روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی نوشت: به نظر می‌آید همزمان که ساعات پایانی مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 نزدیک می‌شود، ضرورت اتخاذ تصمیمات سیاسی بیشتر از تصمیمات فنی است..

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه نیویورک تایمز در ادامه گزارش خود نوشت: وزرای امور خارجه گروه 1+5 از سراسر جهان با این امید که مذاکرات هسته‌ای با ایران وارد آخرین ساعات خود شده است به پایتخت اتریش رفته‌اند تا در آخرین تلاش‌های خود به یک راه حل جامع در خصوص برنامه‌ هسته‌ای تهران دست یابند.

یک مقام ارشد ایرانی روز دوشنبه در گفت‌وگو با خبرنگاران در وین خاطرنشان کرد که تهران خواهان لغو تمام تحریم‌های سازمان ملل علیه کشورش، شامل ممنوعیت واردات و صادرات تسلیحات غیر هسته‌ای به عنوان بخشی از یک توافق است. این مساله جدیدی نیست. پیش از این موضوعات دیگری شامل زمان بندی لغو تحریم‌ها و سطح تحقیق و توسعه ایران طبق توافق نهایی این مذاکرات را احاطه کرده بود به همین دلیل محدودیت‌های تسلیحاتی ایران کمتر مورد بحث قرار می‌گرفت.

اما اکنون که چانه‌زنی ها میان طرف‌های مذاکره کننده به آخرین مساله رسیده است، به نظر می‌آید که تصمیمات سیاسی بیشتر از مسائل فنی ضرورت دارد و موضوع محدودیت‌های تسلیحاتی مفهوم بزرگتری پیدا کرده است.

مقامات آمریکایی و ارپایی حاضر در این مذاکرات با لغو ممنوعیت تسلیحاتی ایران مخالفند اما اینطور به نظر می‌آید که روسیه و چین به عنوان دیگر اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل که از فروش سلاح به ایران نفع می‌برند خواهان لغو این ممنوعیت هستند.

به نوشته نیویورک تایمز، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا و تیم مذاکره کننده این کشور تلاش می‌کنند این مذاکرات را تا پایان روز سه شنبه یا دست کم چهارشنبه به نتیجه برسانند تا بتوانند توافق نهایی را در نهم ژوئیه به کنگره ارائه دهند.

اما اگر این توافق دیرتر حاصل شود مهلت قانونگذاران آمریکا برای بازبینی متن توافق از 30 روز به 60 افزایش خواهد یافت.

در واقع باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا با توجه به فرصتی که برای بحث سیاسی درباره‌ی توافق نهایی به وجود می‌آید خواهان محدود کردن مهلت بازبینی کنگره است. اما ایرانی‌ها که متوجه فشار این تاریخ هستند برای دستیابی به امتیازات بیشتر و حصول هر چه زودتر راه حل نهایی تلاش می‌کنند.

این مقام ایرانی که خواست نامش فاش نشود همچنین گفت:‌ اینجا ما یک ضرب‌الاجل قطعی برای کار خود نمی‌بینیم. اگر ما هفت ژوئیه را نیز پشت سر بگذاریم دنیا به پایان نمی‌رسد.

انتهای پیام