به گزارش ایسنا، کناره‌گیری رقیب خانم «می» از رقابت برای رهبری حزب محافظه‌کار بریتانیا و در نتیجه جانشینی «دیوید کامرون»، راه را برای دیگر سیاستمدار محافظه‌کار و وزیر کشور انگلیس هموار کرد. ترزا می، پس از اعلام نتیجه همه‌پرسی برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و کنار رفتن دیوید کامرون از سمت نخست‌وزیری، قرار است به‌زودی مسئولیت اداره این کشور را بر عهده بگیرد.
همین موضوع سبب شده تا رسانه‌های مختلف دنیا از جمله رسانه‌های ایران نیز به این موضوع بپردازند. بسیاری از رسانه‌ها حضور این بانوی سیاستمدار را با سال‌های دهه 80 و اوج‌گیری قدرت مارگارت تاچر مقایسه می‌کنند. البته اغلب روزنامه‌ها و سایت‌های خبری ایران به انتشار اخبار مربوط به این تغییرات در انگلیس پرداخته‌اند و شاید در روزهای آینده مطالب تحلیلی بیشتری در این رابطه منتشر کنند.
روزنامه «ایران» به کناره‌گیری تنها رقیب «ترزا می» از رقابت برای رهبری حزب محافظه‌کار اشاره کرده و با تیتر «"می" پشت میز "تاچر" می‌نشیند» به مقایسه دو بانوی قدرتمند برتانیا پرداخته است.
این روزنامه نوشت: «ترزا می، وزیر کشور 60 ساله کابینه دیوید کامرون و از چهره‌های تأثیرگذار حزب محافظه‌کار است. او که از طرفداران باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا بود، پس از مشخص شدن نتایج همه‌پرسی خروج از اتحادیه موسوم به برگزیت که به کناره‌گیری دیوید کامرون از سمت نخست‌وزیری ختم شد، اعلام کرد که به نتیجه احترام می‌گذارد و در صورت گرفتن پست نخست‌وزیری، خروج این کشور از اتحادیه اروپا را عملی خواهد کرد. او وعده داده که در مذاکره با رهبران اتحادیه اروپا، برای به دست آوردن بهترین توافق برای حفظ منافع بریتانیا پس از خروج از اتحادیه تلاش کند. هرچند نتایج آخرین نظرسنجی‌ها حاکی از حمایت تنها 48 درصد از اعضای حزب محافظه کار از «ترزا می» به عنوان جانشین دیوید کامرون رهبر این حزب و نخست وزیر انگلیس است اما خبرگزاری فرانسه گزارش کرده است، بر اساس قوانین با تأیید کناره‌گیری لدسام، ترزا می به عنوان تنها کاندیدای جانشینی دیوید کامرون، می تواند بدون نیاز به کسب رأی 150 هزار عضو حزب محافظه‌کار به رهبری این حزب برسد و پس از مارگارت تاچر، عنوان دومین نخست‌وزیر زن تاریخ بریتانیا را از آن خود کند.»
روزنامه «شرق» نیز با انتخاب تیتر «شبح تاچر در خانه شماره ١٠»، مستقیماً به زنده شدن خاطره دوران تاچر، با به قدرت رسیدن ترزا می، اشاره کرده است. به نوشتۀ این روزنامه، از ترزا می به عنوان «بانوی آهنین» بریتانیا یاد می‌كنند؛ لقبی كه پیش از این، از آن «مارگارت تاچر» نخستین نخست‌وزیر زن بریتانیا بود؛ و حالا او می‌تواند نامش را به عنوان دومین زن نخست‌وزیر در تاریخ این كشور ثبت كند.
«شرق» می‌افزاید: ترزا می ٥٩ساله، وزیر کشور بریتانیا از شخصیت‌های مشهور حزب محافظه‌کار است که اگرچه از طرفداران باقی‌ماندن این كشور در اتحادیه اروپا بود اما هم‌زمان دیدگاه انتقادی خود نسبت به ساختار اتحادیه اروپا را حفظ کرده بود. روزنامه دیلی‌تلگراف می‌نویسد: «بله. ما هم موافقیم. خانم ترزا می دقیقا شرایط نخست‌وزیرشدن را دارد. گذشته از كارنامه پربار تجربیاتش، او توانسته با ماندن طولانی‌مدت در پست وزارت كشور بریتانیا جایی را در كتاب‌های تاریخ به خود اختصاص دهد. پُست پردردسر و بحث‌برانگیز وزارت كشور، جایی است كه سیاستمدارانی چون «چارلز كلارك» و «جیكوب اسمیت» به پای آن قربانی شدند. در مقابل اما ترزا می خود را در این جایگاه كاملا ثابت كرد».
«تكرار تاچر اين‌بار با ترزا»؛ این عنوانی است که روزنامه «اعتماد» برای مطلب شماره امروز خود درباره تغییرات سیاسی بریتانیا انتخاب کرده است. این روزنامه می‌نویسد: «پايان دوئل دو زن براي تكيه دادن بر كرسي نخست‌وزيري بريتانيا. بريتانيا يك روز آرام را در سه هفته اخير تجربه نكرده است. دومينوي خبرهاي سياسي و شوك‌هاي ناگهاني؛ آرامش و ثبات سياسي را از لندن ربوده است. ديويد كامرون، نخست‌وزير بريتانيا پس از شكست در رفراندوم ماندن يا رفتن از اتحاديه اروپا اعلام كرد كه ديگر نمي‌تواند به سكونت در خانه شماره ١٠داونينگ استريت ادامه دهد و وقت آن است كه مرد ميدان تغيير كند. در حالي كه پيش‌بيني مي‌شد فاتحان ماراتن خروج از اتحاديه اروپا با برگ برنده‌اي كه در دست دارند براي تكيه دادن بر كرسي كامرون خيز كنند اما بوريس جانسون نيامد و به جاي مرد قصه‌هاي كامرون، زن‌ها براي تكرار تاريخ نخست‌وزيري يك خانم در انگلستان صف كشيدند. تاريخ پس از ٢٦ سال در حال تكرار شدن است. ماشين ضدگلوله‌اي كه مارگارت تاچر با آن نگاه مرطوب را از داونينگ استريت برد اندك اندك خود را براي ميزباني دومين نخست‌وزير زن تاريخ سياسي بريتانيا مهيا مي‌كند.»
روزنامه‌های منتسب به جریان اصولگرا اما برخلاف انتظار، چندان این اخبار را پررنگ و برجسته نکرده‌اند. البته شاید در روزهای آتی مطالب بیشتری درباره نخست‌وزیر جدید کشوری منتشر کنند که چند سال قبل برخی از همفکرانشان از دیوار سفارتش در تهران بالا رفتند.
با این وجود، برخی از این روزنامه‌ها صرفاً خبرهایی در رابطه با تغییرات اخیر بریتانیا در صفحات داخلی خود منتشر کرده‌اند. روزنامه «وطن امروز» در خبری کوتاه، نوشت: با کنار کشیدن یکی دیگر از نامزدهای ریاست حزب محافظه‌کار بریتانیا، «ترزا می» نامزد جناح متمایل به دیوید کامرون در این حزب عملا به نخست‌وزیری خواهد رسید. روز گذشته گراهام بردی رئیس کمیته اجرایی رقابتهای رهبری حزب محافظه‌کار انگلیس اعلام کرد که با کناره‌گیری آندره‌آ لدسام، دیگر نامزد زن این سمت، روند رسمی انتصاب می به ریاست حزب به جریان افتاده است. به گفته او، به مجرد تایید «می» به عنوان رهبر حزب محافظه‌کار، او بزودی به طور خودکار نخست‌وزیر آینده انگلیس و جایگزین دیوید کامرون خواهد شد.
روزنامه «جوان» به خبر بی.بی.سی در این‌باره اشاره کرده و با تیتر «توفان خروج از اروپا کامرون را برد»، بیش از آن‌که آمدن ترزا می را برجسته کند، رفتن دیوید کامرون را یادآور شده است. این روزنامه همچنین نقل قولی از رقیب پیشین خانم می را در ابتدای مطلب کوتاهش آورده است: «آندره‌آ لدسام روز دوشنبه گفت: با توجه به اينكه حمايت تنها ۲۵ درصد از نمايندگان حزب در پارلمان را دارد، به اين نتيجه رسيده كه نخواهد توانست دولتي متحد و قوي براي رهبري روند خروج بريتانيا از اتحاديه اروپا تشكيل دهد».
روزنامه «کیهان» هم تیتر سادۀ «نخست وزیر آینده انگلیس مشخص شد» را برای خبر کوتاهش انتخاب کرده تا نه از نخست‌وزیران قدیم و جدید بریتانیا نامی آورده باشد، نه به رقیب ترزا می اشاره کند و نه با مارگارت تاچر خاطره‌بازی کرده باشد!
روزنامه «شرق» با اشاره به سوابق سیاسی نخست‌وزیر تازۀ بریتانیا نوشته است: ترزا می اول اكتبر ١٩٥٦ میلادی در شهر «ساسكس» در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد. می والدین خود را در كودكی از دست داد. او تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس مذهبی گذراند و در سال ١٩٧٧ میلادی از دانشگاه «آكسفورد» در رشته جغرافیا فارغ التحصیل شد. ترزا می در سال‌های ١٩٧٧ و ١٩٨٣ در بانك انگلستان مشغول به كار بود. اولین تلاش او برای ورود به پارلمان در سال ١٩٩٢ شكست خورد و می در این انتخابات رأی نیاورد. او در انتخابات میان‌دوره‌ای ١٩٩٤ هم شكست خورد و سرانجام در انتخابات عمومی ١٩٩٧ موفق شد به عنوان نماینده حزب محافظه‌كار از منطقه «بركشایر» وارد پارلمان شود.
ترزا می با ورود به پارلمان به عنوان سخنگو وارد كابینه در سایه «ویلیام هیگ» شد. او در جولای ٢٠٠٢ به عنوان نخستین رئیس زن حزب محافظه‌كار انتخاب شد. او در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی حزب محافظه‌كار با اشاره به لزوم تغییر در این حزب گفت: «حزب محافظه‌كار باید تغییر كند و من به این تغییر متعهدم. می‌دانید كه مردم ما را چه می‌نامند: حزب كریه و نامطبوع». (صفت كریه و نامطبوع برای حزب محافظه‌كار از آن زمان تاكنون وارد ادبیات سیاسی بریتانیا شده است.)
دیوید كامرون دوازدهم ماه می٢٠١٠ ترزا می را عنوان وزیر كشور و وزیر زنان و برابری دولت خود انتخاب كرد. با این انتخاب می چهارمین سیاستمدار زنی بود كه پس از مارگارت تاچر یكی از بزرگ‌ترین پست‌های اجرائی دولتی را به دست می‌آورد. سیاستمداران دیگر به ترتیب تاچر، نخست‌وزیر، «مارگارت بكت»، وزیر خارجه و «ژاكویی اسمیت»، وزیر كشور بودند. می به عنوان وزیر كشور همچنین عضو شورای امنیت ملی بریتانیا نیز هست. او سیاستمداری است كه در ٦٠ سال گذشته بیشترین زمان را به عنوان وزیر كشور در این پُست پردردسر دوام آورده است. سیاستمدار قبلی «جیمز چاتر اد» بوده كه از سال ١٩٤٥ تا ١٩٥١ حدود شش سال و دو ماه به عنوان وزیر كشور مشغول به كار بود. انتصاب ترزا می در سال ٢٠١٠ به عنوان وزیر كشور با توجه به دشواری انجام این مأموریت، بسیار غیرمنتظره بود.
انتهای پیام
نظرات