به گزارش ایسنا، پیچیدگی ماجرا از آنجا آغاز می‌شود که طبق تجارب موجود اعتقاد به مدیریت بر پایه اسناد بالادستی و برنامه‌های مبتنی بر نظام توسعه‌ای در میان مدیریت‌های عالی کم رنگ شده است. از همین رو با تغییر وزرا، روسا و سازمان‌های دولتی تغییرات وسیع و بنیادینی در حوزه‌های منابع انسانی و نظام‌های اجرایی سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها به وجود می‌آید. عده‌ای موافق و تعدادی مخالف همواره در جهت تغییرات مدیریتی بر صف مناظره آماده هستند. در این میان تغییرات مدیریتی در پاره‌ای از موارد مثبت و در برخی از موارد منفی بوده است. به خصوص در مواجه با حوزه فرابخشی همچون ورزش این تغییرات پیچیدگی خود را پررنگ‌تر نمایان می سازد.

با انتصاب مسعود سلطانی فر به عنوان وزیر ورزش  و جوانان که از سیاستمداران نزدیک به دکتر روحانی به شمار می‌آید، انتظارات برای بهبود شرایط کمی و کیفی ورزش کشور بالا رفته است. سوابق اجرایی سلطانی فر و عزم و اراده دولت برای بالا بردن جایگاه ورزش ایران در ابعاد ملی و بین‌المللی نقطه عطفی برای ورود وزیر جدید به ساختمان سئول به شمار می‌آید. گویی این که با افزوده شدن حوزه جوانان به این وزارتخانه، باید منتظر ارائه برنامه‌های مدون در کنار ورزش بود.

سعید فائقی، معاون اسبق سازمان تربیت ‌بدنی و رضا قراخانلو، رئیس سابق کمیته ملی المپیک و رییس پژوهشگاه تربیت ‌بدنی و علوم ورزشی به عنوان دو کارشناس ارشد در حوزه ورزش با حضور در غرفه ایسنا در بیست و دومین نمایشگاه بین‌المللی مطبوعات در میزگردی شفاف مبحث تغییرات جدید در وزارت ورزش و جوانان را بررسی کردند. با اغماض از اختلاف نظر این دو پیشکسوت حوزه ورزشی در بحث تغییر وزراء، هر دو امیدوارند که چشم انداز مثبتی فرا روی ورزش کشور قرار بگیرد.

مشروح گفت‌وگو با سعید فائقی و رضا قراخانلو را در ادامه می‌خوانید:

* بدون پشتیبانی رسانه‌ها، سکوت بر ورزش حکمفرما می‌شود

رضا قراخانلو: رییس پژوهشگاه تربیت ‌بدنی و علوم ورزشی معتقد است که  بدون حضور رسانه‌ها ورزش در سکوت خواهد بود و شرایط خوبی نخواهد داشت. بنابراین جا دارد از تمام زحمت کشان این عرصه  تقدیر و تشکر کرد. البته او بر این باور است که باید رسانه‌ها به سمت کیفی سازی مطالب خود حرکت کنند تا شاهد نگاه علمی و کیفی در تمام عرصه ها باشیم.

وی معتقد است دو خصوصیت یعنی نجابت و دوری از حاشیه چیزی است که در ورزش باید به آن توجه کرد.

او بر این باور است که یک مقدار حرف‌ها در ورزش تکراری است و باید از زیاده گویی و گفتن حرف‌های تکراری پرهیز کرد. ورزش ما در عرصه های مختلف ورزش قهرمانی، همگانی، تربیتی، حرفه‌ای و ...  در حال پیشرفت است. البته او می‌گوید؛ این پیشرفت  خیلی کند و با افت و خیز زیادی همراه است. باید سعی کنیم شتاب این پیشرفت را سریع‌تر کنیم. قطعا این دو خصیصه یعنی کندی پیشرفت و افت و خیز در ورزش نشان از آن دارد که ما برنامه مشخصی در ورزش نداریم.

 نیاز ورزش به برنامه ملی بیش از گذشته محسوس است

قراخانلو: به عنوان یک فرد دانشگاهی فکر می‌کنم برای توسعه ورزش نیاز به یک برنامه ملی داریم تا بتوانیم نسبت به گذشته حرکت رو به رشدی در ورزش داشته باشیم. این برنامه ملی به نظر می‌رسد یکی از نیازهای اساسی است که در ورزش احساس می‌شود.

* امیدوارم استعفای گودرزی واقعا استعفا باشد

سعید فائقی: معاون سابق سازمان تربیت ‌بدنی می‌گوید در سال 72 زمانی که انجمن فارغ التحصیلان ورزشی را تشکیل داده بودیم جمعی بود که در رابطه با ورزش مباحث مختلفی را پیگیری می کرد. در همان زمان به دوستان گفتم اگر می خواهید ورزش در کانال درستی هدایت شود باید در جمع همین متخصصان به یک جمع بندی برسیم. آن روز اتفاقا قراخانلو در جمع ما حضور نداشت و در کانادا به سر می‌برد.  من این را پیش‌بینی می‌کردم که اگر در آن زمان برای پذیرش ریاست سازمان تربیت بدنی به سراغ هاشمی طبا بیایند، متخصصان کنار گذاشته خواهند شد.  البته هاشمی طبا انصافا در ابتدای مدیریت خود کار را با متخصصان شروع کرد، اما در عمل نتوانست مسیر را ادامه دهد زیرا هم رضوی و هم گائینی که از فارغ التحصیلان تربیت ‌بدنی علوم ورزشی بودند و در آن زمان از معاونان هاشمیطبا محسوب می‌شدند، نتوانستند مسیر را با ‌وی ادامه بدهند. البته چنین روزی را من پیش‌بینی می‌کردم.

‌یکی از بزرگترین دغدغه‌ای که من احساس می‌کنم در ورزش وجود دارد، این است که در هفته‌ تربیت ‌بدنی وزیری که خود را برای حضور در «سمینار ورزش وزیران» که قرار بود در ژاپن برگزار شود آماده می‌کرد، بیایند و او را تغییر دهند. در همان روز عزیزی به من گفت‌ "موضوع تعویض وزرا وجود دارد و وزیر ورزش  و جوانان قرار است تغییر کند." من این موضوع را به پورعلیفرد ، رییس فدراسیون پرورش اندام که در آن روز پیش من بود مطرح کردم و وی گفت‌ "من نیم ساعت پیش، پیش گودرزی بودم و او در حال‌ رفتن به ژاپن بود. چنین موضوعی اصلا صحت ندارد." گرچه استعفا امر خوبی است و بالاخره ما دیدیم که وزیری خود استعفا بدهد، اما امیدوارم واقعا این استعفا باشد.

ضمن این که  من معتقدم زمانی که بودجه سال 95 مصوب شده واقعا وزیر جدید در طی هشت ماه تا پایان دولت یازدهم نمی‌تواند برنامه جدیدی داشته باشد زیرا برنامه‌های سال 95 در مجلس شورای اسلامی مصوب شده و اعتبارات نیز تعیین شده است. بنابراین  من تصور نمی‌کنم در طی این چند ماه اتفاق خاصی در ورزش رخ دهد.

* شاید وزراء توانمندی‌هایی دارند که در آینده تحولات ایجاد کنند

سعید فائقی: قطعا تغییراتی که در  این سه وزارتخانه رخ داده شاید به شخصه هر کدام توانمندی‌هایی دارند که بتوانند تحولاتی را ایجاد کنند. این یک بحث دیگری است، اما زمانی که برنامه ششم توسعه توسط دولت به مجلس شورای اسلامی رفته است، قطعا  از طرف دولت دیگر تغییری در برنامه ششم ایجاد نمی‌شود. برنامه‌ها  و کارهای سال 95 نیز برنامه‌ریزی شده و سال 96 نیز انتخابات برگزار خواهد شد. حال این که این تغییر چه منافعی می‌تواند داشته باشد و چه تحولی را به دنبال خواهد داشت، معلوم نیست.

* دولت برای انتصاب وزیر جدید باید تا آخر دولت یازدهم صبوری می‌کرد

سعید فائقی: به اعتقاد من باید دولت یازدهم صبوری می‌کرد تا این دولت تمام می‌شد و با آمدن دولت جدید وزیر جدید نیز روی کار می آمد. مطمئنا با این شرایط هیچ اتفاقی در ورزش رخ نمی داد. حس من بر این است که باید از گودرزی خواهش کنیم تا بگوید که واقعا از ته دل استعفا داده یا موضوعات دیگری بوده است. همین امر در ورزش دغدغه‌ است. چیزی که جالبه این است که تمام تغییرات در حوزه فرهنگ و هنر اتفاق افتاد. یعنی آموزش و پرورش که پایه اصلی و اساسی ورزش و بعد خانواده‌ است، از این جا تغییرات شروع شده و سپس در حوزه فرهنگ و هنر که مکمل ورزش است، ادامه‌ دارد و در نهایت به ورزش ختم می‌شود. من فکر می‌کنم که این تغییرات بیشتر  تغییرات سیاسی است تا بنیادی. یعنی موج باعث این تغییرات شده است. اگر ما می خواستیم در حوزه اقتصاد تغییرات ایجاد کنیم قطعا مسائل و مشکلات آن نسبت به حوزه فرهنگ و هنر بیشتر بود. حال تصور کنید در آموزش و پرورش تا مهر سال آینده چه اتفاقی خواهد افتاد و چه اتفاقی قرار است الان بیفتد. به‌ هر حال افراد گزینش شده شاید توانمندی‌هایی دارند که بتوانند در این سه حوزه همافزایی ایجاد کنند و انرژی‌های محبوس شده را آزاد کنند. حال این که اتفاق افتاده باید برای مرحله بعد یک برنامه‌ریزی خوبی داشته باشند.

* مجوز قانونی برای باشگاه داری نداریم

سعید فائقی:  همه ما می دانیم در سال 1350 قانونی وجود داشت تحت عنوان "قانون آماتوری ورزش ". امروز دنیا، دنیای حرفه‌ای است و شورای انقلاب فرهنگی در آن زمان قانونی را مصوب کرد که تمام باشگاه‌ها را ملی اعلام کرد. البته آیین‌نامه‌ای نیز مصوب شد برای اعطای مجوز به اماکن ورزشی نه باشگاههای ورزشی. در حال‌ حاضر ما مجوز باشگاه داری نداریم. مطابق اصل  "44" قانون اساسی که اقتصاد را ملی کرده است، ورزش ما به لحاظ باشگاه داری، هنوز قانونی نشده است. به یاد دارم شاه حسینی «اولین رییس سازمان تربیت ‌بدنی» که هنوز نیز در قید حیات است، در همان زمان گفت‌ این قانون باید خیلی پایدار اجرا شود و در کنار آن نیز تمام باشگاه‌ها ملی شوند. متاسفانه ما الان قانون حرفه‌ای و باشگاه داری نداریم. بنابراین مهم‌ترین کار وزیر جدید در این هشت ماه این است که قوانین مورد نیاز را با توجه به رویکرد مجلس شورای اسلامی و رای خوبی که به او دادند و با این رای معلوم شد که رابطه خوبی با ورزش دارند، به مرحله اجرا بگذارد.

* مدیریت عالی عرصه‌های ورزشی باید به متخصصان واگذار شود

سعید فائقی:  من معتقدم با تصویب «نظام سازمان ورزش کشور» افراد غیر ورزشی اجازه ورود به ورزش را نخواهند داشت. همانند نظام پزشکی یا مهندسی که  اجازه ورود به افراد غیر مهندس یا غیر پزشک به این دو حوزه داده نمی‌شود. ما الان به جد نیاز به سازمان نظام ورزش کشور داریم تا اهالی و صاحبان واقعی ورزش بتوانند ورزش را اداره کنند.

* تغییرات اخیر به نفع ورزش کشور خواهد بود

رضا قراخانلو:  در خصوص تغییرات دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. یکی از این تحلیل‌ها این است که دولت‌ از مدت ها قبل در مورد چند وزارتخانه به جمع بندی رسیده بود که البته به نظر من تغییرات در برخی از مواقع می‌تواند کارها را بهتر پیش ببرد. نکته ای که در این جا قابل بحث است این است که افراد سیاسی و مطلع به امر ورزش به این مساله باور دارند که دولت خودش را برای دور بعد نیز آماده کرده است. بدون شک این تغییر و تحولات تنها برای هشت ماه نیست و برای بیش از هشت ماه در نظر گرفته شده است. من ترجیح می‌دهم راجع‌ به این گونه مسائل صحبت نکنم. ضمن این که معتقدم برای هدایت ورزش کشور بیش از این که شخص مهم باشد، تفکر اهمیت بیشتری دارد. این که یک دانشگاهی، اقتصادی و یا سیاسی در راس وزارت ورزش  و جوانان قرار بگیرد، مهم نیست. مهم تفکرات فرد است. البته من نمی گویم که شخص مهم نیست، اما به‌ هر صورت این تفکر علمی است که همانند سایر کشورهای پیشرفته دنیا، ورزش را هدایت می‌کند. الان بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها در حوزه ورزش در یک محیط ملی که آغشته به سیاست است  صورت می‌گیرد. در تمام کشورهای دنیا این وزیر است که تعیین می‌کند کدام شاخصه‌ها را ملاک قرار بدهد.  به اعتقاد من تفکر علمی و تجربی در ورزش بسیار مفید است و باید از  بیهوده گویی در ورزش پرهیز کنیم. سوالی که اینجا قابل بحث است، این است که آیا ورزش کشور بر اساس علم و تجربه مفید اداره شود بهتر است یا بر اساس برداشت‌های سلیقه‌ای؟ قطعا هر چقدر بتوانیم به سمت علم و تجربه حرکت کنیم اداره ورزش مفید و موثر خواهد بود.

* امیدواری رییس پژوهشگاه تربیت ‌بدنی برای اجرایی شدن طرح جامع ورزش

رضا قراخانلو:  در حرف‌های سلطانی فر نکات بسیار امیدوار کننده ای بود که آن را در برنامه‌های خود نیز عنوان کرده و این برای من دانشگاهی جای امیدواری دارد. یکی از این مباحث، تاکید وی به «تدوین برنامه توسعه ورزش» یا همان «طرح جامع»  است که در حدود 10 تا 12 سال پیش به دنبال اجرای آن بودیم. این سخنان سلطانی فر جای امیدواری دارد و این که وی به دنبال سند توسعه ملی ورزش  کشور و بازبینی کردن طرح جامع ورزش است. بدون شک اگر روی این طرح انرژی و وقت بگذارد ما اثرات زیادی را در ورزش کشور شاهد خواهیم بود. البته این درد کهنه در ورزش کشور همچنان وجود دارد.

* تاکید سلطانی فر مبنی بر استفاده از ظرفیت‌های ملی منجر به بهبود ورزش می‌شود

رضا قراخانلو:  نکته دومی که می‌توان به آن اشاره کرد بحث تعامل و روحیه هم افزایی در حوزه ورزش است که یک حوزه بسیار گسترده است. اگر وزیری از تمام ظرفیت‌های ملی و بین‌المللی به خوبی استفاده کند ما به سرعت می‌توانیم سرعت پیشرفت ورزش را در آینده شاهد باشیم. امروز یکی از مشکلاتی که ما در ورزش داریم این است که هنوز تقسیم کار کلان در ورزش  روشن نیست. اولویت‌ها مشخص نیست. ما به طور محکم نمی توانیم بگوییم که در کدام یک از ابعاد ورزش اولویت مهم است. هر چه تا به الان بوده، فقط در حد شعار مطرح شده است. ما به واقع نمی توانیم بفهمیم که اولویت‌های اصلی ورزش بیشتر در کجاها احساس می‌شود.

* اولویت های ورزشی شفاف نیستند

رضا قراخانلو:  در سال 65 – 64 و در زمان ریاست درگاهی نکته‌ای که در آن زمان بر روی آن تاکید زیادی می‌شد، بحث منابع انسانی بود. در آن سال، من مدیر کل آموزش سازمان تربیت ‌بدنی و یا به اصطلاح رییس انستیتو بودم و کل سازمان 17 کارشناس داشت. همین مدیرانی که امروز در پست‌های مهم ورزشی حضور دارند، دانشجویان این انستیتو بودند. من به عنوان یک استاد دانشگاه چه چیزی می‌توانم راجع‌ به حوزه ای بگویم که هنوز اولویت‌های آن مبهم است. باید در این زمینه ‌ها وزیر جدید، وقت بگذارد و اولویت‌ها را در مدیریت کلان ورزش مشخص کند.

* امیدوارم سلطانی فر برنامه‌های خود را به عنوان مدیر هشت ساله تدوین کند نه هشت ماهه

رضا قراخانلو:  من امیدوارم که سلطانی فر خود را نه وزیر هشت ماهه ،‌ بلکه یک وزیر چهار و یا شاید هشت ساله بداند و برای هشت ماه آینده برنامه کوتاه مدت داشته باشد و بتواند با ارائه برنامه‌های راهبردهای در دور بعد هم در ورزش کشور حضور داشته باشد. البته این امر به آن بستگی دارد که مردم چه کسی را انتخاب کنند. ‌ ضمن این که وی باید از همین امروز برنامه ملی توسعه ورزش و برنامه راهبردی برای ورزش کشور را  ترسیم و مصوب کند. البته همان طور که خود نیز اعلام کرده، چون هنوز قوانین، اهداف و شرح وظایف‌ها در ورزش شکل قانونی به خود نگرفته باید در جهت رسمیت پیدا کردن این قوانین، گام‌های موثری بردارند.

* الحاق حوزه جوانان وزارتخانه را مبهم کرده است

رضا قراخانلو:  بر خلاف آنچه که در گذشته مطرح می‌شد که باید در جهت کوچک سازی بدنه سازمان‌ها و تشکیلات حرکت کرد، متاسفانه در مجلس قبلی با چسباندن حوزه جوانان به وزارت ورزش که به اعتقاد من یک امر اشتباهی بود، در حال‌ حاضر کار این وزارتخانه را سنگین و آن را گرفتار کرده است. به طوری که هنوز وزیر ورزش و جوانان دقیقا نمی‌داند اهداف و وظایف تعریف شده برای این وزارتخانه چیست. باید در ورزش اهداف و شرح وظایف‌ها مشخص شود. ورزش یک مساله درونی است که ضمن بررسی مسائل درونی باید به مسائل بیرونی ورزش نیز توجه ویژه‌ای داشت.

هنوز دولت، مجلس و مسئولان رده بالای کشور ‌دقیقا نمی دانند که ورزش در چه جایگاهی قرار دارد. در حال‌ حاضر تخصیص منابع، بودجه و تجهیزات از طرف دولت و مجلس به ورزش مشخص نیست و نمی دانند که اولویت‌های آن به چه نحوی است. ما ورزشی‌ها همیشه گله مند این مساله هستیم. باید به ورزش نسبت به گذشته توجه بیشتری صورت بگیرد.  مثال واضحی که در این زمینه  می‌توانم بگویم این است که من استاد دانشگاه که هم اکنون در رشته فیزیولوژی ورزش هستم، فکر می‌کنم بودجه‌ای که در اختیار وزارت بهداشت قرار می‌گیرد بیش از بودجه‌ای است که به وزارت ورزش و جوانان اختصاص پیدا می‌کند که البته این بودجه به جز ساخت بیمارستان، ‌اضافه کردن تخت های بیمارستان و پرداختن به مسائل درمانی کار خاصی در آن صورت نمی‌گیرد. هر چقدر هم به این وزارتخانه پول تزریق شود به گفته خود متخصصان امر، این چاه پر شدنی نیست. یکی از راه‌های مقابله و پیشگیری از بیماری‌ها توسعه ورزش است. در برنامه ششم توسعه باید برای ورزش اعتبارات بیشتری در نظر گرفته شود تا بودجه‌ای که قرار است صرف بیماریها شود را از طریق ورزش بتوانیم پیشگیری کنیم. در حال‌ حاضر در دنیا ورزش یک راهکار اساسی برای جلوگیری از بیماری هاست. باید نظام کلان مدیریت  کشور به ورزش به عنوان یک مقوله اساسی و پیشگیری از بیماری‌ها توجه بیشتری داشته باشد تا بتوانیم در جهت رشد و پیشرفت آن گام موثری برداریم.

* سند توسعه ورزش هنوز شکل قانونی نگرفته است

سعید فائقی: ماده "117" چهارم توسعه به سند راهبردی توسعه تربیت ‌بدنی و ورزش توجه ویژه‌ای دارد، چون در دولت «اصلاحات» این سند به تصویب دولت رسید، اما در مجلس شورای اسلامی قانونی نشد. دولت بعدی این سند را به صورت تعلیق در آورد. قرار نیست ما چرخ را دوباره اختراع کنیم و زحمت کشیده شده در این باره نادیده گرفته شود. به نظر می‌رسد باید این سند به مجلس شورای اسلامی برود و به تصویب برسد. حتی اگر نیاز به اصلاحات دارد باید در مجلس این کار صورت بگیرد. این که بخواهیم ما آن را دوباره تدوین کنیم کار اشتباه و غیر علمی است. ما برای تدوین این سند هزینه زیادی کرده‌ایم تا سند به تصویب دولت برسد. تمام چیزهایی که الان راجع‌ به آن بحث می‌شود درون این سند دیده شده است. حتی بند"3" ماده "117" برنامه چهارم توسعه می‌گوید؛ امور اجرایی ورزش حرفه‌ای و قهرمانی 100 درصد خصوصی است.  پس اگر همین سند را دوستان سریع به مجلس شورای اسلامی ابلاغ کنند تا به تصویب برسد،  بسیاری از مشکلات در ورزش مرتفع خواهد شد.

* نظام باشگاه داری باید قانونی شود

سعید فائقی:  شورای انقلاب فرهنگی در آن زمان معتقد بود باشگاه‌ها ملی هستند، اما قانونی برای این منظور مصوب نشده است. در این سند برای حوزه باشگاه‌ها چهار تعریف وجود دارد تحت عنوان "نگاه جدید حرفه‌ای به باشگاه". این که ما بخواهیم دوباره چنین سندی را تدوین کنیم کار اشتباه و بیهوده‌ای است. وقتی چنین سندی وجود دارد ما باید تنها به دنبال قانونی شدن آن در مجلس شورای اسلامی باشیم. خوشبختانه مجلس در حال‌ حاضر همراه ورزش است و ما باید از این فرصت استفاده کنیم تا این سند به سرعت روند قانونی خود را طی کند. در این مملکت، ما اقتصاد مقاومتی داریم. برنامه‌های پنج ساله داریم و برنامه ششم توسعه نیز تدوین شده است. ما نمی توانیم خارج از این چارچوب حرکت  کنیم. بنابراین ما نباید به دنبال ارائه برنامه جدیدی در حوزه ورزش باشیم. باید در همین راستا حرکت کنیم تا به نتیجه‌ اساسی دست پیدا کنیم. ما باید قبول کنیم از علم دنیا عقب هستیم و باید آن را جبران کنیم.

* برنامه‌های پیشین ورزش باید روزآمد شوند

سعید فائقی:  زمانی که امیر رضا خادم نماینده مجلس بود در آن زمان  و در فراکسیون ورزش تدوین کننده این سند بود. الان نیز که به عنوان معاون پارلمانی امور استان‌هاست، خود وی اطلاع دقیقی نسبت به این سند دارد و می‌تواند مسیر قانونی شدن آن را طی کند. اگر ما بخواهیم چرخه جدیدی را اختراع کنیم مسیر را به بیراهه رفته‌ایم. زیرا عاقلانه ترین کار این است که برنامه‌های پیشین ورزشی روزآمدسازی شوند و به دنبال ارائه برنامه‌های جدیدی نباشیم.

* ورزش ما هنوز نتوانسته مسیر علمی شدن را طی کند

رضا قراخانلو:  ورزش ما علمی نیست و در این زمینه  ضعف علمی داریم. آن چیزی  که در سال‌های 81 و 82 برای ورزش تحلیل علمی می‌کردند این بود که با کوچک کردن بدنه سازمان تربیت ‌بدنی آن را چابک و سریع کنند. آقایان در مجلس آمدند و ساختار ورزش را به جای این که کوچک کنند،‌ با چسباندن جوانان نیز به آن که یک اتفاق غیر علمی بود، گرفتاری‌های ورزش را بیشتر کردند. در تمام دنیا ورزش قهرمانی و حرفه‌ای با نگاه علمی دنبال می‌شود. در کشور ما بسیاری از فدراسیون‌ها هنوز مجبور هستند تیم داری کنند و این به خاطر این است که ما باشگاه‌ها و لیگ فعالی در کشور نداریم. در حال‌ حاضر به جز یکی، دو رشته ما لیگ جدی در کشور نداریم. نه باشگاه‌های فعال داریم و نه لیگ و این به خاطر یک تصمیم غیر علمی و اشتباهی بود که در آن زمان مجلس شورای اسلامی انجام داد.

* هنوز متولی ورزش همگانی در کشور مشخص نیست

رضا قراخانلو:  ما مرتب می گوییم ورزش همگانی باید در اولویت قرار بگیرد، اما تجربیات علمی جهان نشان داده برای توسعه ورزش همگانی باید سازمان‌های مردم نهاد از جمله شهرداری‌ها در این زمینه  پیشرو باشند. امروزه می بینیم در حوزه ورزش همگانی همه متولی این امر هستند در حالی که مشخص نیست متولی اصلی ورزش همگانی کیست. به نظر می‌رسد هنوز آن نگاه علمی به ورزش تزریق نشده و تمام نگاه‌ها به صورت حاشیه‌ای، سیاسی و غیر تخصصی بوده است و همین سبب شده تا وزارت ورزش و جوانان بار سنگینی را بر دوش بکشد.

* اعلام آمادگی پژوهشگاه تربیت ‌بدنی برای توسعه ورزش کشور

رضا قراخانلو:  معتقدم که باید از تمام ظرفیت‌های کشور اعم از افراد صاحب تجربه و علمی در حوزه ورزش استفاده شود تا گرفتاریهای ورزش در آینده کمتر شود. به عنوان رییس پژوهشگاه علوم ورزشی و تربیت ‌بدنی وظیفه ذاتی خود می دانم و از همین جا اعلام آمادگی می‌کنم که در جهت توسعه ورزش کشور آماده هر گونه همکاری با حوزه وزارت ورزش و جوانان هستم، همان طور که در حال‌ حاضر با سایر دستگاه‌های مرتبط با ورزش در نهایت صمیمیت همکاری می‌کنیم و هر کاری که از دستمان بر آید کوتاهی نمی‌کنیم. امیدوارم از ظرفیت‌های موجود در پژوهشگاه تربیت ‌بدنی در حوزه ورزش استفاده شود. اگر بتوانیم به ورزش کشور کمک کنیم، خیلی خوشحال خواهیم بود. من و تمام اصحاب علم این آمادگی را داریم که در جهت پیشرفت ورزش کشور گام‌های موثر برداریم و قطعا بدون استفاده از تفکرات علمی ورزش کشور پیشرفت نخواهد کرد.

تهیه و تنظیم از خبرنگار ایسنا ظریفه ملک‌پور

انتهای پیام