دهیار سیجان با بیان این‌که سیل سال گذشته خسارات مالی و جانی زیادی را به مردم سیجان تحمیل کرد، گفت: هنوز هم نگرانی از وقوع چنین سیلی وجود دارد؛ چرا که آب منطقه‌ای و منابع طبیعی به درستی به وظایف پیشگیرانه خود عمل نکرده‌اند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه البرز، حدود 10 ماه از سیل سیجان گذشته و باز هم موسم بارندگی‌های شدید، لحظه‌ای و رگباری فرا رسیده است؛ بارندگی‌هایی که در یک لحظه می‌تواند به سیلی بزرگ بدل شود و هر چه سر راهش باشد را از بین ببرد.

سیجان فقط یکی از قربانیان این حادثه بود؛ مردم سیجان آن شب را فراموش نکرده‌اند؛ هر بار که ابری سایه می‌افکند و بارشی شروع می‌شود باز هم احساس می‌کنند قرار است سیلی جاری شود و همه چیز را ببرد؛ این دغدغه روانی هنوز هست...

چرایی این دغدغه و بی‌قراری فکری را از دهیار سیجان جویا شدیم؛ از اقدامات پیشگیرانه در این مدت برای جلوگیری از تکرار چنین حادثه‌ای پرسیدیم که گفت: هیچ!

چون با بارندگی معمولی هفته گذشته باز هم سیلی به راه افتاد و اگرچه خسارتی نداشت ولی رودخانه این روستا که پس از سیل سال گذشته لایروبی شده بود باز هم به لایروبی نیاز پیدا کرد؛ اگر آبخیزداری شده بود این‌گونه نمی‌شد!

معصومه طباطبایی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه البرز، گفت: از زمان وقوع سیل در تیر ماه سال گذشته تا کنون، رودخانه سیجان فقط لایروبی شده است و حتی دیواره آن نیز به طور کامل بازسازی نشده است.

وی افزود: البته تکمیل نشدن دیواره رودخانه تا حدی هم توجیه پذیر است، زیرا از پاییز که بارندگی‌ها شروع شد این کار متوقف و تا پایان زمستان آب در رودخانه جاری بود که تعمیر آن را غیر ممکن می‌کرد.

وی ادامه داد: اما در این مدت منابع طبیعی می‌توانست اقدامات مربوط به آبخیزداری در مناطق بالادست را جهت پیشگیری از تکرار چنین حادثه‌ای انجام دهد، ولی هیچ کار در خورتوجهی انجام نداده است.

دهیار سیجان به پیگیری‌های خود جهت تسریع در آبخیزداری مناطق بالادست اشاره کرد و گفت: پس از پیگیری‌هایی که انجام شد، منابع طبیعی اعلام کرد بودجه آبخیزداری گرفته شده است که البته بنده از میزان آن مطلع نیستم و اقدام خاصی هم غیر از بازدید پیمانکار از منطقه مشاهده نکرده‌ام.

طباطبایی اعلام کرد: در طول این مدت حتی یک سیل بند در مسیر سیل ساخته نشده است تا اگر دوباره چنین بارندگی رخ دهد از سرعت آب‌های جریانی به مناطق پایین دست گرفته شود.

وی به تنها اقدام منابع طبیعی پس از سیل تیرماه اشاره کرد و افزود: منابع طبیعی منطقه‌ای را در اطراف روستا انتخاب و شروع به کاشت درخت برای آبخیزداری کرد؛ بعد هم در رسانه‌ها اعلام کرد که این اقدام جهت پیشگیری از تکرار حادثه سال گذشته است.

این مسئول اعلام کرد: هر کسی با مشاهده منطقه درختکاری شده می‌تواند تشخیص دهد که محل کاشت نهال هیچ ربطی به مسیر جریان آب ندارد و درصد پیشگیرانه آن صفر است، و در جلوگیری از وقوع سیل هیچ تاثیری ندارد.

طباطبایی در ادامه از عملکرد آب منطقه‌ای نیز انتقاد کرد و گفت: آب منطقه‌ای نیز همواره نبود اعتبارات را دلیلی برای سکون و عدم اقدام برای رفع تصرف از حریم رودخانه و ... اعلام می‌کند و می‌گوید پولی برای اجاره بیل مکانیکی و اقدام ندارد.

وی البته عملکرد استاندار و فرماندار کرج را در تلاش برای جبران خسارت اهالی ستود و گفت: در این مدت استاندار و فرماندار از جمله افرادی بودند که به جد پیگیر پرداخت خسارت به اهالی بودند و به همه افرادی که وسیله نقلیه‌ای در سیل از دست داده بودند یک وام تا سقف 10 میلیون تومان با کارمزد چهار درصد پرداخت شد.

دهیار سیجان اضافه کرد: تمامی خسارت منازل نیز توسط بیمه پرداخت شده است و مشکلی در این خصوص وجود ندارد.

وی تنها مشکل این منطقه را عدم پیشگیری از وقوع سیل با توجه به تجربه تیرماه 94 عنوان کرد و گفت: مردم با هر بارندگی احساس می‌کنند دوباره همان سیلاب جریان می‌یابد؛ چرا که آن شب واقعا تجربه تلخی بود و هیچ کس نسبت به زنده ماندن خود اطمینان نداشت.

طباطبایی در پایان گفت: جلوگیری از چرای بی‌رویه دام، آبخیزداری و آزادسازی حریم رودخانه نه فقط برای سیجان بلکه برای همه روستاهای این منطقه لازم است تا از وقوع دوباره چنین حوادثی پیشگیری شود؛ مسئولین باید اینها را مدنظر قرار دهند.

انتهای پیام