«گئورکی میخائیلویچ گرچکو»، نابغه فضانوردی شوروی سابق و سرشناس ترین فضانورد زنده روسیه و «سالیجان شریپف»، فضانورد مسلمان روس با تقدیر از هنرمندان حاضر در کمپین خیریه «سین هشتم؛ سرپناه»، تعدادی از یادبودهای فضایی خود را به طور نمادین برای حمایت از این حرکت خیرخواهانه اهدا کردند.

به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، پیش از این، الکساندر الکساندروف، فضانورد و مهندس طراح سامانه های فضایی به دعوت سیروس برزو، روزنامه نگار علمی ایرانی مقیم روسیه به حرکت خیرخواهانه هنرمندان ایرانی برای حمایت از بی خانمان‌ها ملحق شده بود.

سیروس برزو، روزنامه نگار علمی مقیم روسیه که به پاس سالها تلاش در زمینه ترویج دانش کیهان نوردی در ایران موفق به دریافت جایزه ترویج علم ایران شده است در گفت‌و‌گو با ایسنا اظهار داشت: در ملاقاتی که اخیرا با جمعی از فضانوردان داشتم، ماجرای کمپین خیریه هنرمندان ایرانی را برای آنها تعریف کردم که با استقبال از این حرکت خیرخواهانه ابراز علاقه کردند که در این حرکت سهمی داشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: گرچکو که تا به حال دو بار به ایران سفر کرده و از عاشقان فرهنگ و تاریخ ایران زمین است در این ملاقات سفر خود به ایران را سفر به رویاهایش توصیف کرد و گفت در این سفر توانستم به دیدن تخت جمشید بروم که برایم آرزو بود. با مردم فرهیخته ایران و با عقاید شیعی که بسیار برایم جالب است از نزدیک آشنا شدم. اما کاری که گروه سین هشتم انجام داده نظریه قدیمی مرا باطل می کند. من معتقدم که برای آباد کردن کره زمین و نجات مردم از اینهمه جنگ و برادرکشی دو راه وجود دارد یکی از این راه ها خیالی است و دیگری واقعی. خیالی آن این است که یک روزی بالاخره بشر عقل به سرش می آید خواهد توانست خودش به این مشکلات پایان دهد و مردم در کره زمین با آسودگی خاطر، راحت زندگی کنند. و راه غیرخیالی اش این است که امیدوار باشیم بشقاب پرنده ای ها یک روزی از سیارات دیگر بیایند و ما زمینی ها را مجبور کنند با صلح و صفا کنار هم زندگی کنیم!!

حالا این گروه سین هشتم با این کارش نشان داد که فانتری بودن خیرخواهی برای هم نوع، تخیلی نیست! من خوشحال می شوم اگر سین هشتمی ها مرا هم شریک غم و غصه های وجدانی خودشان بدانند و هدیه های کوچک مرا بپذیرند.

گئورگی گرچکو

برزو تصریح کرد: سالیجان شریپف، کیهان نورد مسلمان روس هم که چند سال قبل سفری یک هفته ای به دامغان داشت در این ملاقات با یادآوری خاطرات سفر به ایران گفت که

این سفر تاثیر بسیار مثبتی بر روحیه وی داشته و تصریح کرد در ایران به عینه دیده که چطور اسلام می تواند مشکلات امروزی بشر را با پایبندی به اصول حل کند.

وی از این فضانورد مسلمان نقل کرد: در ایران مثلا دیدم یک گروه موسیقی توسط خانمی رهبری می شد که چادر داشت. پس چادر بر خلاف تبلیغات مانعی برای فعالیت خانم ها نیست. من شاهد بودم چطور زنان در لایه لایه اجتماع فعال بودند. در دانشگاه ها درس می دهند و درس می خوانند، رانندگی می کنند در روستا ها همراه با مردانشان سازندگی دارند. در سالن سخنرانی دانشگاه برای من جالب بود که بیشتر جمعیت را زنان و دختران تشکیل می دادند و سوال های آنها چقدر دقیق و جالب بود. من در ایران برای نخستین بار طی یک سخنرانی با لایه های علمی قرآن آشنا شده و برای من شگفت انگیز بود که کتاب آسمانی ما مسلمانان تا چه حد به دانش و تعقل و تفکر اهمیت می دهد. من در ایران خودم را غریبه نمی دیدم و نمی بینم و به همین دلیل وظیفه خودم می دانم به عنوان یک برادر که هم دین هم هستیم در این کار خوب شریک شوم و هدیه هرچند کوچکی را به عنوان نماد این برادری تقدیم کنم.

سالیجان شریپوف

هدیه نمادین گرچکو به کمپین خیریه هنرمندان ایرانی، ماکت امضا شده موشک و سفینه وستک و پنج عکس امضا شده و هدیه شریپف، 10 عکس امضا شده و 10 پاکت پستی مهر روز امضا شده با تصویر خودش است.

گفتنی است، گئورگی گرچکو از نوابغ تاریخ فضانوردی و از دستیاران سرگئی کارالیف، پدر فضانوردی روسیه است که از نخستین روزهای آغاز عصر فضانوردی در تشکیلات فضایی شوروی فعالیت داشته است به طوری که او را تاریخ زنده کیهان نوردی لقب داده اند. کمتر کسی است که با تاریخ فضانوردی آشنا باشد و گئورگی گرچکو را نشناسد. شاید بتوان گفت وی بعد از گاگارین، سرشناس ترین فضانورد روسیه است.

گئورگی میخائیلویچ گرچکو که متولد 1931‏ در لنینگراد است در سال 1955 از دانشکده مکانیک نظامی لنینگراد با درجه مهندس مکانیک فارغ التحصیل و بلافاصله جذب دفتر طراحی کارالیف شده و از افرادی به شمار می رود که در طراحی و پرتاب «اسپوتنیک-1» نخستین ماهواره جهان نقش داشت.

وی در 1967 از دکتری علوم فنی با رساله ای در مورد محاسبه سامانه فرود لونا-9 در ماه دفاع کرد. در سال 1975 عضو فعال آکادمی بین‌المللی آستروناتیک (فضانوردی) و آکادمی علوم چکسلواکی شد. وی که 17 فوریه 1984 دکتری علوم فیزیک – ریاضی را دریافت کرد بیش از 28 مقاله منتشر شده علمی دارد و در سال 1984 کتاب « در کادر سیاره » را نوشت.

گرچکو قبل از انتخاب برای فضانوردی در بخش های مختلف دفاتر طراحی و ساخت سامانه های فضایی فعالیت های ارزشمندی داشت به طوری که در سال 1959 به عنوان مهندس ارشد از سال 1961 رئیس گروه بخش 17 دفتر شماره 1 طراحی و ساخت سامانه های فضایی و بالاخره در 1966 به عنوان رییس گروه آزمایشگر دستگاه های کیهانی انتخاب شد.

در 27 مه 1968 به پیشنهاد وزارت صنایع، در کنار کار و فعالیت به عنوان رییس گروه آزمایشگر دستگاه های کیهانی به گروه فضانوردان پیوست و آموزش برای سفر به فضا را آغاز کرد.

گرچکو به مدت دو سال دوره آموزش و تمرین در گروه کیهان نوردان برای سفر به مدار ماه مدار ماه را انجام می داد که با تعطیل شدن برنامه، به کیهان نوردان ناو کیهانی سایوز پیوست. پس از آن، سال ها در کنار طراحی سامانه های فضایی با سمت فضانورد ذخیره ایفای نقش کرد.

نخستین پرواز فضایی او در 11 ژانویه تا 9 فوریه 1975 به عنوان مهندس سفینه سایوز-17 در ایستگاه مداری سالیوت-4 صورت گرفت و 29 شبانه روز و 13 ساعت و 19 دقیقه و 45 ثانیه طول کشید.

دومین پرواز فضایی را از 10 دسامبر 1977 به همراه یوری راماننکو با سایوز-26 در ایستگاه مداری سالیوت 6 انجام داد که پروازی رکورد شکن بود و تا 16 مارس 1978 به مدت 96 شبانه روز و 10 ساعت و 7 ثانیه ادامه داشت. در جریان این سفر، او طبق برنامه، یک بار برای بررسی کار محل اتصال در سکوی شماره 1 سالیوت به راهپیمایی فضایی دست زد که یک ساعت و 28 دقیقه طول کشید.

پرواز سوم و آخرین سفرش به فضا را در 17تا 26 سپتامبر 85 به عنوان مهندس سفینه سایوز تی-14 در ایستگاه سالیوت-7 انجام داد و هشت شبانه روز و 21 ساعت و 13 دقیقه و 6 ثانیه در فضا به سر برد.

گرچکو از اول مارس 92 و پس از خارج شدن از گروه فضانوردان، به عنوان پژوهشگر ارشد دانشکده فیزیک جو آکادمی علوم روسیه فعالیت دارد.

وی به دلیل کارهای با ارزشش در زمینه فناوری فضایی چندین مدال گرفته است که از جمله می توان به دو مدال طلایی قهرمان شوروی، سه نشان لنین، مدال ستاره طلایی قهرمان چکسلواکی، مدال طلایی گاگارین و مدال طلایی تسیولکوفسکی اشاره کرد.

سالیجان شریپف، فضانورد مسلمان آژانس فضایی روسیه که متولد شهر اوزگن در جمهوری قیرقیزستان ( شوروی سابق) است در سال 1998 با شاتل ایندیور و اکتبر 2004 تا آوریل 2005 با فضاپیمای روسی سایوز تی.ام. آ-5 - به فضا رفته که طی سفر خود دوم دو راهپیمایی فضایی انجام داده است.

شریپف در سال 2008 از پرواز های فضایی کناره گیری کرده اما همچنان در مرکز آموزش کیهان نوردان روسیه در جهت انتقال تجربیات خود به فضانوردان جدید و آموزش آنان فعالیت دارد. وی به پاس خدماتش به فضانوردی چندین مدال دریافت کرده که از آن جمله می‌توان به مدال‌های «ستاره طلایی قهرمان فدراسیون روسیه»، مدال «شایستگی در توسعه کیهان»، «ستاره طلا» (نشان قهرمان جمهوری قرقیزستان)، مدال «پرواز فضایی» ناسا و ... اشاره کرد.

او متاهل است و جالب است بدانید که یک دختر به نام نگار و یک پسر به اسم جهانگیر دارد.

گفتنی است بعد از شکل‌گیری حرکت «سین هشتم؛ سرپناه» از سوی تعدادی از هنرمندان برای حمایت از بی‌خانمان‌ها که در آستانه سال 94 آغاز شد، سیروس برزو، روزنامه‌نگار علمی مقیم مسکو هم با پیوستن به هنرمندان حاضر در این جمع از جامعه علمی کشور برای پیوستن به این حرکت دعوت کرد.

«سین هشتم؛ سرپناه» حرکتی خودجوش است که اسفند سال گذشته از سوی هنرمندان برای حمایت از بی خانمان‌ها شکل گرفت. تاکنون هنرمندانی مانند جمشید مشایخی، رخشان بنی‌اعتماد، بهمن فرمان آرا، رضا کیانیان، حسین پاکدل، فاطمه معتمد آریا، پرویز پرستویی، شمس لنگرودی، حمید جبلی، نیکی کریمی، بهرام رادان، مهناز افشار، عاطفه رضوی، سهراب پورناظری، علی زندوکیلی، فرشته طائرپور، حمید پورآذری، بهنام بهزادی، چیستا یثربی، ایوب آقاخانی، چکامه چمن ماه،الهام پاوه نژاد و ... در این کمپین حضور پیدا کرده‌اند.

این هنرمندان بخشی از آثار یا جوایز خود را ارایه می‌کنند و تمام آثار و جوایز به صورت یک جا و بدون قیمت گذاری به حامیان مالی برنامه فروخته می‌شود و درآمد حاصل از آن صرف ایجاد سرپناه‌های امن برای بی‌خانمان‌ها خواهد شد؛ ضمن اینکه آثار و جوایز گردآوری شده، در قالب یک موزه نگهداری شوند.

انتهای پیام