به گزارش ایسنا، پس از سال‌ها فوتبال ایران روزگار خوبی را تجربه می‌کند. پرچم فوتبال ایران در جای جای جهان بلند آوازه شده و بیرق‌های پیروزی یکی پشت دیگری به اهتزاز در می آیند.
از درگذشت تلخ و ناگوار "پدر استقلال" منصور پورحیدری اگر بگذریم و تلخ‌کامی‌اش را به کنار بگذاریم، حال و احوال فوتبال ایران خوب است و جز این داغ، غم دیگری ندارد.
ابتدا تیم ملی فوتسال ایران افتخار آفرید و برای نخستین بار به عنوان یک تیم ورزشی ایرانی روی یک سکوی جهانی ایستاد. سپس تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان ایران پشت سر هم به جام جهانی صعود کردند و رقابت خوب و قابل تقدیری در قاره کهن داشتند.
در ادامه ملی‌پوشان فوتبال ساحلی گل کاشتند و نایب قهرمانی مسابقات بین قاره‌ای را از آن خود کردند. شکست تیم‌های قدرتمندی همچون روسیه و تاهیتی و رقابت نفسگیر با برزیل از قدرت و توان ایرانی‌ها حکایت داشت.
این چهار تیم نشان دادند که فوتبال ایران توانایی کسب مقام و فتح سکوها را دارد، اما کُمیت هر چهار تیم در بخش تدارکات می‌لنگید و چه بسا اگر تدارکات استاندارد در حد جهانی برایشان فراهم بود، به جای نایب قهرمانی و سومی، جایگاه‌های بالاتری را کسب می‌کردند.
اینک ضلع پنجم موفقیت، انتظار ایران را می‌کشد. اگر تیم ملی فوتبال هم به جام جهانی روسیه برسد و در آنجا عملکرد خوبی داشته باشد، پنجه آفتاب موفقیت در آسمان فوتبال ایران می‌درخشد و گرمایش، چرخ فوتبال را می‌گرداند و روز به روز برای اقبال این رشته پرطرفدار در ایران افزوده می‌شود.
رقابت در فوتبال برای رسیدن به جام جهانی یکی از سخت‌ترین کارهای ممکن است. تمام کشورهایی که در این زمینه فعال‌اند، در فوتبال سرمایه‌گذاری زیادی می‌کنند و برای کسب موفقیت خرج می‌کنند.
قطر، امارات و عربستان بچه پولدارهای منطقه خلیج فارس هستند که حاضرند برای موفقیت و در آغوش گرفتن شاهد پیروزی دست به هر کاری بزنند و خرج کردن دلارهای نفتی فقط بخشی از این همه کار است.
تیم ملی فوتبال ایران تاکنون با سختی‌های زیادی روبرو بوده و آماده سازی‌اش با مشکل همراه بوده است؛ از زمین تمرین بی‌کیفیت تا لباس‌های نافرم و بازی‌های تدارکاتی که یکی پس از دیگری لغو می‌شوند. با این حال، فوتبال ایران، اول آسیا است و چند سال است به هیچ تیم آسیایی نباخته است. این فقط از بت. بالای تیم ملی و هنر کادرفنی‌اش حکایت دارد، اما وظیفه سایر نهادها و افراد مسئول را نفی نمی‌کند.
تیم ملی بازیکنان جوانی دارد که برای جام جهانی روسیه و آینده فوتبال ایران، بهترین گنجینه هستند، اما آنها برای آماده شدن و حرفه‌ای و قدرتمند شدن باید بازی کنند. بازی کردن با تیم‌های خوب جهان و شرکت در اردوهای متنوع و حرفه‌ای تنها راه بهتر شدن و ستاره شدن این فوتبالیست‌های جوان است.
مدیریت فدراسیون "باید" تلاشش را در این زمینه بیشتر کند و از هیچ کاری دریغ نکند تا به بهترین شکل، تدارکات تیم ملی آماده شود، در این بخش، هیچ بهانه‌ای قابل پذیرش نیست. وقتی تیم‌های ملی کشورهای معتبر در رشته‌های غیر فوتبال با ایران بازی تدارکاتی انجام می‌دهند، پس دیگر بحث ارتباط‌های سیاسی و تحریم‌ها و این گونه مسائل مطرح نیست و نباید دستاویز کم کاری‌های مسئولان شود.
از طرف دیگر، تیم ملی در ایران، زمین تمرین مناسب ندارد و از سرناچاری در زمین پژوهشگاه صنعت نفت تمرین می‌کند که زمین کوچکی است و فضای کافی برای طراحی تمرین‌ها مناسب را ندارد.
برای کشوری که این همه سرمایه دارد و در جای جایش آب و خاک و هوای مطلوب وجود دارد، ننگ است که یک زمین چمن استاندارد برای تمرین تیم ملی‌اش نداشته باشد. هر چند وقتی ساخت ورزشگاه "نقش جهان" ۲۲ سال طول می‌کشد، نباید جز این انتظار داشت.
یکی دیگر از مسائل مربوط به تیم ملی حمایت از کادرفنی تیم ملی است. کارلوس کی‌روش بدون اغراق یکی از بهترین مربیان فوتبال دنیا است و همین حالا هم خیلی از تیم‌های معتبر ملی و باشگاهی خواهان به خدمت گرفتن او هستند. او تجربه بسیار بالایی دارد و می‌تواند ساختار فوتبال ایران را به بهترین شکل ممکن بسازد. همان طور که تاکنون هم این کار را کرده و فوتبال ملی ایران را پس از سال‌ها صاحب یک سبک مناسب و توان فوق‌العاده کرده است.
نگاه مختصری به تاریخ فوتبال نشان می‌دهد که ثبات کار یک مربی مثل کارلوس کی‌روش چقدر می‌تواند کارساز باشد. میروسلاو بلاژویچ با همکاری برانکو ایوانکوویچ وقتی سرمربی تیم ملی کرواسی شد، نتوانست پس از دو سال کار در این تیم، کرواسی را به جام جهانی ۱۹۹۴ برساند، اما ثبات او در تیم ملی کشورش باعث شد کروات‌ها در جام ۹۸ به مقام سوم برسند و تیم‌های بزرگی مثل آلمان و هلند را مغلوب کنند.
در کنار کی‌روش، مربیان جوان ایرانی هم هستند که در حال تجربه اندوزی‌اند، مارکار آقاجانیان و جواد نکونام به عنوان دستیاران کی‌روش و افشین پیروانی در کسوت مدیر تیم ملی در کنار سرمربی پرتغالی کار می‌کنند و قرار است از او یاد بگیرند. این حرف به معنی آن نیست که کی‌روش باید برای آنها کلاس آموزشی بگذارد ، بلکه قرار گرفتن در کنار او خود بهترین کلاس آموزشی است.
باید از کادرفنی تیم ملی به ویژه افراد ایرانی‌اش حمایت شود تا همان طور که بازیکنان جوان، آینده تیم ملی را می سازند. مربیان جوان هم آینده نیمکت تیم ملی را بیمه کنند.
اگر تیم ملی فوتبال در رقابت‌های پیش‌رو و جام جهانی ۲۰۱۸ موفق به کسب عنوان شود و افتخاری دیگر به کارنامه فوتبال ایران اضافه کند، ثمره‌اش در کل جامعه ایران به قدری است که قابل شمارش نیست. فضای روانی شادی که پیروزی‌های فوتبال ایجاد می‌کند، با کمتر کاری قابل مقایسه است. دولت برای ایجاد چنین جوی باید میلیاردها تومان هزینه کند پس بهتر است بخشی از این میلیاردها تومان پول و ساعت‌ها وقت و انرژی صرف حمایت همه جانبه از تیم ملی، کادرفنی و بازیکنان جوانش شود.
انتهای پیام
نظرات