سخنگوی پیشین دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی گفت: ضروری است ایران نگرانیهای کشورهای عضو شورای همکاری را درک کند و برای رفع آن اقدام کند. ایران باید درک کند که آلترناتیو حکومت آل سعود، حکومت آل وهاب در عربستان خواهد بود که برای منطقه فاجعهآمیز خواهد بود.
به گزارش ایسنا، حسین موسویان دیپلمات پیشین کشورمان در مقالهای در روزنامه هافینگتون پست اظهار کرد: روابط ایران و شورای همکاری خلیجفارس روند تخاصمی بسیار خطرناکی را طی میکند که میتواند به تقابل تمام عیار ختم شود. اخیراً در سمیناری در اروپا بودم که یک دیپلمات اروپایی که با ریاض در مورد ضرورت بهبود روابط با ایران گفتوگو کرده بود، به من گفت که ما احساس میکنیم منطقه شما با توجه به روند تقابلی میان کشور شما و سعودی شرایطی مشابه وضعیت اروپا قبل از جنگ جهانی اول را طی میکند.
وی با بیان اینکه قبل از قطع روابط سعودی با ایران، سه تهدید اصلی امنیت ملی عبارت بودند از آمریکا، اسراییل و تروریسم افزود: ریاض بعد از قطع روابط با تهران استراتژی تقابلی تمام عیار علیه ایران را حداقل در هفت محور برگزید. تشکیل جبهه متحد مخفی با صهیونیسم بینالملل شامل تلآویو علیه ایران. احیاء ملیگرایی عربی این بار نه علیه اسراییل بلکه علیه ایران که تصمیمات نشستهای ماههای اخیر شورای همکاری خلیجفارس و اتحادیه عرب در راستای این سیاست است. تشکیل جبهه متحد هلال سنی علیه ایران شیعی که تلاش برای همکاری مشترک ریاض، آنکارا و قاهره پیگیری چنین سیاستی است.
موسویان ادامه داد: تشکیل جبهه متحد عربی اسرائیلی علیه حزبالله لبنان. ممانعت از کاهش خصومت و دشمنی واشنگتن علیه تهران و به بنبست کشاندن هرگونه پیشرفت در روابط ایران و غرب. تقویت گسترده مالی و تسلیحاتی و اطلاعاتی گروههای تروریستی ایرانی همچون سازمان منافقین خلق برای انجام عملیات تروریستی در ایران و طراحیهای جدید برای ایجاد آشوب در مناطق سنینشین ایران.
سخنگوی پیشین دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی استراتژی هفتگانه عربستان برای ایران را به این معنا دانست که عربستان به لیست تهدیدات اصلی امنیت ملی ایران اضافه شود.
وی خاطرنشان کرد که اکنون مهم است که به چند پرسش و ابهام پاسخ دهیم. اول اینکه شورای همکاری خلیجفارس در این مسیر شریک تمام عیار ریاض خواهد شد یا خیر؟ عاقبت روند تقابلی سعودی ایران چه خواهد شد؟ و راه برون رفت از این روند خطرناک چیست؟
موسویان گفت: اخیرا در نشستی در مورد روابط ایران و اعراب در دوحه قطر شرکت کردم و روشن بود که عربستان و سایر اعضاء شورا در یک نگرانی مشترک هستند و آن اینکه نفوذ و حضور ایران در منطقه و کشورهای عربی عراق، لبنان، سوریه و یمن را یک تهدید تلقی میکنند و به معنی استراتژی هژمونی ایران تلقی کرده و اصرار دارند که تحمل نخواهند کرد. اما چهار کشور عمان، امارات، کویت و قطر نگرانیهای خود در استراتژی محمدبن سلمان فرمانده جوان و جدید نیروهای مسلح عربستان علیه ایران را دارند و به همین دلیل هم حاضر به پذیرش دعوت ریاض برای قطع روابط دیپلماتیک با تهران نبودند. حقیقت این است که ریاض در برجسته کردن تهدید ایران دلیلهای خود را دارد. ریاض از تغییر استراتژی منطقهای آمریکا عصبانی است در حالی که ایران بیگناه است. آمریکا از انرژی منطقه بینیاز شده و خسارتهای تاریخی وحشتناکی بابت حملات نظامی به عراق و افغانستان وارد کردهاند که تکرار نخواهند کرد. از این رو آمریکا میخواهد هزینه و خون را کشورهای متحدش بدهند، نه خودش.
وی افزود: شورای همکاری خلیجفارس از تحولات افغانستان بعد از سقوط طالبان خرسند نیست اما فراموش میکند که حمله به برجهای دوقلو نیویورک موجب حمله نظامی آمریکا به افغانستان بود که ١٥ نفر از ١٩ نَفَری که این جنایت را مرتکب شدند، اهل سعودی بودند و حتی یک ایرانی هم دخیل نبود.
شورای همکاری خلیج فارس از حمله نظامی آمریکا به عراق بعد از سقوط صدام ناراحت هستند اما فراموش کردهاند که آنها از تجاوز نظامی ١٩٨٠ صدام به ایران حمایت کردند در حالیکه ایران تجاوز نظامی ١٩٩١صدام به کویت را محکوم کرد. آمریکا صدام را نه به خاطر تجاوز به ایران بلکه به خاطر تجاوز صدام به کویت ساقط کرد و بعد از سقوط صدام هم تداوم سلطه اقلیت سنی بر اکثریت شیعه غیرممکن بود. عربستان از سقوط مبارک و بنعلی ناراحت است اما ایران نقشی در ایجاد بهار عربی و سقوط متحدین آمریکا نداشت. شورای همکاری و ناتو به لیبی حمله نظامی کردند و یک کشور عربی را از حیّز انتفاع خارج کردند و ایران با این حمله موافق نبود.
این دیپلمات پیشین کشورمان اظهار کرد: شورای همکاری خلیج فارس از قدرت حزبالله لبنان عصبانی است اما فراموش کردهاند که پیدایش حزبالله به خاطر تجاوز اسراییل به لبنان است. در اوایل دهه 80 اسراییل تا بیروت را اشغال کرد، لبنان را به خاک و خون کشید، کشورهای عربی عاجز از نجات لبنان بودند و حزبالله با کمک ایران به وجود آمد و تا امروز قدرت اصلی مقاومت در مقابل تجاوزهای اسراییل بوده به طوری که در غیاب حزبالله، لبنان عربی تاکنون یکی از ایالتهای اسراییل شده بود. به هر صورت جهان عرب مشکلات ریشهای دارد که به فساد و دیکتاتوری و بیکاری و فقر مربوط میشود که با بزرگ کردن تهدید ایران، این مشکلات حل نخواهد شد و منصفانه نیست که ایران به خاطر این مصیبتهای چند دهه گذشته حکام عرب سرزنش شود، بلکه شرایط جهان عرب روز به روز پیچیدهتَر خواهد شد. همه درک میکنند که ریاض با مشکلات داخلی بزرگی روبروست که با بزرگ کردن تهدید ایران حل نخواهد شد.
موسویان همچنین تصریح کرد: سیاست سرزنش متقابل شورای همکاری و ایران راه حل نیست. ضروری است ایران نگرانیهای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را درک و برای رفع آن اقدام کند. ایران همچنین باید درک کند که آلترناتیو حکومت آل سعود، حکومت آل وهاب در عربستان خواهد بود که برای منطقه فاجعهآمیز خواهد بود. علاوه بر این کشورهای شورای همکاری خلیج فارس هم باید درک کنند که استراتژی جاری هفتگانه ریاض علیه ایران، تخم خصومت دائمی بین ایران و کشورهای عضو شورا خواهد کاشت. شورای همکاری خلیج فارس نباید همه پلهای پشت سر را خراب کند بلکه سایر اعضا باید برای مصالحه تهران و ریاض و شورای همکاری خلیج فارس وارد عمل شوند. اتحاد با اسراییل نیز در درازمدت پاشنه آشیل آنها خواهد شد. آمریکا دیر یا زود از منطقه خواهد رفت و کشورهای حاشیه خلیجفارس باید خودشان بار امنیت را به دوش بکشند و این هم یک راه بیشتر ندارد؛ ایجاد یک سیستم همکاری و امنیت مشترک.
وی ادامه داد: کشورهای عضو شورا و ایران محکوم به همسایگی هستند و چه بهتر که همسایگانی دوست و همکار باشند تا دشمن. جنگ سنی و شیعه نه به نفع اسلام است و نه به نفع جهان اهل سنت، نه جهان تشیع، نه به نفع قدرتهای جهانی بلکه تنها برنده آن صهیونیسم خواهد بود. من معتقدم ایران و کشورهای عرب عضو شورای همکاری خلیج فارس باید هرچه سریعتر اقدام به تشکیل یک فورومی برای گفتوگو در مورد امنیت و همکاری مشترک تشکیل دهند که شامل درک مشترک و همکاری در مورد معضلات، کنترل تسلیحات، درگیریهای منطقهای و تماسهای نظامی، تقویت عدم اشاعه سلاحهای کشتار جمعی، ایجاد منطقه عاری از سلاحهای کشتار جمعی، نهایی کردن معاهده عدم تجاوز به خاک یکدیگر، تشکیل تیمهای مشترک همکاری در زمینههایی همچون: امنیت، اقتصاد، فرهنگ، علم، محیط زیست و توسعه آن.
موسویان گفت: چنین ابتکاری موجب خواهد شد که ایران و شورای همکاری خلیج فارس و عراق وارد یک گفتوگوی صمیمانه به قصد نتیجه شوند و همه نگرانیهای متقابل را برطرف و وارد همکاریهای امنیتی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شوند. من اطمینان دارم که آغوش ایران برای این همکاری با شورای همکاری خلیج فارس باز است.
انتهای پیام
نظرات