مجله «نیچر» در پنجاهمین سالگرد پایه گذاری سیستم استناد (ارجاع) به مقالات، 100 مقاله پراستناد تاریخ علم را فهرست کرده که در رتبه 46 آن مقاله معروف استاد لطفعلی عسکرزاده (لطفی زاده) از پرافتخارترین دانش آموختگان دانشکده فنی دانشگاه تهران و بنیانگذار نظریه فازی دیده می شود.

به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، استاد لطفی زاده که با حدود 95 سال سن، بازنشستگی خود را در سانفرانسیسکوی آمریکا سپری می کند، بهمن ماه 1299 از پدری ایرانی - روزنامه نگار و بازرگانی از اهالی اردبیل - و مادری روس - پزشک کودکان - در باکو متولد شده است.

وی، تحصیلات ابتدایی خود را در همین شهر و به زبان روسی آغاز کرد تا این که قحطی و نایابی ناشی از سیاست‌های تعاونی‌سازی دوران استالین، خانواده را به سرزمین پدری‌اش بازگرداند.

با اقامت خانواده در تهران، لطفی زاده تحصیلات خود را در دبیرستان البرز (کالج) و سپس دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه داد.

لطفی‌زاده در سال 1942 با کسب رتبه دوم در امتحانات در رشته مهندسی برق از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و در دوران جنگ دوم جهانی و اشغال ایران توسط متفقین به ایالات متحده مهاجرت کرد.

دکتر لطفی زاده نظریه فازی

وی در مؤسسهٔ فناوری ماساچوست (ام. آی. تی) ادامه تحصیل داد و در سال ۱۹۴۶ درجهٔ کارشناسی ارشد در مهندسی برق را دریافت کرد. به دلیل اقامت والدینش در نیویورک از دانشگاه کلمبیا تقاضای پذیرش کرد و در مقطع پی اچ دی با یک منصب تدریس پذیرفته شد. در سال ۱۹۴۹ فارغ‌التحصیل و سال بعد استادیار همان دانشگاه شد.

لطفی زاده در دانشگاه کلمبیا با تدریس در زمینهٔ «تئوری سیستم‌ها» کارش را آغاز کرد. سپس به تدریس در چند دانشگاه معتبر آمریکا پرداخت.

وی در کنار جان ر. راگاتسینی در ۱۹۵۲ به‌ دلیل پیشگامی در توسعهٔ «تبدیل زد» که در پردازش سیگنال‌های مورد استفاده قرار می‌گیرد شناخته می‌شود. این روش‌ها هم‌اکنون در پردازش سیگنال‌های گسسته، کنترل دیجیتال و دیگر سیستم‌های گسسته در صنعت و پژوهش مورد استفاده است.

لطفی زاده در سال ۱۹۵۹ به دانشگاه برکلی رفت تا به تدریس الکتروتکنیک بپردازد و از سال ۱۹۶۳، ابتدا در رشتهٔ الکتروتکنیک و پس از آن در رشتهٔ علوم کامپیوتر کرسی استادی گرفت.

پروفسور لطفی‌زاده که پس از مهاجرت به آمریکا به‌دلیل سختیِ تلفظِ نامش برای انگلیسی‌زبانان، مقالاتش را با نام Lotfi A. Zadeh منتشر کرده و در محافل علمی با نام پروفسور «زاده (Zadeh)» مشهور است به طور رسمی از سال ۱۹۹۱ بازنشسته شده‌ است. وی که مقیم سانفرانسیسکو است درهنگام فراغت، به سرگرمی محبوبش عکاسی می‌پردازد.

سرگرمی دیگر پروفسور لطفی‌زاده های-فای است. او در اتاق نشیمن خود ۲۸ بلندگوی حساس تعبیه کرده تا به موسیقی کلاسیک با کیفیت بالا گوش کند.

پروفسور لطفی‌زاده دارای ۲۵ دکتری افتخاری از دانشگاه‌های معتبر دنیاست. بیش از ۲۰۰ مقالهٔ علمی را به‌ تنهایی در کارنامهٔ علمی خود دارد و در هیات تحریریهٔ ۵۰ مجلهٔ علمیِ جهان مقام «مشاور» را داراست.

مقاله دکتر لطفی زاده درباره نظریه فازی

تا اکتبر ۲۰۱۴، زاده ۱۴۰ هزار یادکرد در گوگل اسکالر داشته و افزون بر ۳۵۰ هزار مقاله دارای کلمهٔ «فازی» در عنوان خود بوده‌اند.

لطفی زاده در مصاحبه ای با بیان این که مردم و فرهنگ ایرانی، روسی، آذربایجانی و ... هر یک در مسیر زندگی و شخصیت او اثرگذار بوده اند، می گوید: «لجاجت و سرسختی و نترسیدن از درگیرِ مجادله شدن تا حد زیادی سنت ترکی است. این بخشی از شخصیت من هم هست. من می‌توانم خیلی سرسخت باشم. این احتمالاً برای توسعهٔ منطق فازی مفید بوده‌ است.»

انتهای پیام