مریم ایراندوست در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینکه از تصمیم گرفته شده در خصوص منحل شدن تیم فوتبال ملوان بهت زده است،  تصریح داشت: با اتفاقات پیش آمده قطعا انگیزه در بین زنان ورزشکار از بین می رود، همانطور که من، مریم ایراندوست که جز فوتبال و ورزش چیزی را نمی دیدم و نمی توانستم یک روز را بدون توپ سپری کنم، تصمیم به کناره گیری از فوتبال گرفتم و تمام اینها به اتفاقات و رفتار هایی که در جامعه با ورزش زنان  صورت می گیرد در ارتباط است. این تنها مختص رشته فوتبال نیست و بسیاری از رشته ها درگیر این اتفاقات هستند. 

ایراندوست به سختی ها و تلاش هایی که در چندین سال گذشته برای علاقه خود کرده، اشاره کرد و گفت: ورزش تنها شغل حرفه ای و فوتبال عشق من بود، بعد از تولد پسرم در دو ماهگی او، به فوتبال پرداختم و تلاش بسیار کردم. در چهار جبهه تمرین، باشگاه، خانه و دانشگاه فعالیت می کردم و تمام مشکلات را تنها به خاطر عشق به فوتبال تحمل می کردم چرا که با خود می گفتم روز های خوب فرا خواهید رسید و با قهرمانی تلاشهایمان دیده خواهد شد ولی متاسفانه بعد از گذشت سال ها و  کسب عناوین مختلف تیم منحل شد و شاهد بالاترین حد بی احترامی بودیم. تصور من بر این است این اتفاق برای جامعه ورزش زنان اتفاق خوبی نیست و نا امیدی بزرگی را به وجود خواهد آورد.

ایراندوست خرداد سال جاری با انتشار نامه ای از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و در آن زمان سکوت اختیار کرد. او بعد از انحلال رسمی تیم ملوان از سوی مدیرعامل باشگاه، اظهار داشت: در زمان خداحافظی خود نمیخواستم با صحبت های من برای تیم حاشیه به وجود آید، می خواستم تیم در کمال آرامش به تمرینات خود ادامه دهد، بحث شکستن سکوت نیست، بعد از مصاحبه سارا قمی که حرف های دل خود را زد و از اتفاقاتی که بر او گذشت سخن گفت و شرایطی که در شهر انزلی به وجود آمد ترجیح دادم صحبتی نکنم ولی اکنون که همه چیز به روال طبیعی خود بازگشته است موظف هستم در قبال تیمی که به همراه بازیکنانم و مسئولینی که حمایت کردند حرفهایی را بگویم تا شاید بتوانیم جلوی پسرفت را بگیریم.

او در ادامه افزود: از سال 81 کار با توپ را آغاز کردم، در آن زمان فوتبالی نبود، تمام هدف ما این بود در قالب یک تیم برای شهر، استان و در نهایت کشورمان، که بسیاری خارج از کشور تصور می کردند زنان ایرانی نمی توانند فعالیت داشته باشند و محدودیت دارند این محدودیت را بشکنیم و به آنها ثابت کنیم ما می توانیم و توانستیم به موفقیت نیز دست یابیم.

وی مدعی است نباید مانع حرکت زنان شد و ادامه داد: از نظر من زنان و مردان با یکدیگر برابر هستند، بنابر دلایلی که برای من قانع کننده نیست می گویند زنان و مردان از نظر بودجه برابر نیستند، این حق نباید وجود داشته باشد که بنا به هر دلیلی  حداقل ها را نیز از زنان بگیریم و مانع رفتارهای حرکتی زنان و مانع ورزش و نشاط آنها شویم.

سرمربی پیشین فوتبال ملوان برای روشن شدن اذهان عمومی در رابطه با هزینه های صورت گرفته برای تیم بانوان گفت: در لیگ برتر مردان ممکن است یک میلیارد برای تیم هزینه شود اما در بخش بانوان در چهارده سالی که فعالیت داشته ایم فقط در دو-سه سال اخیر پول دریافت کرده ایم و تمام اسناد در باشگاه موجود است. در سال گذشته کل هزینه ها برای یک فصل تیم مبلغ 500 میلیون تومان بود، این هزینه ها شامل البسه ورزشی، کرایه  زمین برای تمرین، رفت و آمد، هزینه داوران، هزینه مسابقات و... یعنی تمام هزینه قرارداد بازیکنان و کادر فنی با 500 میلیون تومان انجام می شد.

 او در ادامه گفت: حتی اگر این 500 میلیون تومان نیز برای باشگاه زیاد بود بهتر بود یک جلسه با سرپرست تیم گذاشته می شد و باشگاه اعلام می کرد چون شرایط مالی خوبی نداریم هزینه ها را کاهش می دهیم، قطعا بازیکنان اینقدر منطقی بودند که با کم کردن هزینه کمک کنند تا تیم منحل نشود، ولی اینکه یک طرفه تصمیم گیری شود و تیمی را که برایش زحمت کشیده شده و هویت زنان انزلی است و زنان انزلی با حضور 2500 نفری خود در ورزشگاه تختی انزلی نشان دادند که چقدر تیم خود را دوست دارند، اینگونه منحل شود کار درستی نبود. رضاییان انزلیچی نیست و خیلی شناختی از ورزش و فوتبال انزلی ندارد که چنین تصمیمی را گرفته است و من از او می خواهم دوستان خود در هیات مدیره را از تصمیم گرفته شده منصرف کند تا بازیکنانم به کارشان ادامه دهند، چرا که واقعا حیف است تیمی که اینقدر مرتب، منظم و با انسجام اخلاقی و فنی کار کرده است برای هیچ و پوچ و بی هیچ دلیل قانع کننده ای و تنها به دلیل یک مصاحبه منحل شود.

ایراندوست به مصاحبه های مردان در فضای رسانه ای اشاره کرد و افزود: مردان مصاحبه هایی در فضای رسانه ای انجام می دهند که من هیچ یک از آنها را تایید نمی کنم ولی آیا با آنها نیز اینگونه برخورد می شود و صورت مسئله را پاک می کنند و یا اینکه با در نظر گرفتن تنبیهات و جریمه  موضوع را حل می کنند. خیلی از مسائل با صحبت کردن حل می شود.   بچه ها همیشه دوست دارند پدر دست محبت بر سر آنها بکشد و بگوید مشکلات حل می شود، در حد همین جملات مشکلات بازیکنان می توانست کم رنگ شود، توجهات معنوی نسبت به بازیکنان کم بود و نحوه برخود با آنها طوری بود که کلافه شده بودند اما با وجود تمام شرایط سخت به قولی که داده بودند عمل کردند و با اختلاف یک امتیاز نایب قهرمان لیگ شدند.

ایراندوست از مصاحبه رضاییان و دلیل انحلال باشگاه ابراز تاسف کرد و اظهار داشت: صحبتی با رضاییان نداشته ام اما مصاحبه ی او را خواندم و واقعا متاسف شدم که گفته است بار اضافی  کشتی در حال غرق شدن را خالی می کنند، تاسف خوردم به حال خودمان که چقدر حقیر و بی کس هستیم که یک مسئول اینقدر راحت بیان کند در دریای متلاطم بار اضافی را خالی می کند. من از دریا می ترسم و اینکه بگویند در دریا بار اضافی زنان را خالی می کنند می ترسم. در فیلم ها دیده ایم وقتی کشتی در حال غرق شدن است نخست زنان و کودکان را باقایق نجات می دهند، رضاییان بداند که حرف خوبی نزده است، حداقل باید از زنان و مردم انزلی بابت این حرف عذرخواهی کند، چرا که از مدیر عامل تحصیلکرده این چنین صحبت کردن بعید است. البته من از دوستان جنوبی خود شنیده بودم رضاییان در زمان حضورش در فولاد علاقه ای به تشکیل تیم بانوان و ورزش زنان نداشته است. ما از هیات مدیره خود که بومی و انزلی چی بودند و از لحاظ مدیریتی در بخش کلان کار می کردند انتظار داشتیم شرایطمان از گذشته بهتر شود اما روز به روز بدتر شد و افسوس گذشته را خوردیم که گذشت و در نهایت که خبر انحلال را شنیدیم.

او در ادامه افزود: امیدوارم مسئولان حرف قانع کننده ای برای بازیکنان ملوان داشته باشند  که با شنیدن این خبر در غم و بهت فرو  رفتند. باید  جواب زحمات و  تلاش های این بازیکنان را جوری می‌دادند که در خور شانشان باشد و شاهد بی عدالتی نباشیم. امروز انحلال تیم بانوان ملوان و فردا انحلال بخشی دیگر از جامعه زنان را شاهد خواهیم بود.  زنان جامعه ایرانی همیشه و همیشه برای سربلندی ایران جنگیده،  تلاش کرده و با حجاب اسلامی در مسابقات حضور داشته و افتخار آفرینی کرده اند. امیدوارم مسئولان به این موضوع رسیدگی کنند و یک عذرخواهی کنند از بازیکنان که در چند ماه اخیر اینطور با روح و روان آنان بازی شد.

 ایراندوست در پایان درباره خداحافظی خود از فوتبال گفت: قبلا اشاره کردم به دلیل استراحت و ریکاوری از فوتبال خداحافظی کردم و دلیل دوم من این بود که احساس می کردم برخی از مسئولان باشگاه تمایلی به ادامه همکاری با من ندارند و من تصور کردم با رفتن من دست آنها باز خواهد شد و با آوردن یک مربی دیگر به فعالیت خود ادامه دهند. تصور نمی کردم با رفتن من تیم منحل شود. در سال 90 مدیر عامل باشگاه تمایلی به تیم داری در بخش بانوان نداشت اما در آن زمان یک اراده در من وجود داشت و هر کجا که فکر کنید از اداره کل ورزش استان، نمایندگان و امام جمعه رفتم تا تیم را مجددا راه انداختم. اصلا تصور نمی کردم با رفتنم مسئولان اینقدر بی تفاوت تصمیم به انحلال تیم بگیرند. فوتبال برای بازیکنان تیم من تمام زندگی آنها است و کار دیگری جز آن ندارند و با این تصمیم زندگی آنها را نیز منحل کردند و افسرده خواهند شد. امیدوار هستم خانم ها غلامی و خاکپور که از مسئولان ورزش استان هستند به طور جدی به این موضوع رسیدگی کنند.

انتهای پیام

.