لبنان به دور از پیش‌بینی‌ها و رخدادهای سریع در منطقه نبوده است و از لحاظ منطقی مورد قبول نیست که شرایط در لبنان رویکردی را به سمت تشدید خطرناک اوضاع به ویژه در زمینه فتنه میان شیعه و سنی بکشاند، چراکه منطقه کم کم گام‌های نخست خود را به سمت حل و فصل فراگیر برمی‌دارد و هرچند که این سازش کلی طولانی شده است، اما یقینا این سازش صورت خواهد گرفت.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سایت اینترنتی النشره در تحلیلی نوشت: در حالی که منطقه با تشدید اوضاع امنیتی، نظامی و دیپلماتیک دچار التهاب شده و به سطح رویارویی بی‌سابقه میان عربستان و ایران رسیده بود، لبنان در آن هنگام از پایین‌ترین سطح ثبات امنیتی و مالی برخوردار بود و در حال حاضر که کم کم تنش فضا در کشورهای مجاور از سوی دیگر کاهش می‌یابد، ممکن نیست که لبنان از این مسائل تاثیر نپذیرد.

بر این اساس، مساله قابل توجه این بود که پیامدهای نابسامانی رابطه میان ریاض و تهران در کمترین سطح تنش و تشنج مذهبی در لبنان خلاصه می‌شد. افراد آگاه و کارشناسان در این خصوص می‌گویند که در دوره اخیر شرایط به از کنترل خارج شدن اوضاع امنیتی یا رویارویی‌های مستقیم نینجامید و این مساله طبق این امور مطرح می‌شود:

1 - در اوج رویارویی عربستان و ایران و در بحبوحه تنش‌ها در رابطه میان عربستان و کشورهای عربی حوزه خلیج فارس علیه لبنان، گفتگوی گسترده (میز مذاکرات با حضور رهبران سیاسی) و گفتگوی دو جانبه میان جریان المستقبل و حزب الله ترک نشد. با وجود اینکه هیچ نتیجه ملموس یا هیچ تصمیم عملی از هیچ یک از یک مذاکرات بیرون نیامد، اما این دو مذاکره همچنان باقی ماندند که این امر و بی‌شک، تمایل بین‌المللی را برای تحت سیطره نگه داشتن امور در لبنان نشان می‌دهد و مفاد این مذاکرات این است که بازگشتی به عقب وجود ندارد و وضعیت کنونی مناسب‌ترین وضع برای مرحله کنونی است. بر این اساس، تقریبا این مساله قطعی است که این دو مذاکرات ادامه خواهند داشت و در آینده‌ای نزدیک متوقف نخواهند شد.

2- آن طور که برخی حساب باز کرده بودند، استعفای اشرف ریفی، وزیر دادگستری لبنان از دولت به پیامدهای میدانی یا غیرسیاسی نینجامید، بلکه تنها محدود به تحرکات محدودی در طرابلس شد که هیچ خطری را برای وضعیت در آنجا ایجاد نکرد و این در حالی بود که هیچ تحرک میدانی شدیدی در هیچ منطقه دیگری به وقوع نپیوست.

3- هجمه‌ای که عربستان از طریق مواضع خود و رسانه‌هایش علیه دولت و نخست وزیر لبنان به راه انداخت، به موضعی مردمی نینجامید و تنها محدود به اعلام همبستگی با عربستان بود و هیچ برخورد یا تظاهرات مردمی رخ نداد و این در حالی بود که برگزاری چنین تظاهراتی بدون رنج بسیار امری ممکن بود.

4- با وجود اینکه اعلام این مواضع برای دو روز پی در پی ادامه داشت، اما تظاهراتی حمایتی از سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله در واکنش به اهانت به ایشان در یکی از برنامه‌های تلویزیونی از حد و مرز خود خارج نشد و هرچند که در جریان این تظاهرات لاستیک‌ها به آتش کشیده شده و راه‌ها بسته شد، اما تماس‌های سیاسی به سرعت به برقراری آرامش انجامید. این مساله نشانگر میزان پایبندی داخلی در لبنان به تاکید بین‌المللی بر حفظ ثبات و خسته نکردن ارتش لبنان بود چرا که این انتظار وجود دارد که ارتش لبنان با تروریسمی مقابله کند دیگر سرگرم مشکلات نباشد و در حساب و کتاب‌های سیاسی غرق نشده باشد.

5- ارتش لبنان از تصمیم عربستان مبنی بر تعلیق اعطای کمک مالی به ارتش لبنان تاثیر نپذیرفت و روز به روز این مساله قطعی‌تر می‌شود که ارتش لبنان تسلیحات ویژه‌ای به دست خواهد آورد. اما تصمیم‌های دیگر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که در مورد ممانعت از آمدن شهروندان این کشورها به لبنان بود و صحبت‌هایی را نیز در مورد بیرون کشیدن سپرده‌های مالی را مطرح ساختند، به بر هم خوردن وضعیت مالی در لبنان نینجامید و این مساله‌ای است که ریاض سلامه، رئیس بانک مرکزی لبنان بر آن تاکید کرد و این در حالی است که دیگر پیش‌بینی نمی‌شود عربستان یا کشورهای عربی حوزه خلیج فارس هیچ گونه تدابیر جدیدی علیه لبنان اتخاذ کنند.

6- شیعیان با عدم تشدید اوضاع میدانی از سوی اهل تسنن، موضعی مشابه در پیش گرفتند. حتی حزب الله نیز در اظهارات و مواضع خود خویشتن‌داری و آرامش خود را حفظ کرد و این علی رغم هجمه‌های نمایندگان و مسئولان جریان المستقبل علیه حزب الله بود. این در حالی است که نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان حتی گفت که دیدار میان حریری و نصرالله غیرممکن نیست اما در آینده‌ای نزدیک انجام نخواهد شد.

انتهای پیام