به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه ولنگونگ مجموعه‌ای از خطوط موجی شکل به طول یک تا چهار سانتیمتر در صخره‌های متامورفیک جنوب غربی گرینلند کشف کرده‌اند. پروفسور آلن ناتمن که این استروماتولیت‌ها را شناسایی کرده می‌گوید آن‌ها قدیمی‌ترین فسیل‌هایی هستند که تاکنون کشف شده‌اند. این سایت یکی از قدیمی‌ترین صخره‌هایی است که بر روی زمین کشف شده و قدمت آن به 3.7 میلیار سال می‌رسد.

ساعت‌های مولکولی که زمان را ردیابی می‌کنند نشان می‌دهند که قدمت حیات به بیش از چهار میلیارد سال می‌رسد. ناتمن پیش از این شواهدی از تجزیه دی‌اکسیدکربن که یکی از نشانه‌های حیات است در صخره‌هایی با همین قدمت کشف کرده بود. با این حال تا پیش از این کشف جدید، قدمت قدیمی‌ترین فسیل‌ها به 3.48 میلیارد سال بر می‌گشت که در صخره‌هایی در غرب استرالیا کشف شده بود. این کشف از این فرضیه حمایت می‌کند که حیات زمانی شروع به ظاهر شدن کرد که زمین به اندازه کافی سرد شد و توانست از حیات پشتیبانی کند.  

ناتمن می‌گوید: ما در خصوص اشکال حیاتی که در این نقطه حضور داشته‌اند اطلاعات بسیار کمی داریم.

وی ادامه می‌دهد: این فسیل‌ها به شکلی که اغلب مردم تصور می‌کنند نیستند بلکه ساختارهایی هستند که توسط حیات میکروبی شکل گرفته‌اند و در حقیقت جوامعی از ارگانیسم‌های تک سلولی محسوب می‌شوند. این شواهد، اطلاعاتی در خصوص متابولیسم میکروب‌ها به ما می‌دهد اما هنوز برای نتیجه‌گیری قطعی زود است.

با وجود این که حیات اولین‌بار بیش از چهار میلیارد سال پیش شروع شده اما مشخص نیست که همچنان بتوانیم فسیل‌هایی پیدا کنیم که قدیمی‌تر از فسیل‌هایی باشند که ناتمن شناسایی کرده است، زیرا زمین اولیه عمدتا از اقیانوس تشکیل شده و تنها نواحی کوچکی از پوسته قاره‌ای در آن شکل گرفته بود لذا برکه‌های شفافی که این استروماتولیت‌ها در آن‌ها زندگی می‌کردند بسیار کمیاب بود.

بیشتر زیست‌شناسانی که به دنبال منشا حیات هستند در این خصوص بحث می‌کنند که اولین موجودات زنده همانطور که داروین فکر می‌کرد در برکه‌های کوچک آب گرم ظاهر شده‌اند یا در چشمه‌های هیدروترمال در قعر اقیانوس‌ها؟

انتهای پیام