تعطیلی یک پارک صنعتی در کره شمالی که به طور مشترک با کره جنوبی اداره می‌شود، کشور فقیر کره شمالی را از یک منبع بی‌نظیر ارز مشروع محروم کرده است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، کره جنوبی می‌گوید در واکنش به پرتاب موشک دوربرد اخیر کره شمالی و برای جلوگیری از مصرف پول این کارخانه برای سرمایه‌گذاری در برنامه موشکی و هسته‌ای، مجتمع کائسونگ را تعطیل کرد.

با در نظر گرفتن این ضربه به اقتصاد شکننده پیونگ یانگ،‌ نگاهی به اقتصاد و منابع بیرونی درآمدی کره شمالی می‌اندازیم که با وجود مجموعه‌ای از تحریم‌های بین‌المللی شدید بر سر برنامه موشک‌های بالستیک و هسته‌ای‌اش هنوز آن‌ها را حفظ می‌کند.

**اقتصاد پیونگ یانگ

سئول و واشنگتن خواهان تحریم‌های مالی و تجاری شدیدی به منظور مجازات ماجراجویی‌های موشکی و هسته‌ای کره شمالی هستند اما تردیدهایی وجود دارد که آیا تحریم‌ها به طور معناداری بر یکی از اقتصادهایی که کم‌ترین وابستگی را به تجارت در جهان دارد، تأثیر خواهد گذاشت؟ تأثیر آن بر اقتصاد چیست؟

ارزیابی این موضوع بسیار سخت است زیرا آمارهای تجاری رسمی منتشر نمی‌شود و خزانه‌های این کشور سری هستند.

با این حال بانک مرکزی کره جنوبی، بر اساس اطلاعات دریافت سالانه از دیگر آژانس‌های دولتی، سازمان‌های مربوطه و تحقیقات سازمان‌های تحقیقاتی نظریاتی را درباره آن چه که در کره شمالی می‌گذرد، ارائه می‌کند.

این بانک از سال 1991 ارزیابی‌هایی را درباره اقتصاد کره شمالی منتشر کرده است. در آخرین گزارش، بانک مرکزی کره جنوبی اعلام کرد، اقتصاد کره شمالی در سال 2014 با یک درصد افزایش به 33.95 تریلیون دون یا 28.5 میلیارد دلار رسید.

بانک کره اعلام کرد، مجموع صادرات و واردات کره شمالی در آن سال حدود 9.9 میلیارد دلار بود که شامل 2.4 میلیارد دلار تجارت با کره جنوبی می‌شد که وزارت اتحاد کره می‌گوید این رقم تقریباً به طور کامل از فعالیت‌ها در مجتمع کائسونگ به دست آمد.

**تجارت با چین

و بعد چین وجود دارد؛ آخرین متحد اصلی پیونگ یانگ، حامی دیلماتیکش و به مراتب بزرگ‌ترین شریک تجاری کره شمالی.

بر اساس اعلام آژانس دولتی ترویج تجار- سرمایه‌گذاری کره جنوبی، اصلی‌ترین صادرات کره شمالی به چین شامل زغال سنگ، مواد معدنی، پارچه و منسوجات و خواروبار است. در حالی‌که وارداتش از چین شامل نفت، گاز، فولاد، ماشین‌آلات، خودرو و محصولات الکترونیک می‌شود.

با این حال پکن به دلیل نگرانی از دامن زدن به سقوط دولت پیونگ یانگ و هجوم بالقوه پناه‌جویان به مرزهایش، بعید است که از مجازات شدید کره شمالی بر سر آزمایش هسته‌ای و پرتاب موشک این کشور حمایت کند.

بر اساس گزارش مرکز آمار کره، آژانس رسمی آمار سئول که بررسی اطلاعات بانک مرکزی و اطلاعات سازمان‌های تجاری، اطلاعات بانک مرکزی و اطلاعات سازمان‌های تجاری می‌پردازد، معاملات تجاری با چین 74 درصد تجارت کره شمالی در سال 2014 را در برمی‌گیرد و بدون در نظر گرفتن تجارت مرتبط با پارک کائسونگ بیش از 90 درصد می‌شود.

**پارک صنعتی کائسونگ

وزارت اتحاد کره جنوبی می‌گوید: پارک کائسونگ از زمان تأسیس در سال 2004 در عصر نزدیکی دو رقیب، 616 میلیارد وون (560 میلیون دلار) پول نقد برای کره شمالی فراهم آورده است.

بیش از 120 کمپانی کره جنوبی حدود 54 هزار نفر از اهالی کره شمالی را در پارک کائسونگ به استخدام خود درآورده‌اند که برای ساخت محصولاتی از قبیل پارچه، ساعت مچی، محصولات آرایشی و تجهیزات الکترونیکی به آن‌ها حدود 150 دلار در ماه دستمزد می‌دهند.

این وزارتخانه توضیحاتی درباره این که چرا مظنون است که این پول به پروژه‌های موشکی و تسلیحات هسته‌ای کره شمالی تزریق می‌شود، ارائه نکرده است.

جئونگ جون ‌هی، سخنگوی وزارت اتحاد در این‌باره، گفت: محتمل است که حجم قابل توجهی از این پول که کمپانی‌های کره جنوبی به کارگران کره شمالی می‌پردازند به دلیل شیوه دریافت حقوق کارگران به خزانه دولتی پیونگ یانگ ختم شود. با این که کمپانی‌های کره جنوبی حقوق را به دلار آمریکا پرداخت می‌کنند، کارگران کره شمالی پاداش‌های خود را بر اساس قیمت‌گذاری تبادل ارز تحمیلی از سوی دولت، به وون کره شمالی دریافت می‌کنند.

**کارگران بخش صادرات

کارشناسان خارجی می‌گویند که کره شمالی از اواسط دهه 2000 در تلاش برای به دست ‌آوردن ارز بیش‌تر، تعداد کارگران برای قراردادهای کاری خارج از این کشور را افزایش داده است.

آژانس دولتی ترویج تجارت - سرمایه‌گذاری کره جنوبی، بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده از دفاترش در سراسر جهان و گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی ارزیابی می‌کند که حدود 60 هزار تا 100 هزار نفر اهالی کره شمالی در 40 کشور مختلف در حال فعالیت هستند.

مارزوکی داریوسمن، گزارشگر ویژه سازمان ملل در حقوق بشر کره شمالی در گزارش در سال گذشته اعلام کرد که بیش از 50 هزار نفر از مردم کره شمالی در خارج از این کشور فعالیت می‌کند و سالانه چیزی بین 1.2 تا 2.3 میلیارد دلار ارز برای این کشور به دست می‌آورند.

بر اساس اعلام شبکه بین‌المللی حقوق بشر کارگران کره شمالی در خارج، کره شمالی‌ها در ابعاد وسیعی از فعالیت‌ها در کشورهای خارجی از جمله فعالیت در رستوران‌های چینی و جنوب آسیا و فعالیت‌های ساختمانی در روسیه، خاور میانه، شمال آفریقا به کار مشغول‌اند.

در گزارش سازمان ملل آمده است: کارگران خارجی اهل کره شمالی اغلب با وضعیت‌های کاری بد و سوء استفاده مواجه هستند.

**اغوای توریست‌ها

کره شمالی در سال‌های اخیر سعی کرده است تا با ایجاد مناطق ویژه توریستی و توسعه مناطق خوش منظر و تأسیسات تفریحی صنعت توریسم را تقویت کند.

مقامات کره شمالی به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتند که در سال 2014 حدود 100 هزار توریست به این کشور سفر کردند که همه به جز چند نفر از آنان از کشور همسایه چین بوده‌اند.

این رشد در صنعت گردشگری کره شمالی با وجود دستگیری گاه و بی‌گاه دیدارکنندگان خارجی رخ داده است. در همین اواخر اتو وارمبیر، دانشجوی آمریکایی به دلیل اقدام نامشخصی که کره شمالی آن را خصومت خواند، دستگیر شد.

تورهای سفری به کوهستان دایموند کره شمالی از سوی مردم کره جنوبی تا یک دهه پیش و تا سال 2008 بسیار مرسوم بود اما پس از این که گارد کره شمالی به یک زن اهل کره جنوبی به طور مهلکی شلیک کردند این سفرها متوقف شد.

وزارت امور خارجه ایالات متحده نسبت به سفر به کره شمالی از دیرباز هشدار داده است. پس از آزمایش‌های هسته‌ای کره شمالی،‌ گزارش شد که واشنگتن به دنبال ممنوعیت توریسم و محدودیت ایرکوریو، خط هوایی اصلی کره شمالی از وارد شدن به فرودگاه‌های خارجی است.

انتهای پیام