به گزارش ایسنا،‌ احسان حدادی بعد از ناکامی در المپیک 2016 ریو و عدم صعود به فینال این بازی‌ها گفت: همه چیز در این مدت مهیا  و همه چیز عالی بود. تمرینات و امکانات عالی بود. درست است که سه سال مربی نداشتم اما در این مدت دردهایی که داشتم اذیتم کرد و بدترین نتیجه را گرفتم. تا به الان سه بار نتیجه بد گرفته‌ام و فکر می‌کنم نتیجه ام در ریو بد بود.

او ادامه داد: امروز اولین روزی بود که مصدومیتم اذیت نمی‌کرد. دکتر نوروزی و همکارانشان تلاش خود را کردند که این اتفاق رخ داد و به نظرم همین که درد نداشتم باعث شد خوب نتوانم پرتاب کنم.

کسی که ماه‌ها با درد تمرین می کند وقتی روزی درد ندارد می‌ترسد که مبادا مصدومیت او را دوباره اذیت کند. امروز هارتینگ (قهرمان المپیک لندن) هم صعود نکرد. در رشته ما مصدومیت خیلی تاثیر دارد و من هرکاری که باید می‌کردم را انجام دادم و هفته ای سه بار و هربار 65 آمپول می‌زدم و درد می‌کشیدم و گریه می‌کردم.

حدادی درباره نتایج ضعیف خود گفت: دوسال است که نتیجه ضعیف می‌گیرم. بازی‌های آسیایی هم نتیجه ام ضعیف بود ولی ان شاءالله قول می‌دهم که اول مصدومیتم را درست کنم چراکه این مصدومیت زانو باعث شده بود ماه‌ها حتی نتوانم راه بروم. این ها بهانه نیست چرا که امروز ضعیف‌ترین نتیجه را گرفتم و خیلی بد بودم و باید بهتر از این عمل می‌کردم.

او درباره حضورش در المپیک 2020 توکیو گفت: امیدوارم ولی این المپیک باید خوب پرتاب می‌کردم و انتظار داشتم که 63 متر پرتاب می‌کردم و به فینال می‌آمدم. من شرمنده هیچ کسی نیستم چرا که تمام تلاشم را انجام دادم. درد کشیدم و خیلی خوب هم درد کشیدم و به نظرم در المپیک هیچ ورزشکاری به اندازه من به خاطر مصدومیت درد نکشیده است.

حدادی در ادامه افزود: فقط می گویم که ببخشید و از مردم که انرژی خوبی به من دادند تشکر می‌کنم. از همه آنهایی که با مدال من در لندن خوشحال شدند معذرت می‌خواهم و با آن هایی که با مدال من در لندن ناراحت شدند کاری ندارم. از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک تشکر می‌کنم. از جمله افرادی که واقعا شرمنده او هستم کیومرث هاشمی است. او گفت هرچیزی که می‌خواهی بگو و همه چیز هم خوب بود. رییس فدراسیون هم گفت تا المپیک حمایتت می‌کنیم.

او با بیان اینکه از خودش راضی نیست، گفت: من برای چه باید از خودم راضی باشم؟ من فکر می‌کنم بدترین نتیجه کاروان را گرفتم.

حدادی درباره آینده خود نیز گفت: اول از همه باید آسیب دیدگی ام را درمان کنم.بعد ازبازی های آسیایی و جهانی باید زانویم را عمل می‌کردم اما این کار را انجام ندادم و بزرگترین اشتباهم را انجام دادم.

او در پاسخ به این سوال که آیا به فینال المپیک فکر می‌کرد یا خیر گفت: بله صد درصد فکر می‌کردم. اگر امید نداشتم هیچ گاه به المپیک ریو نمی‌آمدم تا خودم را ضایع کنم.

حدادی در پایان گفت: برای من اصلاخوب نیست که به دایموند لیگ دعوت نمی‌شوم و این خیلی سنگین است. قطعا برای هارتینگ هم سخت است چرا که دیگر اسپانسرها سمت ما نمی‌آیند. تمام تلاشم را می‌کنم با نتیجه خوب باز هم به لیگ الماس برسم. ابتدا باید چهارمین مدالم در بازی‌های آُسیایی را بگیرم و بعد هم المپیک 2020 توکیو.

انتهای پیام