوک غرب از مقوله حقوق بشر استفاده ابزاری می کند و در این زمینه دارای رویکرد دوگانه است. بهترین محل برای ارزیابی وضعیت حقوق بشری کشورها، مکانیزم یو پی آر شورای حقوق بشر است که جمهوری اسلامی ایران نیز تعامل و همکاری سازنده با آن دارد.

نماینده مردم قوچان در مجلس مشکلات ملی را با این رویکرد مورد اشاره قرار داد که در حوزه اقتصاد، سرمایه گذاری، تولید و اشتغال و در حوزه آئین حکومت‌داری انسجام حقیقی و واقعی نه زبانی و لسانی میان قوای سه گانه در حل معضلات اقتصادی است. مسئولان قوای سه گانه احتمالا فراموش نکرده اند بر اساس سند چشم انداز ۱۴۰۴ قرار بود جمهوری اسلامی ایران جایگاهی ممتاز در منطقه، جهان اسلام و در تعامل با کشورهای جهان داشته باشد و اگر بخواهیم مطابق سند چشم انداز به قدرت اول اقتصادی، علم و فناوری منطقه تبدیل شویم باید با پشت سر گذاشتن رقبای کلیدی منطقه، تولید ناخالص داخلی خود را از ۵۰۰ میلیارد دلار وضعیت کنونی بالغ بر ۲۰۰۰ میلیارد دلار برسانیم. ارزیابی منطقی و واقع بینانه  از زمان از دست رفته چشم انداز  ۱۴۰۴ نشان می دهد که از هدف گذاری‌های صورت گرفته عقب هستیم و باید بدون تلف کردن وقت به این هدف گذاری اساسی دست یابیم.

انتهای پیام