کاندیداهای فعلی ریاست جمهوری لبنان میشل عون و سلیمان فرنجیه "دو عضو اصلی از جریان 8 مارس" هستند، دو کاندیدای مسیحی که هر دو هم پیمان حزب‌الله به شمار می‌روند. از همین جا روشن است که رقابت بین این دو می تواند آثار سویی بر ائتلافهای موجود در 8 مارس بگذارد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از بیروت، شکل گیری چنین معادله‌ای برای سعد حریری که به دلیل حمایت سمیر جعجع از میشل عون در تنگنا قرار گرفته است بسیار خوشایند خواهد بود زیرا همه ناکامی‌هایش در اداره روند انتخاب رییس جمهور لبنان را می‌تواند با ایجاد رقابت بین دو کاندیدای 8 مارسی و انداختن توپ اختلاف بین آنها جبران کند. حال فرض کنید که این دو رقیب به پارلمان بروند و هیچکدام هم رای لازم را به دست نیاورند، حتما چنین روزی روز عروسی حزب المستقبل سعد حریری خواهد بود.

در کنار سعد حریری، ولید جنبلاط بازی آرام و بی سرو صدایی را در پیش گرفته است؛ او مثل همیشه می‌خواهد نشان دهد اوراق نهایی بازی در دقیقه نود دست او است تا مثل همیشه خواسته‌های خود را بر طرف مقابل دیکته کند و امتیازات دقایق پایانی بازی را بگیرد.

سمیر جعجع هم با آن که عون را مورد حمایت قرار داده زیر چشمی به رقابت فرنجیه و عون چشم دوخته است تا بار دیگر با عدم کسب آرای لازم این دو در میان بروز احتمالی اختلافات در بین 8 مارسی‌ها خود دو باره به صحنه کاندیداتوری باز گردد. حتی اگر میشل عون نیز به ریاست برسد باز هم جعجع فردا روزی می‌تواند ادعا کند که او بود که رییس جمهور آینده لبنان را راهی کاخ ریاست جمهوری کرده است.

در نگاه اولیه شاید این طور به نظر برسد که حزب‌الله در بن بست انتخاب یکی از دو هم پیمانانش قرار گرفته است. به زبانی دیگر و از نگاه سعد حریری این حزب‌الله است که در دایره‌ای بسته گیر کرده است که هر کاندیدایی را بر دیگری ترجیح دهد، صفوف متحد 8 مارس به هم می‌ریزد، اینجا همان چاله‌ای است که حریری تلاش می‌کند ناکامی‌هایش در اداره بحران در 14 مارس را جبران کند.

انتخابات ریاست جمهوری لبنان

اما روند تحولات نشان می‌دهد که حزب‌الله به عنوان ستون اصلی 8 مارس هنوز کارتهای برنده خود را رو نکرده است.

درست است که رقابت فرنجیه و عون در پارلمان برای کسب کرسی ریاست جمهوری صحنه خوشایندی برای حزب‌الله نیست و درست است که حضور دو کاندیدای 8 مارس می‌تواند بحران زا و تبدیل به یک نقطه ضعف شود اما اگر حزب‌الله موفق شود سلیمان فرنجیه را راضی به کناره گیری به نفع عون کند آنگاه بازی زیرکانه حریری به بازی باخت کامل تبدیل شده و مانور سیاسی جعجع و تبلیغات وسیع او به عنوان منجی سیاسی بحران ریاست جمهوری مقلوبه شده و این سلیمان فرنجیه خواهد بود که به ناجی و از خودگذشته بزرگ مسیحی تبدیل می‌شود.

الان همه منتظر اقدامات و مواضع رسمی حزب‌الله هستند. منطق و عقل سیاسی حزب‌الله نشان داده است که پیش از رجوع به رسانه‌ها همه اقدامات خویش را در پشت پرده با درایت خاصی انجام می‌دهد از همین رو می‌توان ادعا کرد از روز طرح چنین پروژه‌ای، حزب‌الله مذاکرات خویش با عون و فرنجیه را آغاز کرده است و اساسا بازیگر اصلی صحنه انتخابات ریاست جمهوری لبنان نمی‌تواند در قبال کاندیداتوری دو عضو 8 مارس سکوت اختیار کند و یا دست بسته باقی بماند.

حتما میشل عون از حزب‌الله خواهد خواست تا از فرنجیه بخواهد تا به نفع او عقب نشینی کند. اما اینجا یک مشکل کوچک رفتاری است که پیشتر از سوی جبران باسیل داماد میشل عون و رییس کنونی جریان آزاد ملی (وزیر خارجه کنونی لبنان) سر زده است و آن این که چندی پیش و پس از طرح کاندیداتوری فرنجیه از سوی حریری، فرنجیه به دیدار باسیل می‌رود و وی در پشت درب اتاق باسیل یک ربع به انتظار گذاشته می‌شود، فرنجیه از کار باسیل رنجیده می‌شود و حساب کاندیداتوری‌اش و مواضع جریان آزاد ملی لبنان را از همین جا به دست می‌آورد. رمز شکنی این جمله فرنجیه: "من همچنان کاندیدای ریاست جمهوری هستم و هر کس با من کار دارد آدرس منزل مرا می‌داند" به احتمال زیاد اشاره به همین داستان دارد. فرنجیه به خوبی می‌داند که عون اکنون باید زنگ خانه‌اش را به صدا در آورد و شاید این بار نوبت جبران باسیل باشد که از طرف پدرزنش باید به دیدار فرنجیه برود. او قبلا اعلام کرده بود عون کاندیدای اول است و فقط در صورتی وارد میدان می‌شود که به هر دلیلی میشل عون نتواند ادامه مسیر دهد. سوابق سیاسی و اخلاقی سلیمان فرنجیه نشان داده است که معمولا زیر حرف‌هایش نمی‌زند، به همین دلیل است که او در هم پیمانی با حزب‌الله و نظام سوریه شهرت دارد.

البته میشل عون هرگز با سلیمان فرنجیه مستقیم تماس نخواهد گرفت مگر آن که قبل از هر چیز با حزب‌الله مشورت و از او خواسته باشد که در این باره پا در میانی کند.

و اما اگر حزب‌الله وارد صحنه شد و فرنجیه عقب نشینی را پذیرفت آنگاه چه می‌شود؟ فرضی که احتمال تحققش بسیار بالا است:

1- زمام امور انتخاب رییس جمهور لبنان به دست حزب‌الله باز می‌گردد و نیروهای سیاسی جناح 14 مارس خنثی می‌شوند.

2- حریری و حامی اصلی اش "سعودی" در بن بست و شکست سیاسی جدیدی قرار می‌گیرد چرا که کاندیدای مورد حمایت حریری رسما از عون حمایت کرده است.

3- حمایت فرنجیه از عون قدرت مانور سمیر جعجع در جامعه مسیحی تحت عنوان حل بحران کنونی را به شدت کاهش می‌دهد و بار دیگر همه نگاه‌های مسیحی به سلیمان فرنجیه و از خودگذشتگی وی باز می‌گردد.

4- قدرت مانور ولید جنبلاط (با آن 11 رایش در پارلمان) به صفر می‌رسد زیرا در چنین شرایطی حریری باید با دیدگاه فرنجیه همراهی کرده و آرای خود را به سبد میشل عون بریزند و آرای فراکسیون پارلمانی ولید جنبلاط دیگر نمی‌تواند نقشی در انتخاب رییس جمهور آتی لبنان بازی کند.

5- اگر در چنین شرایطی حریری از حمایت از میشل عون سر باز زند و یا فرد دیگری را مطرح کند آنگاه عمق فاجعه سیاسی برای المستقبل در جریان 14 مارس بسیار عمیق تر می‌شود.

6- اگر حزب‌الله موفق شود میشل عون را راهی منزل سلیمان فرنجیه کند، معنایش آن است که با رایزنی حزب‌الله، وحدت عمل مسیحی در لبنان شکل گرفته است و این حزب توانسته با تشریک مساعی با هم پیمانان مسیحی‌اش بحران سیاسی طولانی مدت لبنان را پایان دهد.

گزارش از خبرنگار ایسنا: علی منتظری

انتهای پیام