زهرا ساعی که سابقه عضویت در حزب اعتدال و توسعه نیز دارد با استقبال از ایده انتشار فیشهای حقوقی گفت: کسانی باید از انتشار فیشهای حقوقی بترسند که مشکل دارند اما پرونده ما پاک است و حتی این پیشنهاد را در راستای شفاف سازی میدانیم.
این عضو فراکسیون زنان که پیش از این سابقه فعالیت در حوزه زنان به عنوان مشاور و مدیر کل امور باتوان و خانواده استانداری تهران دارد، با اشاره به واقعیت امروز جامعه برای داشتن فرزند کمتر با توجه به فرهنگ سازی قبلی در جامعه با شعار فرزند کمتر، زندگی بهتر گفت: در چنین شرایطی برای اجرای سیاستهای ابلاغی رهبری و افزایش جمعیت باید تمامی دستگاههای اجرایی اهتمام ویژهای داشته باشند و حتی بستههای تشویقی برای خانوادهها در نظر گرفته شود.
وی با بیان اینکه برابری زنان و مردان را درست نمیدانیم توضیح داد: ما با عدالت جنستی موافقیم و معتقدیم بانوان در کنار انجام فعالیتهای اجتماعی به وظایف اصلیشان بخصوص در تربیت فرزند آن هم با اطلاع از وضعیت جامعه و مطالعه بپردازند.
این عضو کمیسیون اجتماعی مجلس همچنین با نامناسب خواندن وضعیت رسیدگی به کمپهای ترک اعتیاد به خصوص برای بانوان، این کمپها را غیر استاندارد دانست و گفت که متاسفانه مسئولان علی رغم اطلاع از مشکل معتادان در کمپهای ترک اعتیاد برنامهریزی برای حل آن ندارند، چنین شرایطی درباره کودکان کارتن خواب و زنان سرپرست خانوار نیز وجود دارد.
ساعی نماینده تبریز با حضور در خبرگزاری دانشجویان ایران و گفتوگو با خبرنگار ایسنا به ارائه توضیحاتی درباره راهکارهای عملیاتی شدن اجرای سیاستهای کلی خانواده، بهبود وضعیت کمپهای ترک اعتیاد، وضعیت کارتنخوابها و زنان سرپرست خانوار و همچنین رسیدگی به تخلفات مالی دولت سابق و بررسی وضعیت ورزش جوانان پرداخت که متن کامل این گفتوگو را در زیر می خوانید:
با توجه به ابلاغ سیاستهای کلی خانواده از سوی مقام معظم رهبری و همچنین تاکیدات ایشان بر افزایش جمعیت کشور، به نظر شما گامهای عملی اجرایی شدن این سیاستها چیست؟
تفکر غالب در هر خانوادهای داشتن فرزند کمتر است
قبل از پرداختن به موضوع راهکارهای تشویق مردم برای افزایش نسل و به دنبال آن افزایش جمعیت باید ریشههای عدم تمایل مردم را بررسی کرد؛ تک فرزندی و یا فرزند کمتر ناشی از سیاستهای دهه ۷۰ آن هم به دلیل شرایط آن زمان است که باید در مقطعی قطع و سیاستهای جدید جایگزین میشد اما تعلل صورت گرفت. شاید بر همین مبنا تفکر غالب در هر خانوادهای اعم از غنی و فقیر داشتن فرزند کمتر است.
در حال حاضر کشور در پنجره طلایی یعنی داشتن جوانان بسیار است و حداقل تا ۱۵ سال آینده با باریک شدن هرم سنی، جمعیت به سمت میانسالی و سالمندی پیش میرود که در آینده تبعات خاص و مواجه با بحرانهایی را به دنبال دارد. با توجه به این شرایط برنامهریزی میان و بلند مدت و به دنبال آن تعیین مشوقهایی آن هم بیشتر در حوزه اقتصادی امری بدیهی است تا بتوان بخشی از جامعه را متاثر و ترغیب به افزایش فرزند کرد. اقدامی که مجلس میتواند با وضع قوانینی امتیازاتی به خانوادهها اعطا کند.
برای افزایش جمعیت به کارهای زیربنایی و تهیه بستههای فرهنگی نیاز است
البته در نگاه کلی رسیدن به این هدف به کار آموزشی و تهیه بستههای فرهنگی قوی و منسجمی مطابق با ذائقه خانواده ایرانی توسط کارشناسان و متخصصان نیاز دارد تا بتوان تصمیم گیری برای ۳۰ سال آینده کشور و تغییر فرهنگ خانوادهها کرد. طبیعتا اگر قرار به انجام کارهای مقطعی باشد باز هم شرایط به قبل برمیگردد چون داشتن فرزند کمتر به فرهنگ عمومی کشور تبدیل شده و خیلی ارتباطی با غنی و یا فقیر بودن خانوادهها ندارد.
شما در بخشی از صحبتهایتان به این موضوع اشاره کردید که داشتن فرزند کمتر ارتباطی با غنی و یا فقیر بودن خانوادهها ندارد، چه دلایلی باعث بروز این اتفاق شده است؟
این موضوع در بعد کلی است و نمیتوان از مشکلات اقتصادی خانوادهها غافل شد چون برخی از خانوادهها به دلیل قرار داشتن در مضیقه مالی و یا درآمد و مسکن مناسب نمیخواهند با داشتن فرزند بیشتر متحمل فشار مضاعفی شوند.
تاثیرات فرهنگ سازی دهه ۷۰ عامل مهمی در نگرش خانوادهها در تک فرزندی است
با این وجود نمیتوان تاثیر فرهنگ سازی عمیق در دهه قبل از ۷۰ را نادیده گرفت چون به نظر میرسد حتی اگر وضعیت اقتصادی خانوادهها نیز بهبود بخشد باز هم فرهنگ جامعه به سمت فرزند کمتر است و خانوادهها مباحثی همچون سخت بودن تربیت فرزندان و داشتن تعهد را مطرح میکنند. آنها بیان میکنند با فرزند کمتر میتوانند فرزند خوبی تحویل جامعه دهند. بخش دیگر از جامعه هم حاضر به قبول مسئولیت نیستند و ترجیح میدهند در نبود فرزندی به راحتی به اموراتشان بپردازند.
در مجموع به دلیل تغییر اقتضاعات امروز در حوزه تربیتی فرزندان نسبت به گذشته و مطالبات و خواستههای زیاد فرزندان خانوادهها تمامی تلاششان را به کار گیرند تا بهترین امکانات در اختیار فرزندانشان باشد ، این خانوادهها با چنین دیدگاهی ترجیح میدهند فرزند کمتر داشته تا فرزندانشان در شرایط مطلوبتری تربیت شوند.
بسته تشویقی برای زنان شاغل با هدف افزایش فرزند در نظر گرفته شود
این صحبتها در حالی بیان میشود که به نظر میرسد این دسته از خانوادهها تنها به دنبال بهانه برای نداشتن فرزند هستند. آیا در این شرایط نمیتوان با فرهنگ سازی درست و برنامه ریزی مدون شاهد افزایش جمعیت خانواده و پیاده سازی سیاستهای رهبری درباره خانواده بود؟
با وجودی که مقام معظم رهبری تاکید کردند موضوع خانواده باید محور برنامهریزی دستگاهها باشد ولی چقدر دستگاهها آن را به عنوان محور اصلی برنامه هایشان قرار دادند؟ به عنوان نمونه قانون کاهش ساعت کاری بانوان شاغل دارای شرایط خاص بعد از چند سال رفت و برگشت بین مجلس، دولت و شورای نگهبان در نهایت مشمول کاهش ساعت کار برای بانوان شاغل در مشاغل دولتی آن هم با شرایط خاص شد. حال اینکه باید بسته تشویقی برای زنان شاغل با هدف افزایش فرزند در نظر گرفته شود.
تسهیلات قانونی و تشویقی حداقلی هم برای بانوان دارای فرزند وجود ندارد
در حال حاضر تسهیلات قانونی و تشویقی حداقلی برای بانوان دارای فرزند وجود ندارد. به عنوان نمونه یک خانم باید پا به پای مردان تا ساعت چهار در اداره باشد و هیچ تفاوتی بین آنها با مردان نیست. حال اینکه اگر سیاست کلی کشور ازدیاد جمعیت است باید دستگاهها تصمیم جمعی گیرند تا حداقل بانوان دارای فرزند امتیازاتی داشته باشند. در این رابطه میتوان از الگوهای موفق در کشورهای دیگر استفاده کرد که آنها با استفاده از مشوقهای خاص خانوادهها را برای بچه دار شدن ترغیب میکنند.بر این اساس وقتی جامعه شرایط لازم را برای بانوان به خصوص شاغلین فراهم نمیکند نباید انتظار افزایش جمعیت را داشت.
با توجه به اینکه علی رغم ابلاغ قانون کاهش ساعت کار بانوان شاغل دارای شرایط خاص هنوز این قانون در دستگاههای دولتی اجرا نمیشود آیا کمیسیون اجتماعی برنامه ای برای نظارت و دادن تذکرات لازم دارد؟
با توجه به اینکه یکی از وظایف مجلس نظارت بر حسن اجرای قوانین است کمیسیون اجتماعی نیز اجرای این قانون را رصد میکند و باید دولت نیز هر چه سریعتر آن را جهت اجرا به دستگاههای دولتی ابلاغ کند.
بهانه دستگاهها در اجرایی نکردن قانون افزایش مرخصی زایمان نداشتن بودجه است
قانون مشابه دیگر به عنوان مشوق افزایش جمعیت با عنوان افزایش مرخصی زایمان بانوان از ۶ ماه به ۹ به تصویب رسید که بسیاری از دستگاههای دولتی نیز آن را اجرایی نمیکنند، چه برنامهای در این رابطه دارید؟
بهانه دستگاهها برای اجرایی نکردن این قانون نبود بودجه است حال اینکه اگر همه نظام نسبت به اجرای سیاستهای خانواده و افزایش جمعیت اهتمام داشته باشند باید این گونه قوانین به عنوان مشوق اجرایی شود نه اینکه تنها شاهد یک سری تبلیغات سطحی و ابتدایی در سطح کشور برای افزایش جمعیت باشیم که در نهایت ضد تبلیغ است. این کارهای نسنجیده باعث دلخوری مردم و لوث شدن آن سیاست میشود.
به جای سطحی نگری وجود بستههای جامع فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی توام با برنامه ریزی بلند مدت از همان سالهای ابتدایی مدرسه میتواند منجر به فرهنگ سازی در بین نسل آینده شود.
باید نگاه میانه و دور از افراط و تفریط به حوزه زنان داشت
شما در صحبت هایتان به موضوع ایجاد مشوقهایی برای بچهدار شدن بانوان شاغل اشاره کردید حال اینکه حضرت علی (ع) میفرماید: « جهاد زن نیکو همسرداری کردن است». در حال حاضر به نظر میرسد این فرموده در جامعه امروز ما بسیار کمرنگ شده به طوری که بانوان حتی بدون داشتن نیاز مالی تنها با توجیه داشتن فعالیت اجتماعی در مشاغل مختلف حضور دارند و هویت خود را با شغل تعریف میکنند. به نظر شما چگونه میتوان به سنت قبلی پر رنگتر شدن نقش زنان در پرورش کودک و همسرداری و ارزش خانهدار بودن برگشت؟
منشا این موضوع به یکسری فشارهای جامعه برمیگردد. زمانی که به موضوعی افراطی پرداخته میشود مردم در مواجه با آن دچار تفریط میشوند. نمونه آن را میتوان در مورد خانهداری زنان بررسی کرد، در این باره با نگاه تک بعدی به این روایت حضرت علی (ع) بیش از اندازه تبلیغ و مانور داده شد، رویکردی که در نهایت شرایط امروز جامعه را به وجود آورد.
این اتفاق در حالی رخ داده که باید نگاه میانه و اعتدال آن هم به دور از افراط و تفریط در حوزه زنان داشت. نگاه افراطی از زمان قدیم و حتی دوران پیامبر(ص) با زنده به گور کردن دختران وجود داشت و در برخی ادیان زن را جنس پستتر نسبت به مردان تعبیر میکردند اما اسلام با قبول نداشتن چنین دیدگاهی معتقد به نگاه میانه و اعتدال است.
در عصر معاصر نیز تفکرات افراطی و تفریطی در حوزه زنان وجود دارد که نمونه آن شعار بیرون آمدن زنان از خانه و حضور در کارخانهها بعد از جنگ جهانی دوم در اروپاست که آنها با ترویج نگاه برابری بین زن و مرد ظلم اصلی را به زنان وارد کردند.در مقابل طبق دیدگاه اسلام زنان و مردان در خلقت برابرند و دارای تفاوتهای روانی و جسمانی بنا به حکمت الهی هستند. زنان و مردان بنا به خلقت خداوند دارای تکالیف و حقوقی هستند که نباید این را خانمها فراموش کنند.
نگاه سلیقهای و گزینشی نسبت به زنان باعث بروز افراطهایی در این حوزه شده است
با وجودی که خداوند با دادن وظیفه فرزند پروری به خانمها، حقوقی برای آنها قائل شده ولی نگاههای سلیقهای و گزینشی از اسلام در حوزه زنان باعث بروز افراط در این حوزه شده حال اینکه در تاریخ اسلام موارد بسیاری از حضور زنان در جنگ برای درمان مجروحان در دوران پیامبر(ص) و بعد از آن موارد بسیاری در قرآن از حضور بانوان در اجتماع و داشتن مسئولیت وجود دارد. نمونه دیگر زندگی حضرت خدیجه و داشتن امورات تجاری و زندگی حضرت زهرا(س) مبنی بر تدریس برای اصحاب نزدیک در کنار فرزندپروری و کار خانواده است.
این نمونههای تاریخی نشان میدهد زنان میتوانند در فعالیتهای اجتماعی حضور پر رنگ داشته باشند ولی وظیفه اصلی آنها تربیت و پرورش فرزندان است. البته متاسفانه در جامعه امروز نیز نگاههای افراطی درباره حضور منحصر زنان در خانه وجود دارد حال اینکه عصر حاضر، عصر حضور زنان در نهضت مشروطه، ۱۵ خرداد و پیروزی انقلاب است. البته بعد از انقلاب عدهای از آقایان خدمت امام(ره) رفته و گفته با توجه به پیروزی انقلاب دیگر دلیلی ندارد زنان در بیرون خانه باشند و بهتر است آنها خانه نشین شوند. در این زمان امام آن جمله تاریخی را میفرمودند که زنان باید در مقدرات اساسی کشور حضور داشته باشند. این نگاه انقلاب اسلامی است و پیرو آن فضا را برای حضور زنان در حوزه آموزشی، بهداشت و درمان و غیره... باز گذاشته است.
در مجموع به دلیل وجود نگاه افراطی گذشته به بانوان، زنان فکر میکنند حضور اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی در جامعه مساوی با کار کردن است لذا باید تمرکزی برای تغییر در این دیدگاه وجود داشته باشد چون انجام این فعالیتها لزوما به معنای کار کردن در بیرون از منزل نیست. از طرف دیگر در برخی از خانوادهها به دلیل نداشتن تمکن مالی چارهای جز کار کردن زن وجود ندارد که این با داشتن شغلی حتی در ردههای پایین آن هم به بهانه اخذ شخصیت اجتماعی منافات دارد.
تربیت فرزندان از اهمیت بسیاری برخوردار است
خانمها باید بدانند که تربیت فرزندانشان از اهمیت بسیاری برخوردار است و اگر قرار باشد کاستی در تربیت فرزندشان داشته باشند کاری که در بیرون از خانه انجام میدهند درست نیست لذا باید خانمها توازنی در وظایف خانواده و کارشان ایجاد کنند. خانمها باید با ایجاد چنین توانمندی همسر و فرزند داری را به صورت نیکو انجام دهند.
از طرف دیگر آقایان هم باید به خانمها برای انجام کارهای خانه و تربیت فرزندان کمک کنند؛ همانقدر که مادر در تربیت فرزندان سهیم است، پدر هم نقش دارد و باید این موارد در جامعه ترویج پیدا کند. همانطور که چنین تقسیم کاری در زندگی حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) وجود دارد.
باید با فرهنگسازی یک خانم به شغل خانهداری افتخار کند
باید این فرهنگ به گونهای در جامعه نهادینه شود که یک خانم با افتخار شغلش را خانهداری بداند نه اینکه حضور اجتماعی خود را داشتن یک شغل حتی در یک پست بسیار پایین بداند. باید قبول کنیم که علت بروز چنین فرهنگی، مردان و نگاه مردانه به زنان است. استفاده از این تعبیرات نسبت به زنان خانهدار که شما به دلیل کار نکردن در بیرون از خانه از تحولات جامعه اطلاع ندارید درست نیست چرا که یک خانم میتواند بدون داشتن شغلی در سازمانهای مردمی و موسسات مختلف حضور اجتماعی داشته باشد.
البته مادر خانهداری که اطلاعی از وضعیت اجتماعی جامعه ندارد نیز نمی تواند فرزند خوبی تربیت کند. لازم است فرهنگ سازی درستی شود نه مثل وضعیت فعلی که صدا و سیما تبلیغات نامناسبی نسبت به زنان میکند و در مدارس نیز آموزشهای نادرستی داده میشود. این آموزشها این احساس را در دختران ما القا میکند اگر مردانه رفتار کنند حسنی برای آنهاست .این ضعف فرهنگی است خانوادهای افتخار کند که روحیات و تفکرات دخترش همچون یک پسر است که مصداق این موضوع را میتوان در بین خانمهای مسئول در ردههای مختلف دید. آنها تصور میکنند اگر رفتارشان همچون یک مرد باشد میتوانند موفقتر باشند حال اینکه اگر رفتار در چارچوب یک خانم باشد، ستودنی خواهد بود.
برابری زنان و مردان را درست نمیدانیم و با عدالت جنستی موافقیم
در جمع بندی میتوان گفت ما برابری زنان و مردان را درست نمیدانیم چون معتقدیم این ظلمی به بانوان است ما با عدالت جنستی موافق هستیم. خانمها بدانند نه تنها به دنبال محدود کردن آنها نیستیم که معتقدیم آنها در کنار انجام فعالیتهای اجتماعی البته نه به معنای داشتن هر شغلی، به وظایف اصلیشان بخصوص در تربیت فرزند آن هم با اطلاع از وضعیت جامعه و مطالعه بپردازند.
وجود متولی خاص و پاسخگو برای زنان سرپرست خانوار ضروری است
یکی دیگر از موضوعات جامعه امروز مشکلات حوزه زنان همچون وضعیت زنان سرپرست خانوار است شما به عنوان عضوی از کمیسیون اجتماعی و فراکسیون زنان چه برنامهای برای ساماندهی این قشر از جامعه دارید؟
با توجه به تجربه کاریام در حوزه زنان برنامهای برای توانمندسازی زنان سرپرست خانوار دارم تا وضعیت این زنان که تعدادشان نیز رو به افزایش است بخصوص از حیث وضعیت اقتصادی ، معیشتی و اسکان آنها بهبود یابد.چون منبع درآمدی برخی از آنها تنها از کمیته امداد و سازمان بهزیستی تامین میشود و در نهایت نیز متولی خاصی در کشور وجود ندارند پس باید برنامهای مدون برای توانمندسازی این دسته از بانوان به عنوان سرمایه اجتماعی کمککننده به اقتصاد وجود داشته باشد.
طبق آمار تعداد زنان سرپرست خانوار در سال ۸۵، یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر و در سال ۹۰ به دو میلیون و ۵۰۰ هزار نفر افزایش پیدا کرد که بسیاری از آنها تحت پوشش هیچ سازمان دولتی و غیردولتی نیستند.با توجه به این وضعیت به دنبال این هستم تا در پایان چهار سال نمایندگی بتوانم کاری برای ارتقاء وضعیت زنان سرپرست خانوار انجام دهم علاوه بر آن برنامهای برای بهبود وضعیت زنان بدسرپرست و بیسرپرست نیز دارم. اینکه بتوان وضعیت آنها را ساماندهی کرده و متولی خاصی وجود داشته باشد، کار بزرگی میخواهد، آن هم متولی که پاسخگوی باشد چون در حال حاضر شرایط به گونهای است که حتی آمار دقیق و درستی از تعداد زنان سرپرست خانوار وجود ندارد.
سرانه ورزش و سالنهای ورزشی برای خانمها بسیار کم است
در حوزه ورزش فراکسیون زنان چه برنامه ای دارد؟ آیا این فراکسیون ارزیابی از وضعیت ورزش بانوان در مقایسه با آقایان دارد؟
متاسفانه آموزشهای لازم به زنان در باب اهمیت ورزش همگانی داده نمیشود که ورزش نکردن باعث ایجاد بیماریهای روانی و جسمی برای برخی از زنان شده است. این موضوع ناشی از نبود فضای کافی برای ورزش بانوان است، وضعیتی که در شهرهای مختلف بخصوص کوچک مشهودتر است. به عبارت دیگر سرانه ورزش و سالنهای ورزشی برای خانمها بسیار کم است و باید بودجه و امکانات لازم اختصاص داده شود. امکانات کم حتی شامل بانوان ورزشکار قهرمان نیز میشود که آنها در صورت بروز مصدومیت با بیمهری مواجه میشوند.
فراکسیون زنان در حال بررسی این موضوع است تا شرایط ویژهای برای بانوان ورزشکار فراهم شود چون آنها نماینده ایران در میادین مختلف ورزشی هستند و پرچم ما را در دنیا بالا میبرند. آنها با زحمات خود و بدون هیچ حمایتی به قله رفیع ورزشی میرسند بدون آنکه برای آنها هزینهای شود. پس جا دارد وقتی آنها به این درجه میرسند آنها را از لحاظ رفاهیات زندگی و آیندهشان تامین کنیم و فراموششان نکنیم. ما به دنبال انجام اقدامات جدی هستیم تا نگاه ویژهای به نسل جوان بخصوص بانوان به وجود آید.
مسئولان میدانند مشکل معتادان در کمپهای ترک اعتیاد چیست، اما برنامهریزی برای حل آن ندارند
یکی دیگر از موضوعات امروز جامعه ما معضل اعتیاد است. با توجه به عضویت شما در کمیسیون اجتماعی آیا تاکنون از کمپهای ترک اعتیاد به خصوص برای زنان بازدیدی داشتید؟ وضعیت این کمپها را چگونه ارزیابی میکنید و چه اقدام عملی را برای بازگشت به زندگی معتادان ترک کرده لازم میدانید؟
بازدید از کمپها تنها ما را متأثر کرده و بعد از آن تذکرات نیز فایدهای برای بهبود وضعیت این کمپها ندارد چون هماهنگی برای انجام عمده کارهای فرهنگی - اجتماعی همچون ساماندهی وضعیت معتادان به دلیل تعدد دخالت دستگاههای مختلف به سختی انجام میشود.در نتیجه میتوان گفت تمام مسئولان میدانند مشکل معتادان در کمپهای ترک اعتیاد و بعد از آن چیست، اما متأسفانه هیچگونه برنامهریزی و تصمیم جدی برای حل مشکل معتادان وجود ندارد. تنها مسئولان صحبت میکنند، اما اقدام جدی و اساسی برای حل مشکل وجود ندارد. شاید بخشی از این مشکل به تعدد دستگاههای متولی برمیگردد که در صورت وجود حداکثر یک یا دو متولی برای ساماندعی معتادان میتوان به نتیجه روشنی رسید. ما به عنوان کمیسیون اجتماعی به دنبال قانونمند کردن این موضوع برای تعیین متولیان خاص و مشخصی برای بهبود و ساماندهی وضعیت معتادان هستیم.
کمپهای ترک اعتیاد استاندار نیست
اعتیاد پدیده تازه و هنجار جدیدی نیست که بخواهیم تنها از راه میزگرد و سمینار آن را حل کنیم. معضل اعتیاد حداقل در دهه گذشته به اوج خود رسیده و فکر میکنم باید اقدام اساسی برای آن صورت گیرد. نمونه عینی آن استاندارد نبودن کمپها و نبود برخورد مناسب و خوب با این معتادان است به خصوص در مورد زنان معتاد که مبتلا به بیماریهای متعددی به دلیل مصرف مواد مخدر میشوند.
رسیدگی به خانمها بعد از ترک اعتیاد نمیشود
خانمها در مقایسه با آقایان ضربه بیشتری از مصرف مواد مخدر میبینند. اگر خانمی ۱۰ سال مواد مصرف کند همردیف آقایی است که ۳۰ سال مواد مصرف کرده و به تبع آن درمان نیز سختتر است. در این شرایط شاهد وضعیت نامطلوب کمپهای ترک اعتیاد زنان معتاد هستیم و هیچ رسیدگی به آنها به دلیل نبود بودجه در مواردی مثل بیماری دهان و دندان نمیشود. آنها بعد از ترک علاوه بر نداشتن شغلی به دلیل حمایت نشدن از سوی خانواده دچار شرایط بدتری شده و حامی دیگری جز دولت ندارند بنابراین باید با نگاه انسانی، اخلاقی و اسلامی عزم جدی برای کمک به این بیماران وجود داشته باشد.
رسیدگی به وضعیت کودکان کار و کارتن خوابها نیز مطلوب نیست
کمیسیون اجتماعی چه برنامهای برای بهبود وضعیت کودکان کار و کارتنخوابها دارد؟
موضوع کودکان کار و کارتنخوابها نیز همچون سایر موضوعات اجتماعی است که متولیان زیادی برای رسیدگی به وضعیت آنها وجود دارد. کارها همه جزیرهای و جدا از هم انجام میشود و دستگاهها هر کدام برای خود تصمیمگیری و برنامهریزی کرده و هماهنگی لازم ندارند. نتیجه آن میشود که خروجی نهایی منجر به پوشش بخش اعظمی از کودکان کار و کارتنخوابها نمیشود.
شهرداری پارکینگهای ویژه برای موتورسواران ایجاد کند
یکی دیگر از معضلات شهری علاوه بر وضعیت معتادان و موارد مشابه، وضعیت نامناسب جامعه شهری از حیث وجود موتورسوارانی است که قانون را رعایت نمیکنند. به نظر شما چقدر لازم است قوانین فعلی برای قانونمندتر کردن موتورسواران اصلاح شود و در کنار آن امکاناتی همچون پارکینگ و مسیر ویژهای برای موتورسواری اختصاص داده شود؟
متاسفانه در کشور ما بیشتر قوانین تنبیهی است اما باید امکانات لازم به موتورسواران همچون پارکینگ ویژه داده شود. این کاری است که باید شهرداری با درآمدهای بسیارش انجام دهد که متاسفانه این امکانات در پایتخت کشور بسیار ضعیف است.
مگر امکانات لازم به مردم دادیم که از آنها توقع رعایت قانون داریم؟
در بعد کلان نباید قوانین فقط تنبیهی باشد و محدود به دادن جریمه شود چون در نهایت نارضایتی عمومی را فراهم میآورد. به عبارت دیگر ابتدا باید امکانات لازم برای مردم ایجاد کرد و بعد از آن اگر مردم رعایت نکردند، جریمهای اعمال شود. باید بعد از رعایت حقوق شهروندی به این سوال پاسخ داد چرا موتورسواران از شرایط ناراضی هستند. مشکلات آنها را ببینیم به جای اینکه تنها از ابزارهای تنبیهی استفاده کنیم. مگر امکانات لازم به مردم داده شده که از آنها توقع رعایت قوانین داریم؟
با توجه به جلسات مختلف فراکسیون زنان با معاونت زنان رئیس جمهور چه برنامهای برای تعامل در این حوزه وجود دارد؟
فراکسیون زنان تاکنون جلسات بسیار خوبی با خانم مولاوردی داشته ، رویکرد ایشان در حوزه زنان را قابل قبول میدانیم چون با درک درست از مطالبات زنان درصدد انجام اقداماتی هستند که به دلیل وجود یک سری کمبودها و موانع شاید با مشکلاتی مواجه میشوند.
به طور کلی فراکسیون زنان رویکرد تعاملی با حوزه زنان، گروهها و سازمانها دارد. چون معتقدیم نمیتوان مشکلات زنان را با قهر و تعارض حل کرد. مشکلات زنان سیاسی نیست و بیشتر در حوزه فرهنگی و اجتماعی است پس باید این مشکلات را فارغ از نگاههای سیاسی و جناحی حل کرد. رسیدن به این مهم منوط به داشتن نگاه تعاملی و تعادلی است که خوشبختانه فراکسیون زنان چنین نگاهی دارد و در طول چهار ماه گذشته جلساتی با گروههای مختلف و معاونت زنان داشته است.
فراکسیون امید تخلفات مالی دولت و رئیس جمهور قبلی را بررسی میکند
با توجه به عضویت شما در فراکسیون امید اخیرا از سوی یکی از اعضای این فراکسیون اخباری در مورد احراز تخلفات مالی دولت و رئیس جمهور گذشته از سوی دیوان محاسبات منتشر شده است. این فراکسیون چه برنامهای برای بررسی و ورود به این موضوع دارد؟
رویکرد فراکسیون امید انجام کارهای شتابزده نیست. روش و بنا بر انجام کارهای مستدل و حفظ آرامش جامعه است تا امید، نشاط و آرامش در جامعه برقرار باشد. با همین نگاه به دنبال این هستیم که مسائل را به دور از سوگیریهای تند سیاسی و درگیر کردن احساسات و عواطف مردم بررسی کنیم. این موضوع شامل تخلفات مالی دولت و رئیس جمهور قبلی نیز میشود تا در نهایت این پرونده در مجرای درست قانونیاش قرار گیرد.
موضوع دیگر این روزهای جامعه حقوقهای غیرمتعارف است، ارزیابی شما از نحوه انعکاس این خبر و مواجه دولت با آن و برخوردهای صورت گرفته چیست؟
خبر حقوقهای غیرمتعارف با عنوان حقوقهای نجومی منتشر شد حال اینکه نمیتوان روی این موضوع تعریف حقوقهای نجومی گذاشت. در همان زمان دولت با شهامت این موضوع را پذیرفت ، سخنگوی دولت عذرخواهی کرد، رئیس جمهور مأموریت رسیدگی را به معاون اول داد و در نهایت صریح و شفاف با مردم صحبت شد. اینکه دولتها در زمان تصدیگیری اشتباهاتشان را با شهامت بپذیرند خیلی خوب است نه اینکه به پروندههای مالی دولتی و مسائل و کارهای غلط و زشتش بعد از دوران کاریاش پرداخته شود.
آیا حقوقهای غیرمتعارف درصد کوچکی از اختلاسهای دولت قبل میشود؟
اگر دولتمردی اشتباهی انجام میدهد باید با شهامت پشت تریبون از مردم عذرخواهی کند که تاحدودی این رویکرد توسط دولت تدبیر و امید اتخاذ شد، موضوعی که در نهایت باعث افزایش اعتماد عمومی و امید مردم به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران میشود.
از کسانی که موضوع حقوقهای نامتعارف را مطرح کردند باید پرسید آیا این حقوقهای به قول آنها نجومی درصد کوچکی از اختلاسهای دولت قبل میشود؟ پول نفتی که معلوم نیست کجا رفت و یا پروندههایی همچون دکل گمشده که هنوز تکلیف آن مشخص نیست. اختلاسها آنقدر زیاد بود که انگار به رویهای عادی برای دولت قبل تبدیل شده بود.
کسانی حقوقهای غیرمتعارف را مطرح کردند که در دولت قبل متولی بودند
به نظر میرسد کسانی حقوقهای غیرمتعارف را مطرح کردند که خود در دولت قبل متولی بودند. چون می دانستند مجرای بروز این تخلف کجا بوده و بلافاصله از همان مجرا این تخلف را در ابعاد گسترده رسانهای کردند. در واقع آنها به دنبال سرپوش گذاشتن بر اشتباهاتشان هستند. مردم با آگاهی از شرایط به خوبی وضعیت فعلی را با اختلاسهای آن زمان مقایسه میکنند. در اینکه باید با موضوع حقوقهای نامتعارف برخورد کرد شکی نیست اما مجرای تخلف حقوقهای غیرمتعارف از دولت قبل به وجود آمد، آن هم از طریق آییننامههایی که در دولت گذشته تدوین شد و ربطی به دولت یازدهم ندارد.
دولت یازدهم در بدو امر بسیاری از آییننامهها و امتیازات ویژه در بانکها، بیمهها و شرکتهایی همچون شستا را تغییر داد و اکنون نیز با قدرت با حقوقهای غیرمتعارف برخورد میکند. امیدواریم رویه دولت فعلی در پذیرش اشتباهات در دولتهای آینده نیز رواج داشته باشد.
فراکسیون امید عزم جدی برای بررسی تخلفات دولت قبل دارد
با توجه به تجربه نحوه انتشار حقوقهای غیرمتعارف چقدر این احتمال به خصوص در ایام انتخابات وجود دارد که رسانههای مخالف دولت بخواهند تخلفات دولت قبل را به دولت فعلی نسبت دهند؟ چقدر لازم است هرچه سریعتر به تخلفات دولت قبل رسیدگی شود تا مردم به خوبی در جریان امور قرار گیرند؟
فراکسیون امید عزم جدی برای بررسی تخلفات دولت قبل به خصوص آن دسته از تخلفات محرز شده در دیوان محاسبات با هدف تعیین تکلیف در مراجع قضایی دارد چون دولت قبل باید جوابگوی اختلاسها، کمبودها و کاستیهایش باشد. باید با قاطعیت با تخلفات برخورد شود چون مردم دیگر تسامح و تساهل را نمیپذیرند. فساد اقتصادی که ریشه آن در دولت قبل است و امروز همچون تبدیل به غده سرطانی در کشور شده ، باید کنده شود. دولت قبل قانون را دور زد و با فامیلبازی مشکلاتی را برای کشور به وجود آورد. دولت فعلی نیز در حال برخورد با این موارد است. اما مگر دولت چقدر میتواند جلوی این مسائل را بگیرد و به امورات کشور نیز رسیدگی کند. باید مسئولان با قاطعیت یک بار ریشه فساد را به صورت جدی از کشور بکنند.
در مورد موضوع املاکهای نجومی نیز باید شورای شهر ورود پیدا کند.
ما مشکلی در انتشار فیشهای حقوقیمان نداریم و پروندهمان پاک است
یکی از تئوریسینهای اصلاحطلب به اعضای فراکسیون امید واصلاحطلبان پیشنهاد انتشار فیشهای حقوقی را داده است، به نظر شما چقدراین موضوع میتواند در نشان دادن وجهه اعتدالیون و اصلاحطلبان در میان مردم تاثیرگذار باشد؟
ما مشکلی در انتشار فیشای حقوقیمان نداریم و پروندهمان پاک است. کسانی باید از انتشار فیشهای حقوقیشان بترسند که مشکل دارند.مطمئن باشید اگر مشکل و معضلی در مبالغ دریافتی ما وجود داشت آن را زودتر از این منتشر کرده بودند. این پیشنهاد خوبی در راستای شفافسازی است چون آقایان مدام توپ را در زمین طرف مقابل میاندازند و ما را متهم به فساد اقتصادی میکنند. حال اینکه با انتشار این فیشهای حقوقی مردم کاملاً همه چیز را به صورت شفاف متوجه میشوند و دیگر طرف مقابل نمیتواند اذهان عمومی را مشوش کند.
فراکسیون امید هنوز ورودی به انتخابات نداشته است
باتوجه به اینکه کمتر از هشت ماه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دوره دوازدهم باقی مانده است آیا فراکسیون امید به موضوع انتخابات ورود پیدا کرده است؟
فراکسیون امید هنوز ورودی به انتخابات نداشته است چون مقام معظم رهبری فرمودند فضا را دوقطبی نکرده و ورود زودهنگام به انتخابات نداشته باشید که رییس جمهور نیز بر این موضوع تاکید دارند لذا به نظر ما در حال حاضر وظایف بسیار مهمتری برای رفع مشکلات کشور وجود دارد که باید به آنها پرداخت.
شرایط همچون سال ۸۴ نیست که بخواهند با عوامفریبی وضعیت را به نفع خود تغییر دهند
این صحبت شما در حالی مطرح میشود که اصولگرایان از حالا به فکر انتخابات هستند.
ما با این موضوع مشکل نداریم چون مردم از شرایط آگاه هستند. شرایط همچون سال ۸۴ نیست که بخواهند با عوامفریبی وضعیت را به نفع خود تغییر دهند. آنها در انتخابات مجلس دهم نیز خیلی قبلتر از ایام تبلیغات کارها و حتی تخریبهایی را شروع کردند اما در نهایت مردم مقبولیت خوبی به لیست امید نشان دادند.
در انتخابات سال ۹۲ نیز اتفاق مهمی در کشور افتاد و مردم به گفتمان اعتدال ، امید و عقلانیت در مقابل گفتمان افراطی رأی دادند. در گفتمان اعتدال جناحهای مختلفی از اصلاحطلب، اصولگرای معتدل و اعتدالیون حضور دارند که بعد از انتخابات ۹۴ به دنبال نهادینه شدن این گفتمان در سال ۹۶ هستیم.معتقدیم برای حرکت به سمت توسعه و رفع مشکلات باید گفتمان عقلانیت و اعتدالگرایی توأم با داشتن نگاه توسعه همراه با قانون در کشور نهادینه شود. رویکردی که متأسفانه در دولت قبل بسیار کمرنگ شد.
گزینه ما در سال ۹۶ آقای روحانی است
برخی از اعضای فراکسیون امید مطرح کردند که کاندیدای آنها در انتخابات ۹۶ آقای روحانی است. آیا فراکسیون به چنین اجماعی رسیده است؟
چنین موضوعی به صورت فراکسیونی مطرح نشده است. اما گزینه ما در سال ۹۶ آقای روحانی است موضوعی که آقای عارف نیز مطرح کرد. ما بر اساس گفتمان سال ۹۲ که مورد اقبال بسیاری از مردم و جناحها و گروههای سیاسی قرار گرفت، در سال ۹۶ نیز به دنبال همان گفتمان هستیم. معتقدیم آقای روحانی فردی اصلح برای پیادهسازی این گفتمان است و عملکرد دولت در چهار سال گذشته نیز چنین موضوعی را ثابت میکند.
اصولگرایان دست و پا میزنند تا گزینهای در برابر روحانی پیدا کنند
با توجه به اینکه عدم حضور آقای احمدینژاد در انتخابات ۹۶ محرز شده است، فکر میکنید اصولگرایان چه گزینههایی برای انتخابات آینده دارند؟
بنده اطلاعی از گزینههای اصولگرا ندارم، ولی میدانم آنها دست و پا میزنند تا گزینهای در برابر آقای روحانی پیدا کنند اما مطمئنم نمیتوانند. البته مواردی در مورد کاندیداتوری آقای قالیباف به گوش میرسد ولی بعید میدانم که ایشان با تجربه قبلی مجدد در انتخابات حضور پیدا کند لذا به نظرم حضورشان در این برهه خطاست. این موضوع شامل سایر افرادی که چندین بار در انتخابات حضور پیدا کرده و از مردم "نه" شنیدهاند، نیز میشود.
رئیسجمهور یک کشور دارای مولفه و ویژگیهایی است که مردم آن را در سال ۹۲ در آقای روحانی دیدند. پس اصولگرایان باید گزینهای را معرفی کنند که از آقای روحانی بالاتر باشد. بعید میدانم این اتفاق رخ دهد؛ چون تفکر و رویکردی در این گفتمان حاکم است که معمولا از سوی مردم مقبولیت ندارد.
به نظر شما چه درصدی از اصولگرایان در انتخابات ۹۶ با آقای روحانی همراه خواهد بود؟
باید بین اصولگرایان تفاوت قائل شویم. بخشی از اصولگرایان شامل طیف معتدل یعنی آقای لاریجانی هستند که در گفتمان اعتدال میگنجدند. بخشی دیگر هم اصولگرایان افراطی هستند که به نظرم همچون سال ۹۲ با آقای روحانی همراه نخواهند شد.البته تفاوت فاحشی بین اصولگرایان افراطی با گفتمان اعتدال در مباحث مختلف وجود دارد که همین تفاوت در کنار کارنامه بسیار خوب آقای روحانی نشان میدهد که ایشان رئیسجمهور دوره دوازدهم خواهند بود.
تمرکز رییس جمهور بر بهبود وضعیت اقتصادی باشد
با توجه به این پیشبینی فکر میکنید آقای روحانی باید چه رویکردی را در ماههای پایانی عمر دولت یازدهم اتخاذ کند؟
مهمترین موضوع حفظ آرامش در فضای عمومی کشور است. مردم درک میکنند دلیل فشار اقتصادی در شرایط فعلی کشور چیست و تلاشهای دولت برای ایجاد رفاه عمومی را میبینند. آن هم در شرایطی که رییس جمهور ضمام کشور را در شرایط عادی در درست نگرفت و آمارها به خوبی آشفتگی اقتصادی، تورم، بدهیها، شرایط تحریمی و رکود را نشان میدهد.
در برهه کنونی نیز لازم است آقای روحانی روند فعلی را با شتاب بیشتری دنبال کند و بیشتر تمرکزش را بر بهبود وضعیت اقتصادی قرار دهد.
در نگاه کلیتر برای توسعه و رشد اقتصادی نیز باید کارهای زیربنایی انجام شود که قطعا نمیتوان آن را در کارهای عوامپسندانه خلاصه کرد چون سرمایه کشور ارزشمند است و باید آن را در جهت سرمایهگذاری و به روز و وارد کردن تکنولوژی جدید و سرمایهگذاری در صنایع اساسی و کلیدی استفاده کرد. کارهایی که به زودی جواب نمیدهد و زمان بر است ، بر این اساس لازم است رئیسجمهور با نگاهی توسعهای به دنبال بهبود وضعیت کشور در ابعاد مختلف به خصوص رفع مشکل بیکاری باشد.
تغییر مدیران بخصوص در سطوح میانی امری ضروری است
همچنین تغییر مدیران بخصوص در سطوح میانی نیز امری ضروری است چون مشکل زمانی به وجود میآید که برنامههای کلان دولت در سطح میانی به دلیل رویکار بودن مدیران دولت قبل و داشتن نگاه زاویهدار آنها با دولت فعلی عملیاتی نمیشود. البته نگاه ما برای تغییر مدیران میانی سیاسی نیست و مبتنی بر افزایش راندمان کاری است چون این تغییر مدیریت میتواند باعث پیادهسازی کامل برنامههای دولت شود. در همین راستا لازم است رئیسجمهور با استفاده از جوانان، جوان سازی را در کابینه پیاده کند.
با توجه به اینکه شما نماینده تبریز و قشر عظیمی از ترکزبانان هستید چه برنامهای برای استفاده از این ظرفیت جهت منسجم کردن بانوان آذریزبان برای انجام کارهای مختلف دارید؟
در کشور بخصوص شهرهای آذریزبان نگاه مردانه غالب است
متاسفانه در استان آذربایجان شرقی فضای خوبی به فعالیت منسجم بانوان داده نشده است که این در عرصه سیاسی بیشتر مشهود است به طوری که در این استان تشکیلات سیاسی حرفهای در سطح بالا وجود ندارد تا خانمها بتوانند در این تشکیلات عضو شوند آن هم به این دلیل که احزاب و تشکلها مردانه تعریف شدهاند. لازم است خانمهای این استان علاوه بر حضور پررنگتر در عرصه اجتماعی، آموزشهای لازم برای حضوردر سطوح مدیران میانی و کلان داشته باشند.
با توجه به اینکه در کشور بخصوص شهرهای آذریزبان نگاه مردانه غالب است تلاشم بر ایجاد شرایطی جهت حضور فعالتر خانمهای متخصص با بهرهگیری از روش و شیوه خاصی همچون استفاده از زبان تعامل است تا راه برای بانوان باز شود.
گفتوگو از خبرنگار ایسنا: منیر سادات سیدرضا
انتهای پیام
نظرات