مهدی نوبخت در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: گلپایگان به دلیل قرار گرفتن در مرکز کشور، تردد کاروان‌ها و برخورداری از آب و هوای مناسب مکان خوبی برای سکونت بوده است و قسمت‌هایی که امروزه شاهد سنگ نگاره‌ها در آن هستیم از خوش آب و هواترین مناطق شهرستان محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: زمانی که مطالعات احداث سد آغاز شد، گلپایگان فاقد نمایندگی میراث فرهنگی بود بنابراین استعلامی از میراث فرهنگی گرفته نشده است، اما از سال 91 مکاتبه برای انجام باستان شناسی با شرکت آب منطقه ای انجام شد و 200 میلیون تومان به آن اختصاص داد گرچه هزینه برآورد شده برای این کار 700 میلیون تومان بود.

مسئول نمایندگی میراث فرهنگی شهرستان گلپایگان "سنگ نگاره‌ها را گهواره تمدن گلپایگان دانست" و گفت: در منطقه کوچری حدود 2500 سنگ نگاره با قدمتی هفت هزار ساله وجود دارد که 200 مورد آن پس از احداث سد کوچری، زیر آب رفت و به دلیل اینکه جنس سنگ نگاره‌های این منطقه از نوع شیست (لایه لایه) است امکان جابه جایی آنها وجود نداشت.

نوبخت با بیان اینکه پس از احداث سد، سرانه گردشگری در منطقه کوچری صفر شده است، افزود: از 56 محوطه تاریخی که در منطقه کوچری شناسایی شده است سه محوطه از آن در سد کوچری غرق شد.

انتهای پیام