بزرگترین موتور موشک سوخت جامد جهان امروز (چهارشنبه) روشن خواهد شد و اگرچه زمین را ترک نخواهد کرد، اما با اجزایی روشن می‌شود که هر کدام دارای تاریخچه طولانی پرواز فضایی هستند.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، این روشن شدن استاتیک در تاسیسات ATK اوربیتال در یوتا، پنجمین آزمایش یک تقویت‌کننده پیشرفته پنج مرحله‌ای و اولین نمونه از دو روشن‌سازی برنامه‌ریزی شده در پشتیبانی از موشک محموله سنگین جدید ناسا موسوم به سیستم پرتاب فضایی (SLS) بشمار می‌رود.

ناسا قصد دارد از هر دو موشک سوخت جامد 54 متری برای تأمین نیروی SLS استفاده کند که قرار است در سال 2018 اولین پرواز خود را انجام دهد.

ظاهر خارجی موتور SLS شبیه تقویت‌کننده‌های سوخت جامدی است که برای پرتاب مدارگردهای شاتل فضایی ناسا مورد استفاده قرار گرفته بودند، تنها با این تفاوت که این موتور بلندتر از آن‌هاست. موتور SLS بمنظور تولید رانش فزاینده مورد نیاز برای بالا بردن موشک، توسعه یافته و قطعات تقویت‌کننده از چهار به پنج افزایش یافته است.

این قطعات از همان قطعات محفظه‌ای استفاده می‌کنند که در جریان برنامه شاتل فضایی بازیابی شده و مجددا مورد استفاده قرار گرفته‌اند. به این ترتیب، اولین آزمایش موتور وضعیت (QM-1) موشک SLS که امروز انجام خواهد شد، شامل سخت‌افزاری است که پیشینه‌ای تاریخی دارد.

قدیمی‌ترین جزء این موتور، 30 سال پیش به شاتل فضایی چلنجر کمک کرد تا پرواز کند.

این سیلندر که اکنون به عنوان بخشی از قطعه دوم تقویت‌کننده QM-1 تنظیم شده، در 29 ژوئیه 1985 در دو دقیقه ابتدایی مأموریت STS-51F عمل کرد. این پرواز به حمل آزمایشگاه اسپیس‌لب (SpaceLab2) پرداخته بود، اما بیشتر برای توسعه جنگ کوکاکولا با پپسی در فضا مشهور است که طی آن، قوطی‌های نوشابه این شرکت‌ها برای یک آزمایش مزه در شرایط بی‌وزنی به فضا پرتاب شده بودند.

موتور QM-1 همچنین دارای یک گنبد روبه‌جلو است که آخرین مأموریت شاتل - STS-135 – مورد استفاده قرار گرفته بود. این گنبد روی تقویت‌کننده راست آتلانتیس پرتاب شد که آخرین پرتاب این ناوگان مدارگرد بالدار بود.

در کل، موتور آزمایشی SLS از سیلندرها و گنبدهایی تشکیل شده که در 23 مأموریت فضایی شاتل مورد استفاده قرار گرفته‌اند. سخت‌افزار QM-1 نیز شامل پوشش‌هایی است که در سه آزمایش قبلی موتور پنج تکه‌ای بین سال‌های 2009 تا 2011 و همچنین هفت آزمایش روشن‌سازی دیگر مورد استفاده بوده‌اند. همچنین سه جزء جدید دیگر شامل دو سخت‌کننده و گنبد عقبی برای نخستین بار در این آزمایش مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

شرکت اوربیتال ATK با استفاده از بقایای پوشش‌های مأموریت‌های شاتل و نرخ پرواز پیش‌بینی شده SLS توانسته وزن و هزینه‌ها را با حذف چتر نجات و زیرساخت‌های مورد نیاز برای استفاده مجدد از تقویت کننده‌ها کاهش دهد.

در طول این آزمایش دو دقیقه‌ای که برای ساعت 15:30 امروز به وقت گرینویچ طراحی شده، موتور حدود 5.5 تن رانشگر را در ثانیه خواهد سوزاند و حداکثر رانشی بسیار بزرگتر از 14 هواپیمای جت چهار موتوره بوئینگ 747 را در زمان برخاست، تولید خواهد کرد. در این زمان، گازهای درون تقویت‌کننده به دمای 3093 درجه سانتیگراد خواهند رسید.

انتهای پیام