یک روان‌شناس گفت: امروزه نوستالژی به معنای مرور حسرت‌بار خاطرات گذشته است که می‌تواند علاوه بر تاثیرات مثبت، تاثیر منفی نیز داشته باشد.

فرشته صادقیان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه زنجان، اظهار کرد: تقریبا همه افراد، نوستالژی را با تعریف جدید آن به معنی مرور حسرت‌بار خاطرات کودکی یا حس شدید دلتنگی تجربه کرده‌اند. در واقع نوستالژی ممکن است به خاطر یادآوری خاطره‌ای خوشایند در گذشته، منتج به احساس سرخوشی شود، طوری که شماری از صنایع و خدمات به احساس نوستالژی و اشتیاق خریداران وابسته‌اند. مثلا کارخانه‌های اسباب‌بازی معمولا اسباب‌بازی‌های مورد علاقه کودکی بزرگسالان را وارد بازار می‌کنند یا برنامه‌های تلویزیونی، موضوعات قدیمی را دوباره مطرح می‌کنند تا حس نوستالی بینندگان را تحریک کنند.

این روانشناس ادامه داد: حس نوستالژی در حد معقول به افرادی که تحت استرس قرار دارند، آرامش می‌بخشد، اما اگر فردی بیش از اندازه در این احساسات غرق شود، ممکن است احساس سرخوردگی کند. به عبارتی، این باور که وضعیت زندگی در دهه‌های پیش بسیار بهتر از امروز بود می‌تواند گمراه‌کننده باشد. مثلا افرادی که در دهه 50 بزرگ شده‌اند خاطرات شیرینی از خوراکی‌ها و بازی‌های دوران خود دارند، اما همین موضوع نمی‌تواند تلخی ناشی از سختی‌ها، قحطی‌ها، نابرابری‌ها و دسترسی نداشتن به امکانات بهداشتی و رفاهی را بپوشاند.

وی افزود: هر دهه‌ای جنبه‌های مثبت و منفی خود را دارد. به همین‌خاطر حس غیر‌واقعی نوستالژی ممکن است موجب تحریف واقعیت در اذهان شود. همچنین برخی افراد در احساسات غیر‌واقعی گذشته ایده‌آل گیر می‌کنند، زندگی در زمان حال را بدون جذابیت می‌بینند و دچار دلسردی و ناامیدی می‌شوند. در حالی‌که این نوع نگاه به گذاشته می‌تواند از پایه‌های افسردگی، جمع‌گریزی و کرختی به شمار رود.

صادقیان تصریح کرد: احساسات دردناک نوستالژی را اغلب می‌توان با پیدا کردن یک وسیله مورد‌علاقه یا بازدید از زادگاه کودکی به‌دست آورد. البته احساس نوستالژی در ترکیب با احساس درماندگی یا ناامیدی آسیب‌زا می‌شود، اما اگر به بخش‌هایی از گذشته خود دسترسی داشته باشیم تاثیرات دلتنگی شدید کاهش می‌یابد.

وی افزود: در واقع، احساساتی از این دست سالم و نرمال به نظر می‌رسد اما تلاش آگاهانه برای زندگی در گذشته طبیعی نیست. به همین‌خاطر زمانی‌که حس طبیعی افسردگی جایگزین نوستالژی شد، مراجعه به مشاور جهت دستیابی به تعادل ضروری است.

انتهای پیام